Konsekwencje sposobu wprowadzania ustawy o siatce płac pielęgniarek i położnych
Mija 3 miesiąc od wejścia w życie ustawy o wynagrodzeniach w podmiotach leczniczych. Nadal są placówki w których nie wypłacono pielęgniarkom i położnym wzrostu wynagrodzeń.
Regulacje prawne zawarte w siatce płac omawiane są na posiedzeniach wielu gremiów. Na poziomie dyżurek pielęgniarskich, kadry zarządzającej pielęgniarkami i położnymi. Dyskusje prowadzą organy założycielskie oraz organizacje zrzeszające podmioty lecznicze. Spotkania w sprawie sytuacji powstałej po wejściu w życie przedmiotowej ustawy organizuje ministerstwo zdrowia oraz NFZ. W niektórych podmiotach leczniczych trwają protesty pielęgniarek.
Mimo upływu ponad 2 miesięcy, rozwiązanie patowej sytuacji nie przybliżyło się na jotę. Problemy są trzy. Jeden dotyczy niewystarczających środków finansowych przekazanych przez NFZ do podmiotów leczniczych na wzrost wynagrodzeń. Dziwna sprawa, że PiS przez całe lata rozdając pieniądze gdzie popadnie, nagle stracił umiejętność rozdawnictwa. Drugi to kwestia przypisywania pielęgniarek do poszczególnych grup w siatce płac. Pracodawcy niechętnie zaszeregowują pielęgniarki i położne do grupy 2. Jest to powodem protestów. Trzecia kwestia dotyczy kominów płacowych pomiędzy osobami, które wykonują ten sam zakres obowiązków i posiadają te same uprawnienia zawodowe. Jeden z dyrektorów szpitala ocenił te różnice jako „zwyczajnie niesprawiedliwe”. Drastyczna dysproporcja płacowa, także jest przyczyną protestów.
O pielęgniarkach dyskusje w senacie
Do licznych gremiów podejmujących dyskusję o wynagrodzeniach w ochronie zdrowia dołączył senat. Senacka komisja zdrowia w dniu 5 września 2022 roku na swoim posiedzeniu umieściła w porządku obrad: informacja ministra zdrowia na temat realizacji ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych.
Podczas dyskusji poruszono wiele zagadnień związanych z omawianym zagadnieniem. Wiele stron uczestniczących w wdrażaniu przedmiotowej ustawy przedstawiło swój punkt widzenia.
Redakcja Ogólnopolskiego Portalu Pielęgniarek i Położnych poniżej cytuje fragment wypowiedzi członka Zarządu Ogólnopolskiego Związku Pracodawców Szpitali Powiatowych pana Mariusza Trojanowskiego. OZPSP
Szanowni Państwo, na początek chciałbym omówić tutaj jedną rzecz, żebyśmy znali tę sprawę od strony pracodawców. Powiem o tym, co podkreślały panie, które reprezentują związki zawodowe pielęgniarek. Proszę państwa, tak naprawdę to się wyraża w takiej rzeczy. Nie jest prawdą, że dyrektorzy nie chcą. Czasami po prostu dyrektorzy nie mogą.
Nie ma w przepisach stanowisk wymagających od pielęgniarki jednocześnie tytułu magistra i specjalisty
Jak to wygląda w praktyce? Szanowni Państwo, przeciętny szpital, taki średni, powiatowy, który zatrudnia 20 pielęgniarek, które kwalifikują się do najwyższej grupy… To jest koszt ok. 600–800 tysięcy. I jeżeli ustawa – tu jest rola ustawodawcy – mówi „wymagane na danym stanowisku”, a takich wymogów nie odnajdujemy w przepisach prawa, to dyrektor musi sam decydować, co robi, czy kwalifikuje, czy nie.
Jeśli sam zrobi kwalifikację, to wtedy, niestety, jak pojawią się złe wyniki finansowe szpitala, to zostanie mu to wytknięte jako nieudolność w zarządzaniu. I chciałbym, żebyście państwo spojrzeli na to z tej drugiej strony, żebyście zobaczyli, jakie mogą być rozwiązania.
Ustawa skutkuje przepływem pielęgniarek z jednego szpitala do drugiego
Pamiętajmy jeszcze o tym, że kodeks pracy mówi wyraźnie, że płaca należy się za wykonaną pracę, a tutaj ustawodawca, bez nowelizacji kodeksu pracy, bez wchodzenia w ten szczególny przepis, określił, że to jest płaca za posiadane kwalifikacje. To jest rzecz, która przez samego dyrektora… No, dyrektor nie jest w stanie tego rozwikłać w zakładzie pracy, a musi działać tak, żeby szpital funkcjonował i żeby nie zarzucono mu niegospodarności.
Myślę, że większość dyrektorów – wiem to, bo mamy wspólne spotkania – naprawdę chce. Dlaczego? To też jest po stronie dyrektora.
Zwróćcie państwo uwagę na to, że jeżeli jeden z dyrektorów zdecyduje się zapłacić wyższą stawkę, to tym samym zdecyduje, że nastąpi przepływ pielęgniarek, i to tych najlepiej wykształconych, z jednego szpitala do drugiego. I tak się właśnie dzieje.
Mariusz Trojanowski OZPSP
Temu należy zapobiec, bo to, proszę państwa, nie jest dobre. Mówię o sytuacji nierównowagi, kiedy tylko ze względu na wynagrodzenie odchodzą pielęgniarki, które przez wiele lat pracowały w danej jednostce.
Jakie my widzimy rozwiązanie? Najlepsze rozwiązanie, które w tej chwili można zastosować, oczywiście na poziomie pozaustawowym, byłoby takie, że albo Narodowy Fundusz Zdrowia, albo minister zdrowia określiłby wymogi i wtedy moglibyśmy rozmawiać, proszę państwa. Bo dyrektor w szpitalu sam tego zrobić nie może. Oczywiście teoretycznie może, bo może stworzyć w zakładzie pracy regulamin pracy, który wprowadzi takie wymogi, ale wtedy weźmie na siebie całe odium odpowiedzialności. Chciałbym, żebyście państwo o tym wiedzieli. To wszystko z tego wynika, tak jest właśnie z tego powodu. (…)
Śródtytuły i linki pochodzą od redakcji pielegniarki.info.pl
źródło: senat.pl
