Obecny stan prawny
Przez wiek emerytalny należy rozumieć 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn. Wynika to z ustawy z 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Niektórzy pracownicy mają ustanowiony wiek emerytalny na niższym poziomie. Wiek emerytalny pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (określony w rozporządzeniu Rady Ministrów z 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, wynosi 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn.
Rozporządzenie reguluje, że okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy. Do okresu pracy w warunkach szczególnych nie wlicza się zwolnień lekarskich, urlopów zdrowotnych ani macierzyńskich (wykorzystywanych po 14 listopada 1991 r.) oraz okresów, w których pracownik był zwolniony ze świadczenia pracy.
Rozporządzenie określa, że pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:
1) osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn,
2) ma wymagany okres zatrudnienia: 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.
Wykaz A zawiera dział:
Dział XII. W służbie zdrowia i opiece społecznej
1. Prace na oddziałach: intensywnej opieki medycznej, anestezjologii, psychiatrycznych i odwykowych, onkologicznych, leczenia oparzeń oraz ostrych zatruć w bezpośrednim kontakcie z pacjentami.
2. Prace w zespołach operacyjnych dyscyplin zabiegowych oraz prace lekarzy stomatologów.
3. Prace w prosektoriach i zakładach anatomopatologicznych, histopatologicznych i medycyny sądowej.
4. Prace w zespołach pomocy doraźnej pogotowia ratunkowego oraz medycznego ratownictwa górniczego
5. Prace w domach pomocy społecznej dla nieuleczalnie i przewlekle chorych, umysłowo upośledzonych dorosłych i umysłowo niedorozwiniętych dzieci.
6. Prace przy pobieraniu prób i pomiarach w warunkach i na stanowiskach pracy szkodliwych dla zdrowia, wykonywane przez personel stacji sanitarno-epidemiologicznych oraz laboratoriów środowiskowych.
Mariusz Mielcarek
Pisząc ten tekst korzystałem z informatora Gazety Wyborczej (mojej ulubionej – od lat).