Sąd ocenił zasadność sposobu interpretacji ustawy o wynagrodzeniach pielęgniarek, którą przedstawiają na procesach sądowych zarządzający podmiotami leczniczymi

W kolejnym artykule redakcyjnym Ogólnopolskiego Portalu Pielęgniarek i Położnych przekazujemy użytkownikom pielegniarki.info.pl bardzo ciekawe rozważania sądu o zapisach i „duchu” ustawy o wynagrodzeniach w podmiotach leczniczych.

Sąd ocenia zasadność interpretacji ustawy przez pozwany szpital o odszkodowanie za nierówne traktowanie w zatrudnieniu pielęgniarek, w kontekście zapisu o „wykształceniu wymaganym na zajmowanym stanowisku”.

Szpital uważa, że ustawodawca „miał na myśli”: wykształcenie posiadane przez daną pielęgniarkę.

Co ciekawe związek pielęgniarek OZZPiP zawsze stał na stanowisku, że powinien być w ustawie zapis o: wykształceniu posiadanym. I dlatego wysłał do sejmu projekt ustawy zawierający postulowane regulacje.

Natomiast sąd w jasny sposób obalił argumentację pozwanego szpitala i pośrednio ukazał patologiczne skutki postulowanych zmian w ustawie zaproponowanych przez związek pielęgniarek.

Zobacz także:

Sąd podkreślił, że gdyby przyjąć, że ustawodawca miał na myśli „wykształcenie posiadane przez daną pielęgniarkę”, to takie rozwiązanie doprowadziłoby do braku chęci aby „awansować na wyższe stanowisko, z czym z reguły wiąże się większa odpowiedzialności i wyższe wynagrodzenie”. Po co to by miała robić pielęgniarka, skoro wyższą płacę zasadniczą osiągnie także poprzez podniesienie „posiadanego wykształcenie”, bez konieczności obejmowania wyższego stanowiska? Przecież to patologia w czystej postaci… Nie taki jest cel budowania siatki płac pielęgniarek i położnych.

Przykład: pierwsza pielęgniarka ma wynagrodzenie zasadnicze X. Druga pielęgniarka ma wynagrodzenie zasadnicze wyższe – Y – na innym stanowisku, na którym ma większy zakres obowiązków i odpowiedzialności. Pierwsza pielęgniarka podniosła wykształcenie. W związku z tym, że liczy się „posiadane wykształcenie” to otrzymuje wynagrodzenie Y, które ma pielęgniarka druga. Bez konieczności obejmowania stanowiska pracy, z którym wiąże się wyższa odpowiedzialność oraz szerszy zakres obowiązków.

Sąd dodaje, że taka interpretacja ustawy przez szpitale podważa sens wydania przez ministra zdrowia rozporządzenia w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w podmiotach leczniczych. Traci ono kompletnie sens. Po co ustalać wymagane kwalifikacje na danych stanowiskach, skoro ma liczyć się tylko „posiadane wykształcenie”?

To prowadzi do kolejnych absurdów. Kadra kierownicza w pielęgniarstwie zarabia mniej niż pielęgniarki odcinkowe. Sąd w poniższym uzasadnieniu pisze o „skrajnych przypadkach”. Niestety one mają miejsce…

To jawne deprecjonowanie kierowniczych stanowisk w pielęgniarstwie. I upokorzenie osób zatrudnionych na stanowiskach: pielęgniarki oddziałowej, przełożonej, naczelnej…

redakcja pielegniarki.info.pl

Ale ten wątek rozwiniemy w jutrzejszym artykule redakcyjnym.

Poniżej publikujemy kolejny fragment uzasadnienia do wyroku sądu z dnia 1 września 2023 roku, który odnosi się do patologicznych skutków błędnej interpretacji ustawy o płacach w podmiotach leczniczych, przez szpitale.

Zobacz także:

Ustawodawca w ustawie o najniższym wynagrodzeniu w podmiotach leczniczych nie posługuje się w ogóle pojęciem wykształcenia posiadanego przez pracownika zatrudnionego na danym stanowisku.

Wprost natomiast wysokość współczynnika pracy uzależnia od wykształcenia wymaganego na zajmowanym stanowisku. Dla sądu oczywistym jest, że interpretacja ustawy przedstawiona przez pozwanego nie jest prawidłowa.

Zastosowanie jej oznaczałoby całkowite pominięcie użytego wielokrotnie sformułowania „wymaganego” i prowadziłoby do niepożądanych skutków.

Pracownik nie miałby motywacji aby chcieć awansować na wyższe stanowisko, z czym z reguły wiąże się większa odpowiedzialności i wyższe wynagrodzenie. Po uzyskaniu wykształcenia wyższego i specjalizacji pielęgniarka zatrudniona na najniższym stanowisku (pielęgniarki) automatycznie zaliczana byłaby do grupy drugiej według ustawy o najniższym wynagrodzeniu w podmiotach leczniczych, czyli tej samej, w której jest zastępca kierownika do spraw pielęgniarstwa. Jej minimalne wynagrodzenie zasadnicze byłoby wyższe aniżeli lekarza, czy lekarza dentysty bez specjalizacji, którego zakres uprawnień i odpowiedzialności jest zdecydowanie większy aniżeli pielęgniarki.

Oczywiście ustawa ta określa minimalne wynagrodzenie za pracę, jednak w praktyce niewiele podmiotów leczniczych stać na to, aby pielęgniarkom z grupy 2, zajmującym stanowiska na których trzeba wykazać się wykształceniem wyższym i specjalizacją, podwyższyć wynagrodzenie w stosunku do wynikającego z ustawy.

Rację bytu traciłoby też wówczas rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w podmiotach leczniczych niebędących przedsiębiorcami.

Skoro bowiem awans płacowy zależy od posiadanego wykształcenia a nie zajmowanego stanowiska i wymaganego na nim wykształcenia, to określanie wymogów wykształcenia jakie musi spełniać osoba zatrudniana na danym stanowisku, wydaje się zbyteczne.

Takie rozumienie przepisów ustawy prowadzi w końcu do patologicznych, sytuacji.

Osoby zatrudnione na stanowiskach wyższych otrzymują wynagrodzenie znacznie niższe od koleżanek na niższych stanowiskach, lecz posiadających magisterium i specjalizację.

Zobacz także:

W skrajnych przypadkach przełożona pielęgniarek, ze średnim wykształceniem i specjalizacją, miałaby prawo do znacznie niższego wynagrodzenia zasadniczego aniżeli jej np. nowo zatrudniane podwładne, pracujące na stanowiskach pielęgniarek, nie posiadające doświadczenia lecz mające tytuł magistra i specjalizację.

źródło: orzeczenia.ms.gov.pl

Ponawiamy jeszcze prośbę zespołu redakcyjnego pielegniarki.info.pl. Prosimy o ocenę powyższego artykułu poprzez gwiazdki (od 1 do 5) zamieszczone w sekcji „oceń artykuł”.

Dziękujemy.