Szpital nie zwiększył płacy pielęgniarce o 10 i 20 procent. Poszła do Sądu Pracy.

Pielęgniarka składa pozew do Sądu Pracy

Zobacz także: Pielęgniarki – Radio Maryja: przedstawiciele tego zawodu naruszyli kluczowe standardy.

Z uzasadnienia wyroku Sądu Rejonowego, Wydział Prawa Pracy:

W pozwie z dnia 10 grudnia 2018 r. J. C. wnosiła o zasądzenie na jej rzecz od pozwanego (…) Centrum Medyczne kwoty 12.450 zł wraz z ustawowymi odsetkami tytułem: wyrównania wynagrodzenia za październik 2018 r., wynagrodzenia za listopad 2018 r., dodatku do wynagrodzenia w wysokości 10 % wynagradzania zasadniczego za okres od lipca 2017r. do lipca 2018r. i w wysokości 20 % wynagradzania zasadniczego od sierpnia 2018r. do chwili obecnej, a także za przepracowane przez nią godziny nadliczbowe w okresie od stycznia 2016r. do kwietnia 2018 r.

W piśmie procesowym z dnia 9 stycznia 2019 r. pielęgniarka sprecyzowała wysokość roszczeń i tak: tytułem wyrównania wynagrodzenia za październik 2018 r. domagała się kwoty 2.830 zł brutto pomniejszonej o 650 zł netto, tytułem wynagrodzenia za listopad 2018 r. domagała się kwoty 2.830 zł, tytułem dodatku do wynagrodzenia za okres od 1 lipca 2017 r. do 31 sierpnia 2018 r. ( ograniczyła w tym zakresie to żądanie) domagała się kwoty 1.195 zł, a także kwoty 4.722,45 zł tytułem wynagrodzenia za przepracowane przez nią godziny nadliczbowe w okresie od stycznia 2016 r. do kwietnia 2018 r.

Wysokość roszczenia pielęgniarki

Pozwany (…) Centrum Medyczne w odpowiedzi na pozew oświadczył, że powództwa nie uznaje i wnosi o jego oddalenie, ale też podniósł, że jeżeli chodzi o wynagrodzenie za październik 2018r., to wypłacono powódce kwotę brutto 1040,75 zł, czyli netto 651,43 zł, a do wypłaty pozostała kwota brutto 1789,25 zł, jeżeli chodzi o wynagrodzenie za listopad 2018r. to przysługuje ono powódce w wysokości 2830 zł, a jeżeli chodzi o wysokość dodatku do wynagrodzenia za okres od 1 lipca 2017 r. do 31 sierpnia 2018 r., to jest to kwota 1194,96 zł. Pozwany także wnosił o nieobciążanie pozwanej kosztami procesu w przypadku nieoddalenia powództw, a także o rozłożenie należności na raty. Załącznikiem do odpowiedzi na pozew złożonej przez pozwanego pracodawcę było zaświadczenie o zarobkach powódki liczone jak ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy ( k.23).

Na rozprawie w dniu 4 kwietnia 2019 r. pielęgniarka ostatecznie oświadczyła, że popiera powództwo o zasądzenie na jej rzecz od pozwanego byłego pracodawcy: wyrównania wynagrodzenia za październik 2018 r. w wysokości 1.789,25 zł, wynagrodzenia za listopad 2018r. w wysokości 2.830 zł oraz kwoty 1.194,96 zł tytułem dodatku do wynagrodzenia za okres od 1 lipca 2017 r. do 31sierpnia 2018 r. Powódka także popierała powództwo o zasądzenie na jej rzecz wynagrodzenia za przepracowane przez nią godziny nadliczbowe w okresie od stycznia 2016 r. do kwietnia 2018 r. w przybliżonej wysokości 4722,45 zł, jako że w tym okresie pracowała w wymiarze 7.35, podczas gdy, w związku z orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności, powinna pracować w wymiarze 7.00.

Postanowieniem wydanym na tej rozprawie roszczenie powódki o zasądzenie na jej rzecz wynagrodzenia za przepracowane przez nią godziny nadliczbowe w okresie od stycznia 2016 r. do kwietnia 2018 r. zostało wyłączone do oddzielnego rozpoznania i wyrokowania.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka J. C. zatrudniona była w pozwanym (…) Centrum Medyczne Sp. z o.o. w S. jako pielęgniarka, a swoją pracę wykonywała w Szpitalu w R., prowadzonym przez pozwaną spółkę (bezsporne). Stosunek pracy łączący strony rozwiązał się z dniem 28 lutego 2019 r. (bezsporne).

Od września 2018r. wynagrodzenie zasadnicze powódki stanowiło kwotę 2830 zł (bezsporne, k.23).

W październiku 2018 r. powódka otrzymała tytułem wynagrodzenia kwotę brutto 1040,75 zł, czyli netto 651,43 zł ,a do wypłaty pozostała kwota brutto 1789,25 zł ( k.24, dane zawarte w odpowiedzi na pozew k.21 przyznane przez powódkę). Pielęgniarka nie otrzymała w ogóle wynagrodzenia za listopad 2018 r. w wysokości 2830 zł (dane zawarte w odpowiedzi na pozew k.21). Powódka w okresie od lipca 2017 r. do sierpnia 2018 r. nie otrzymała także dodatku przysługującego pracownikom medycznym na podstawie ustawy z dnia 8 czerwca 2017 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych z dnia 8 czerwca 2017 r. ( Dz.U. z 2017r. poz. 1473).

(…)

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Żądanie pielęgniarki zasądzenia na jej rzecz od pozwanego pracodawcy kwoty 1789,25 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za październik 2018 r. i kwoty 2830 zł tytułem wynagrodzenia za listopad 2018 r., jest oczywiście uzasadnione.

Podstawowym bowiem obowiązkiem pracodawcy jest wypłacanie pracownikowi wynagrodzenia w stałym i z góry określonym terminie. Wynagrodzenie pracownik powinien otrzymywać co najmniej raz w miesiącu, nie później niż w ciągu pierwszych 10 dni następnego miesiąca kalendarzowego, po miesiącu w którym pracownik zyskał prawo do wynagrodzenia. Nieterminowe zaś wypłacanie pracownikowi wynagrodzenia wiąże się z koniecznością wypłaty odsetek ustawowych, przy czym wypłata odsetek za nieterminową wypłatę wynagrodzenia przysługuje niezależnie, od tego, czy pracownik poniósł szkodę powodu opóźnienia oraz czy opóźnienie było spowodowane okolicznościami, na które pracodawca nie miał wpływu.

Poza sporem jest, że pielęgniarka nie otrzymała wynagrodzenia w pełnej wysokości za październik 2018 r. i w ogóle za listopad 2018 r., choć swoją pracę na rzecz pracodawcy wykonywała. Zatem należało zasądzić na jej rzecz od pozwanego pracodawcy kwoty należne jej tytułem niewypłaconego wynagrodzenia za pracę za te dwa miesiące.

Także i żądanie powódki zasądzenia na jej rzecz kwoty łącznie 1.194,96 zł tytułem niewypłaconego jej przez pozwanego pracodawcę, a należnego jej dodatku do wynagrodzenia za okres od lipca 2017 r. do sierpnia 2018 r., jest uzasadnione.

Pielęgniarce należy się 10 i 20% zgodnie z ustawą

Zgodnie z art. 3 ust ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych z dnia 8 czerwca 2017 r. ( Dz.U. z 2017r. poz. 1473), do dnia 31 grudnia 2021 r. podmiot leczniczy dokonuje podwyższenia wynagrodzenia zasadniczego pracownika wykonującego zawód medyczny oraz pracownika działalności podstawowej, innego niż pracownik wykonujący zawód medyczny, którego wynagrodzenie zasadnicze jest niższe od najniższego wynagrodzenia zasadniczego, ustalonego jako iloczyn współczynnika pracy określonego w załączniku do ustawy i kwoty przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto w gospodarce narodowej w roku poprzedzającym ustalenie, ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej ,,Monitor Polski'', do wysokości nie niższej niż najniższe wynagrodzenie zasadnicze. Zgodnie zaś z art. 7 tej ustawy do dnia 31 grudnia 2019 r. najniższe wynagrodzenie zasadnicze ustala się jako iloczyn współczynnika pracy określonego w załączniku do ustawy i kwoty 3900 zł brutto – teraz to jest 4200 zł brutto – przypis redakcji portalu.) Zgodnie z art. 3 ust 5a i 5b ustalony w drodze porozumienia albo zarządzenia sposób podwyższenia wynagrodzenia zasadniczego zapewnia proporcjonalny dla każdej z grup zawodowych średni wzrost tego wynagrodzenia, przy czym: na dzień 1 lipca 2017 r. wynagrodzenie zasadnicze pracownika wykonującego zawód medyczny podwyższa się co najmniej o 10% kwoty stanowiącej różnicę pomiędzy najniższym wynagrodzeniem zasadniczym a wynagrodzeniem zasadniczym tego pracownika, a na dzień 1 lipca 2018 r. podwyższa się co najmniej o 20%.

Pozwany pracodawca przyznaje, że kwoty tego należnego powódce na podstawie przepisów tej ustawy dodatku nie były jej wypłacane, wskazuje jaka to jest kwota, a więc choć powództwa nie uznaje, to jednak przyznaje, że ten dodatek był należny pielęgniarce w okresie od 1 lipca 2017 r. do 31 sierpnia 2018 r. w konkretnej wskazanej przez siebie, a zaakceptowanej przez pielęgniarkę, wysokości.

Zatem sąd zasądził na rzecz powódki kwotę 1.194,96 zł, czyli łączną kwotę tego dodatku za okres od lipca 2017r. do czerwca 2018r. ( 10%) i od 1 lipca 2018r. do 31 sierpnia 2018r. (20%).

Sąd łącznie zatem zasądził na rzecz powódki kwotę 5.814,21 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, co jest zgodne z art. 85 kp i art. 481§1 kc.

(…)

Wybrał: Mariusz Mielcarek