Z SĄDU – PIELĘGNIARKA PODEJRZEWAŁA
NIERÓWNE TRAKTOWANIE W WYNAGRADZANIU PIELĘGNIAREK
Z uzasadnienia (fragmenty) Sądu Okręgowego:
Pielęgniarka po uzupełnieniu pozwu, wniosła o nakazanie pozwanemu Szpitalowi (…) określonego zachowania, tj. aby jej udzielił pisemnej informacji na temat wysokości wynagrodzenia zasadniczego brutto za okres od 1 stycznia 2016 r. do 31 grudnia 2018 r., odrębnie za każdy miesiąc, w terminie 7 dni od daty uprawomocnienia się wyroku oraz zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.
Jednocześnie wskazała, że podjęła próby ugodowego rozwiązania sprawy, wnosząc pisemnie o wydanie żądanej informacji, niemniej pozwany szpital nie wyraził woli realizacji zgłoszonego wniosku. W uzasadnieniu pozwu, powołując się na orzecznictwo, podniosła znaczenie zasady dbania o dobro pracownika i obowiązek pracodawcy dostarczania pracownikowi informacji i dokumentów istotnych z punktu widzenia realizacji stosunku pracy, co może dotyczyć dochodzenia swoich praw przed organami państwowymi, a zwłaszcza przed sądami.
Podniosła również, że odmowa udzielenia przez pozwanego żądanych informacji w rzeczywistości prowadzi do naruszenia uprawnień pracowniczych, jak również narusza prawo pracownika do dostępu do sądu. Dodała też, że w jej opinii, w zakładzie pracy ma miejsce nierówne traktowanie w zakresie wynagrodzenia i wynagrodzenie jest błędnie naliczane.
Pozwany Szpital w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego kosztów postępowania wraz z (ewentualnymi) kosztami zastępstwa według norm przepisanych. W uzasadnieniu podniósł, iż pozwany nie uznaje żądania pozwu, ponieważ w jego ocenie, obowiązujące przepisy prawa nie nakładają na niego obowiązku informowania na piśmie pracowników o wysokości i składnikach ich wynagrodzenia, a jedynie na ich żądanie nakładają obowiązek udostępniania do wglądu dokumentów, na których podstawie zostało obliczone ich wynagrodzenie. Podkreślił, że mimo braku ustawowego obowiązku, udziela co miesiąc na tzw. paskach płacowych informacje o wysokości miesięcznego wynagrodzenia pracowników. Ponadto zauważył, iż jako pracodawca wystawia co roku, w terminie do 28 lutego, pracownikom zestawienie informacji, które zostały za nich przekazane do ZUS w raportach imiennych. W ocenie pozwanego nie każde żądanie pracownika powoduje powstanie obowiązku po stronie pracodawcy, a każde żądanie musi mieć swoją podstawę prawną, której powód nie określił. W jego ocenie, powołując się również na orzecznictwo, pracownik nie tylko musi wykazać swój interes osobisty w uzyskaniu informacji, ale również jego żądanie musi wynikać z obowiązujących przepisów prawa. A obowiązujące przepisy prawa tylko w określonych sytuacjach zobowiązują pracodawcę do udzielenia pisemnej informacji o wysokości wynagrodzenia, zaś w każdym innym przypadku jest to wyłącznie jego dobra wola.
Sąd Okręgowy ustalił co następuje:
Powódka otrzymywała co miesiąc paski z wysokością wynagrodzenia. Otrzymywała również zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w danym roku podatkowym oraz roczne zestawienie informacji dotyczących danych, które uprzednio zostały zamieszczone w imiennych raportach miesięcznych przekazanych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
W związku z przeświadczeniem o nierównym traktowaniu w zatrudnieniu pielęgniarek, pielęgniarzy i położnych świadczących pracę w ramach tej samej grupy zawodowej i posiadającej tożsame kwalifikacje, a polegającym na ustaleniu wysokości wynagrodzenia zasadniczego w różnej wysokości, powódka pismami z 17 grudnia 2018 r. i z 5 stycznia 2019 r. wezwała pozwanego do udzielenia informacji w zakresie wysokości wynagrodzenia zasadniczego brutto za okres ostatnich 36 miesięcy. Ostateczny termin realizacji wniosku powódka wyznaczyła pozwanemu do 10.01.2019 r. Wezwała również pozwanego do niezwłocznego wyrównania wynagrodzenia zasadniczego powódki do poziomu ustalonego na mocy porozumienia z 11 września 2017 r. z uwzględnieniem kwoty 1.600 zł brutto, wynikającej z rozporządzenia Ministra Zdrowia z 29 sierpnia 2018 r. w sprawie zmiany rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej oraz wypłaty zaległej części tego wynagrodzenia za okres nieprzedawniony.
Pozwany pismem z 28 grudnia 2018 r. zaprzeczając, aby w Szpitalu występowało zjawisko nierównego traktowania w zatrudnieniu, wyjaśnił, że wezwanie powódki jest pozbawione podstaw faktycznych. Podniósł także, że Szpital (…) w W. (…) wypełniając obowiązki nałożone przez ustawodawcę, w szczególności przepisami rozporządzenia Ministra Zdrowia z 29.08.2018 r., wprowadził zarządzenie nr (…) z 25 września 2018 r., zgodnie z którym wynagrodzenie zasadnicze zostało podniesione w grupie zawodowej pielęgniarek i położnych o 1.100 zł (równa kwota na rzecz każdego pracownika). Wskazał też, że aktualny poziom średniego wzrostu miesięcznego wynagrodzenia wraz z pochodnymi w przeliczeniu na etat albo równoważnik etatu pielęgniarki albo położnej osiągnął poziom 1.600 zł, w związku z czym dopełnił jako pracodawca obowiązku wynikającego z przepisów rozporządzenia. Jednocześnie pozwany wskazał, iż Dyrektor Szpitala (…) w W. (…) wystąpił do Ministerstwa Zdrowia o interpretację zapisów przywołanego przez powódkę rozporządzenia, w związku z czym po jej uzyskaniu podejmie dalsze ewentualne działanie w powyższym zakresie. Podniósł też, że w zakresie wniosku o udzielenie informacji o wysokości wynagrodzenia powódki, brak jest podstaw do zrealizowania powyższego wniosku przez pozwanego.
Pomimo upływu wskazanego terminu, powódka do dnia sporządzenia pozwu nie otrzymała wskazanych informacji.
Sąd Okręgowy zważył co następuje:
Udzielenie informacji o wysokości wynagrodzenia zasadniczego ma bardzo duże znaczenie dla pracownika, szczególnie w kontekście realizacji przez pracodawcę, co miało miejsce w tej sprawie, roszczeń opartych na analizie i zasadności podwyżek stosowanych w związku z wcześniejszymi faktami prawnymi, takimi jak: rozporządzenie Ministra Zdrowia z 14 października 2015 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, porozumienie z 11 września 2017 r. zawarte pomiędzy Dyrektorem Szpitala (…) w W. (…)a Zakładową Organizacją Związkową (…) Związku Zawodowego (…) działającą przy Szpitalu (…) w W. (…), czy kolejne rozporządzenie Ministra Zdrowia z 29 sierpnia 2018 r. w sprawie zmiany rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.
W sprawie sporu co do przedstawionych przez strony faktów, nie było. Nie ulega wątpliwości, że powódka występowała dwukrotnie o udzielenie jej pisemnej informacji o wysokości wynagrodzenia zasadniczego, a pracodawca-pozwany odmówił jej udzielenia takiej informacji. Nie ulega też wątpliwości, że co miesiąc pozwany wydaje paski z informacją o wynagrodzeniu oraz, że powódka jako pracownik otrzymuje również roczne zestawienie informacji dotyczących danych, które uprzednio zostały zamieszone w imiennych raportach miesięcznych przekazywanych do ZUS. Dzięki otrzymanej od płatnika informacji ubezpieczony jest w stanie na bieżąco weryfikować wysokość faktycznie odprowadzanych za niego składek i może reagować na ewentualne nieprawidłowości w tym zakresie. Ponadto powódka, jak każdy pracownik, otrzymuje też zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w danym roku podatkowym, tj. PIT-37.
Obowiązek informacyjny pracodawcy w zakresie wysokości otrzymanego przez pracownika wynagrodzenia określa art. 85 § 5 k.p., zgodnie z którym pracodawca, na żądanie pracownika, jest obowiązany udostępnić do wglądu dokumenty, na których podstawie zostało obliczone jego wynagrodzenie. Do dokumentów tych zalicza się regulamin wynagradzania, ewidencję czasu pracy, listy obecności, karty wynagrodzenia, karty zasiłkowe. Powołując się na powyższy przepis pozwany wskazywał, że pracodawca ma tylko obowiązek umożliwić zapoznanie się z dokumentacją, ale nie jest zobowiązany do udzielania takich informacji na piśmie, gdyż nie ma obowiązujących przepisów prawa, które go do tego obligują.
Zdaniem Sądu prawo do wglądu do dokumentów źródłowych jest pojęciem szerszym i większym obowiązkiem, niż udzielenie pisemnej informacji. Pracownikowi służy prawo kontrolowania prawidłowości wypłacania wynagrodzenia, dlatego też na jego żądanie pracodawca jest obowiązany udostępnić do wglądu dokumenty, na podstawie których wynagrodzenie pracownika zostało obliczone. W sytuacji gdy pracodawca narusza obowiązek prawidłowego prowadzenia dokumentacji w zakresie wynagrodzenia za pracę w stopniu uniemożliwiającym lub poważnie utrudniającym pracownikowi kontrolę prawidłowości dokonanej zapłaty, pokwitowanie przez pracownika tej zapłaty nie zwalnia pracodawcy od obowiązku wykazania, że wynagrodzenie lub inne świadczenie zostało wypłacone w należytej wysokości (wyrok Sądu Najwyższego z 20 listopada 2007 r., sygn. II PK 81/07). Tak więc przepis art. 85 § 5 k.p. nie może być przeszkodą dla żądania strony powodowej. Co więcej, oceniony być musi jako kolejna podstawa dla słusznego żądania pracownika.
(…)
Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 94 k.p. i art. 85 § 5 k.p. nakazał pozwanemu Szpitalowi (…) w W. (…), aby udzielił powódce M. D. pisemnej informacji o wysokości jej wynagrodzenia zasadniczego brutto za okres od 1 stycznia 2016 r. do 31 grudnia 2018 r., odrębnie za każdy miesiąc, w terminie 14 dni od daty uprawomocnienia się wyroku. Wydłużenie, względem pierwotnego żądania, o kolejne 7 dni terminu na wykonanie przez pozwanego orzeczonego obowiązku, wydawało się, w ocenie Sądu, być słusznym z uwagi na liczbę roszczeń pracowniczych. Rozstrzygnięcie Sądu musi być bowiem zarówno słuszne , jak również racjonalne w zakresie jego wykonalności.
Wybrał: Mariusz Mielcarek
Zobacz także:
Pielęgniarką oddziałową ratownik medyczny?
Praca dla pielęgniarek. Od 6 370 PLN.
Zamiast pielęgniarki krew pobierze opiekun medyczny po kursie.
Pielęgniarka pielęgniarce wilkiem a ministrowi podnóżkiem.
Pielęgniarki na dodatkowe dyżury dojeżdżają 130 km.
Od 1 lipca 100 PLN do podstawy pielęgniarek i położnych.
Rząd o pielęgniarkach i pielęgniarstwie.
Gazeta branżowa pielęgniarek i położnych
