Interpelacja 
do ministra zdrowia
w sprawie obecnej sytuacji pielęgniarek i położnych w polskim systemie ochrony zdrowia

Szanowny Panie Ministrze!

Sytuacja pielęgniarek i położnych w polskim systemie ochrony zdrowia z roku na rok jest coraz gorsza. Ze względu na perspektywy, jakie czekają po ukończeniu niewątpliwie trudnych studiów na kierunku pielęgniarskim lub położniczym, dziewczyny po szkołach średnich nie chcą wybierać takiej drogi zawodowej. Znaczna część młodych pielęgniarek i położnych wyjeżdża za granicę w poszukiwaniu lepszych zarobków i warunków pracy z reguły w niedługim czasie po ukończeniu studiów. Wiele starszych pielęgniarek i położnych natomiast, ze względu na osiągnięty wiek, odchodzi na emeryturę. W środowisku podnoszone są głosy, że część z nich chętnie w dalszym ciągu pracowałaby w systemie ochrony zdrowia, jednakże niewspółmiernie niskie zarobki do ich ciężkiej pracy to całkowicie wykluczają.

Brak jest zatem w tym systemie zastępowalności pokoleń. Konsekwencją tego jest niewystarczająca ilość pielęgniarek w przeliczeniu na 1000 mieszkańców. W Polsce jest to 5,2 pielęgniarek, podczas gdy średnia europejska wynosi 8,8. Z informacji Naczelnej Izby Pielęgniarek i Położnych wynika, że szpitale mogłyby natychmiastowo przyjąć do pracy ponad 20 tys. pielęgniarek. Średnia wieku w tym zawodzie wynosi 50 lat. W związku z narastającą dziurą pokoleniową wśród przedstawicielek i przedstawicieli tego zawodu istnieje bardzo duże ryzyko zapaści tego sektora, ponieważ na ten moment niektóre oddziały muszą być zamykane, ze względu na brak personelu. Obowiązujące regulacje uniemożliwiają natomiast wystarczające zasilenie brakującej kadry pielęgniarkami i położnymi z innych krajów. Pielęgniarki i położne z państw Unii Europejskiej, które mogłyby wykonywać swój zawód w Polsce, nie są tym zainteresowane ze względu na warunki pracy i płacy. Przedstawicielki tych profesji spoza Unii Europejskiej natomiast muszą uzyskać nostryfikację dyplomu, co utrudnia im podjęcie pracy w Polsce.

System ochrony zdrowia w Polsce staje zatem pod dużym znakiem zapytania i prosi się zadać pytanie czy podoła współczesnym wyzwaniom? Bez odpowiedniej ilości personelu medycznego nie będzie bowiem możliwe należyte sprawowanie opieki nad pacjentem. Rozwiązanie tej kwestii powinno mieć zatem znaczenie priorytetowe, albowiem problem ten w pewnym momencie może dotknąć każdego obywatela.

W związku z powyższym, zwracam się do Pana Ministra z uprzejmą prośbą o wyjaśnienie poniższych kwestii:

1. Czy Ministerstwo Zdrowia planuje w jakiś sposób zachęcić młode kobiety po szkole średniej do wybrania studiów na kierunku pielęgniarskim lub położniczym?
2. Jak Ministerstwo zamierza zatrzymać w Polsce już wykształcone pielęgniarki i położne?
Czy planowane są jakieś zmiany mające na celu ułatwienie obywatelkom innych państw 3. wykonywanie zawodu pielęgniarki i położnej w Polsce?
4. Jakie pomysły ma Ministerstwo Zdrowia na zmniejszenie występującej obecnie dziury pokoleniowej wśród pielęgniarek i położnych?
5. Czy planowana jest jakakolwiek podwyżka wynagrodzeń dla pielęgniarek i położnych, ponieważ zdaniem zainteresowanych projekt ustawy o najniższym wynagrodzeniu zasadniczym w podmiotach leczniczych nie daje takiej gwarancji? Jakie działania Ministerstwo Zdrowia planuje wdrożyć w przypadku braku takiej poprawy?
6. Co ma być przedmiotem prac Zespołu ds. opracowania strategii na rzecz rozwoju pielęgniarstwa i położnictwa w Polsce? Na czym ma polegać owa strategia? Jakie są obecnie namacalne rezultaty działań tego Zespołu?
30 maja 2017 r.
Ewa Kołodziej 
Poseł na Sejm RP 

Wybrał: Mariusz Mielcarek