Pielęgniarki – zasady izolacji pacjentów.

Pielęgniarki – zasady izolacji pacjentów

Zasady izolacji w podmiocie wykonującym działalność zasady izolacji w podmiocie wykonującym działalność leczniczą

1. Pacjent zakwalifikowany do badania przesiewowego, w miarę dostępności jest wstępnie izolowany w sali jednoosobowej do czasu uzyskania wyniku tego badania, jeśli nie ma takiej możliwości, przebywa na sali wieloosobowej z zachowaniem procedur zapobiegających transmisji patogenu drogą kontaktową.
2. W chwili potwierdzenia mikrobiologicznego kolonizacji lub wystąpienia zakażenia objawowego, wdrażana jest izolacja pacjenta w sali jednoosobowej.
3. Lekarz prowadzący lub lekarz dyżurny uruchamia środki niezbędne do wdrożenia izolacji na sali jednoosobowej.
4. Zasady postępowania z pacjentem z BCA, w tym izolacja, nie mogą w żadnym przypadku oznaczać pogorszenia warunków opieki, a wynikające z nich ograniczenia praw pacjenta, są wprowadzane jedynie w niezbędnym zakresie.
5. Nie jest wymagana oddzielna zgoda pacjenta na izolację.
6. Decyzja o zakończeniu izolacji jest zależna od rodzaju BCA i stanu klinicznego pacjenta.
7. Izolacja w sali jednoosobowej.
Preferowane są sale jednoosobowe ze śluzą umywalkowo-fartuchową wyposażone w:
1) stanowisko higieny rąk obejmujące:
a) umywalkę z baterią uruchamianą bez kontaktu z dłonią,
b) dozownik z mydłem, uruchamiany bez kontaktu z dłonią,
c) dozownik z preparatem dezynfekcyjnym do rąk uruchamiany bez kontaktu z dłonią,
d) pojemnik z ręcznikami jednorazowego użytku,
e) pojemnik na zużyte ręczniki;
f) podajnik/dozownik na rękawice ochronne medyczne;
2) pojemnik na zużyte środków ochrony indywidualnej;
3) meble i aparatura ograniczone do niezbędnego minimum;
4) drobny sprzęt medyczny – ograniczony do niezbędnego minimum, zabezpieczony przed
skażeniem w szczelnie zamykanych pojemnikach lub szafach;
5) połączone z salą pomieszczenie higieniczno-sanitarne wyposażone co najmniej w miskę ustępową, umywalkę, natrysk, dozownik z mydłem w płynie, pojemnik z ręcznikami jednorazowego użycia oraz pojemnik na zużyte ręczniki; dopuszcza się wydzielenie pomieszczenia higieniczno-sanitarnego poza salą, w bezpośredniej bliskości, dostępne tylko
dla osób podlegających izolacji lub krzesło toaletowe przeznaczone dla konkretnego pacjenta.
6) miejsce przechowywania czystych środków ochrony indywidualnej, o ile w sali jest przedsionek albo śluza umywalkowo-fartuchowa; jeśli takiej możliwości nie ma – miejsce jest zorganizowane poza salą, bezpośrednio przed wejściem do sali
7) dozowniki muszą być rozbieralne i dezynfekowalne .
8. Priorytety izolacji
W przypadku ograniczonych możliwości izolacji w salach jednoosobowych, pacjenci podlegają izolacji w zależności od wykrytego BCA w następującej kolejności:
1) Clostridioides difficile toksynotwórcze – pacjenci z objawowym zakażeniem; Enterobacterales – wytwarzające karbapenemazy – pacjenci z objawowym zakażeniem lub kolonizacją
2) Staphylococcus aureus o zmniejszonej wrażliwości lub oporności na glikopeptydy lub linezolid; – pacjenci z objawowym zakażeniem lub kolonizacją
3) Enterococcus spp. – z nabytą opornością na co najmniej jeden z glikopeptydów – tylko pacjenci z biegunką oraz nosiciele w oddziałach, w których są hospitalizowani pacjenci z czynnikami ryzyka inwazyjnych zakażeń enterokokowych (w szczególności intensywna terapia, hematologia, onkologia, dializy)
4) Enterococcus spp. oporne linezolid – pacjenci z objawowym zakażeniem lub kolonizacją
5) Staphylococcus aureus opornego na metycylinę (MRSA) – tylko pacjenci z objawowym zakażeniem, w którym zachodzi ryzyko rozprysku skażonego materiału biologicznego
6) Pseudomonas spp. – wytwarzające karbapenemazy – pacjenci z objawowym zakażeniem lub kolonizacją
7) Acinetobacter spp. – wytwarzające karbapenemazy – pacjenci z objawowym zakażeniem
lub kolonizacją
8) Pałeczki Gram-ujemne wykazujące nabytą oporność na kolistynę – pacjenci z objawowym zakażeniem lub kolonizacją
9) Pałeczki K. pneumoniae ESBL+ – tylko pacjenci z biegunką
10) Pałeczki E.coli ESBL+ – tylko pacjenci z biegunką
11)Clostridioides difficile toksynotwórczych – pacjenci z kolonizacją C. difficile toksynotwórczym w szpitalach, w których o okresie 12 m-cy stwierdzono ognisko epidemiczne tych zakażeń.
9. W przypadku braku możliwości izolacji w sali jednołóżkowej lub kohortacji, należy dostosować salę wielołóżkową do wymagań izolacji poprzez zmniejszenie liczby pacjentów w tej lub innej sali albo dostosować liczbę pacjentów w oddziale, tak aby zapewnić możliwości izolacji lub kohortacji.
10. W przypadku więcej niż 2 pacjentów skolonizowanych lub zakażonych kohortuje się wg
poniższych zasad:
a) Na jednej sali mogą przebywać pacjenci z tym samym szczepem BCA (ten sam gatunek, ten sam mechanizm). Dopuszcza się kohortację w obrębie grupy drobnoustrojów z tym samym mechanizmem lekooporności.
b) Nie kohortuje się pacjentów z BCA z różnych grup i różnymi mechanizmami lekooporności.
c) Pomieszczenia kohortacji pacjentów spełniają te same wymagania co sala izolacji

Zobacz także: Pielęgniarki – higiena rąk na stanowiskach pracy. „Nic poniżej łokcia!”

źródło: Wytyczne zapobiegania transmisji biologicznych czynników chorobotwórczych o szczególnej zjadliwości lub oporności (bca) w podmiotach wykonujących działalność leczniczą, udzielających stacjonarnych i całodobowych świadczeń zdrowotnych – 4.07.2019 – zobacz cały dokument

Wybrał: Mariusz Mielcarek

Więcej o bezpieczeństwie pielęgniarki – koronawirus SARS-CoV-2…