Pielęgniarka na kwarantannie będzie… pracować

Zobacz także: Z pielęgniarek zrobiono niewolników! 

W ustawie z dnia 30 kwietnia 2020 o zmianie niektórych ustaw w zakresie działań osłonowych w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 zapisano:

Art. 4e. 1. W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, w sytuacjach szczególnych związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, w celu zapewnienia niezbędnej pomocy osobom przebywającym w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej świadczących usługi całodobowo, noclegowniach oraz innych placówkach zapewniających całodobową opiekę osobom starszym, niepełnosprawnym lub przewlekle chorym, o których mowa w ustawie z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1507, 1622, 1690, 1818 i 2473), pracownicy i osoby świadczące pracę w tych podmiotach, poddane w nich obowiązkowej kwarantannie mogą za zgodą tych osób świadczyć pracę określoną w umowie i otrzymywać z tego tytułu wynagrodzenie.

2. W przypadku świadczenia pracy w trakcie kwarantanny, o której mowa w ust. 1, nie przysługuje wynagrodzenie, o którym mowa w art. 92 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2019 r. poz. 1040, 1043 i 1495) ani świadczenie pieniężne z tytułu choroby określone w odrębnych przepisach.

Zobacz także: Z pielęgniarek zrobiono niewolników! 

Natomiast w uzasadnieniu do powyższej ustawy napisano:

W związku z zaistniałą sytuacją polegającą na poddaniu kwarantannie całych jednostek organizacyjnych pomocy społecznej, np. domów pomocy społecznej wraz z pracownikami, w celu zapewnienia osobom przebywającym w tych placówkach właściwej opieki zasadne jest umożliwienie świadczenia pracy przez pracowników tych jednostek z zachowaniem prawa do pełnego wynagrodzenia z tego tytułu.

W tych wyjątkowych sytuacjach pojawiły się wątpliwości, czy opiekunowie zajmujący się pielęgnacją osób niepełnosprawnych, przewlekle chorych lub w podeszłym wielu, którzy są podobnie jak te osoby, poddani kwarantannie mogą zajmować się swoimi podopiecznymi i tym samym wykonywać czynności ze stosunku pracy oraz czy w związku tym przysługują im
świadczenia z tytułu niezdolności do pracy przewidziane w przepisach (Kodeks pracy, ustawa o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa) a także czy powinny otrzymywać wynagrodzenie ze stosunku pracy.

W celu doprecyzowania możliwych działań zaproponowano stosowną regulację wskazującą, że w tych wyjątkowych okolicznościach świadczenie pracy jest możliwe (w miarę istniejących możliwości – co oznacza, że nie można osobie przebywającej w kwarantannie takiego obowiązku narzucić – wymagana będzie jej zgoda). W takim przypadku pracownikowi lub osobie świadczącej pracę, przysługuje wynagrodzenie w związku ze świadczeniem pracy a nie świadczenie czy wynagrodzenie z tytułu niezdolności do pracy.

Ustawa w dniu 30 kwietnia została przekazana do senatu.

Ciekawe co na to izba i związek pielęgniarek? 

Zobacz także: Z pielęgniarek zrobiono niewolników! 

źródło: sejm.pl

Wybrał: Mariusz Mielcarek