Stanowisko Rady Ministrów z dnia 24 czerwca 2008 roku wobec poselskiego projektu ustawy o szczególnych uprawnieniach pracowników zakładów opieki zdrowotnej (druk nr 286), przedłożone przez ministra zdrowia.
Rząd pozytywnie ocenia inicjatywę poselską i proponuje prowadzenie dalszych prac nad projektem. Zaproponowane rozwiązania mieszczą się w pakiecie zmian legislacyjnych, które mają zastąpić obowiązującą obecnie ustawę o zakładach opieki zdrowotnej.
Poselski projekt systematyzuje i ujednolica czas pracy pracowników zakładów opieki zdrowotnej oraz reguluje ich uprawnienia. Zrezygnowano ze skróconej normy wymiaru czasu pracy dla osób pracujących w pracowniach radiologicznych, proponując dla tej grupy zawodowej przepisy Kodeksu pracy.
Posłowie wprowadzili zmiany w zasadach pełnienia dyżurów medycznych. Określono, że maksymalna długość czasu pracy, obejmującego także dyżur, może wynosić 24 godziny. Zdefiniowano również dyżur jako wykonywanie, poza normalnymi godzinami pracy, czynności zawodowych przez lekarza lub innego pracownika wykonującego zawód medyczny w zakładzie opieki zdrowotnej przeznaczonym dla osób, których stan zdrowia wymaga udzielania całodobowych świadczeń zdrowotnych. Przyjęto, że czas pełnienia dyżuru zalicza się w poczet wymiaru czasu pracy ustalonego zgodnie z Kodeksem pracy w części odpowiadającej niewypracowanemu przez dyżurującego wymiarowi czasu pracy w związku z pełnieniem dyżuru oraz udzieleniem mu okresów wypoczynku. Tym samym wyłączono możliwość stosowania w odniesieniu do dyżuru maksymalnej normy 150 godzin nadliczbowych. Określono ponadto, że w przypadku, gdy pełnienie dyżuru uniemożliwi wykorzystanie w danej dobie 11-godzinnego odpoczynku dobowego, pracownik będzie miał prawo do jego wykorzystania w następnej dobie.
W odniesieniu do pracowników pełniących dyżury w szpitalach i innych placówkach zapewniających całodobowe świadczenia zdrowotne wyłączono z przepisów zasadę przeciętnego, pięciodniowego tygodnia pracy. Natomiast w stosunku do pozostałych, np. pracowników technicznych, administracyjnych itp. zaproponowano, by czas ich pracy nie przekraczał 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin na tydzień w pięciodniowym tygodniu pracy.
Posłowie zaproponowali, słuszne zdaniem rządu, rozwiązanie wydłużające o ponad 48 godzin maksymalną tygodniową normę czasu pracy dla lekarzy stażystów oraz odbywających specjalizację.
Niezbędne jest, zdaniem rządu, wprowadzenie kilku rozwiązań, które doprecyzują przyjęte przez posłów rozwiązania. Najważniejsze z nich to: określenie, że okres rozliczeniowy nie może przekroczyć 4 miesięcy, co pozwoli stosować tę zasadę wobec wszystkich pracowników zoz-ów. Konieczne jest również bardziej szczegółowe doprecyzowanie sytuacji, w których będzie możliwe przedłużenie dyżuru ponad 24 godziny. W takich przypadkach dyżur może zostać przedłużony pod warunkiem udzielenia równoważnego okresu odpoczynkowego bezpośrednio po dyżurze, a gdy nie jest to możliwe – nie później niż w 14 dobie po odbyciu dyżuru.
Według rządu w projekcie należy również uwzględnić rozwiązania dotyczące dodatków za wieloletnią pracę. Dodatek ten po 5 latach pracy wynosiłby 5 proc. miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego i wzrastałby o 1 proc. za każdy kolejny rok pracy, aż do osiągnięcia 20 proc. miesięcznego wynagrodzenia. Konieczne są również nowe rozwiązania w odniesieniu do pracowników medycznych zatrudnionych w placówkach szpitalnych więziennictwa. Rząd proponuje, aby osobom tam zatrudnionym przysługiwał dodatek w wysokości od 10 do 50 proc. miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego. Podobne rozwiązania będą dotyczyć pracowników zoz-ów, którzy udzielają świadczeń zdrowotnych osobom, wobec których sąd orzekł zastosowanie środka zabezpieczającego lub leczniczego.
