Pielęgniarstwo pomostowe dla absolwentów zdrowia publicznego
Zobacz także: Radosna tonacja promocji zawodu pielęgniarki.
Poniżej publikujemy zgłoszone uwagi do ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej:
Konsultant Krajowy w dziedzinie pielęgniarstwa przewlekle chorych i niepełnosprawnych:
Obecny system kształcenia na kierunku pielęgniarstwo oparty jest o wytyczne zawarte w dyrektywach UE: 36/2005/We oraz 55/2103/UE, na bazie którego powstały akty prawne, m.in. ustawa z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz. U. z 2018 r. poz. 123 i 650) wraz aktami wykonawczymi do tej ustawy.
Ponadto, system kształcenia pielęgniarek określa standard kształcenia, który zawarty jest w rozporządzeniu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 9 maja 2012 r w sprawie standardów kształcenia dla kierunku studiów: lekarski, lekarskodentystyczny, farmacji, pielęgniarstwa, położnictwa (Dz. U. z 2018 r. poz. 345). W ramach tego standardu program kształcenia obejmuje 4720 godzin nauki.
Obowiązująca ustawa z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej uwzględnia tylko faktycznie tryb stacjonarny dla studiów pierwszego stopnia na kierunku pielęgniarstwo (art. 54 pkt 4). Warto wspomnieć, że wytyczne zawarte w standardzie kształcenia na kierunku pielęgniarstwo nie ograniczają uczelni w zakresie organizacji zajęć w czasie dogodnym dla osób pracujących, albowiem nie wskazują dni tygodnia ani godzin przed i popołudniowych do realizacji procesu kształcenia. Obecnie niektóre uczelnie realizują zajęcia w dogodnym czasie dla osób pracujących zwłaszcza w przypadku zawodów medycznych takich jak ratownik medyczny, opiekun medyczny, położna, gdzie zajęcia teoretyczne odbywają się np.
od piątku do niedzieli w systemie weekendowym lub w godzinach popołudniowych codziennie od 15.00. Innym przykładem jest wyjście uczelni kształcących na kierunku pielęgniarstwo naprzeciw oczekiwaniom systemu opieki zdrowotnej oczekującym na kadrę pielęgniarską i stworzyło program sprzyjający kształceniu dwuzawodowemu osób pracujących poprzez wyrażenie zgody na tzw. tor indywidualnej organizacji studiów.
Aktualnie przepisy prawne dają uczelniom autonomię w zakresie organizacji procesu kształcenia na studiach stacjonarnych i jego dostosowania do potrzeb osób pracujących. Tym bardziej, że bez względu na tryb kształcenia konieczne jest zrealizowanie wszystkich wymogów określonych w standardzie kształcenia dla kierunku pielęgniarstwo.
Propozycja Ministerstwa Zdrowia w sprawie wdrożenia działań w ramach projektu finansowanego ze środków UE, jest dobrym kierunkiem. Można byłoby także wprowadzić studia pomostowe (dla osób posiadających już tytuł licencjata
położnictwa, licencjata zdrowia publicznego, licencjata ratownictwa, czy pedagogiki) taki sposób mógłby przyczynić się do wejścia do systemu szybciej i większej grupy absolwentów.
Ponadto można pochylić się nad poszerzeniem kształcenia już będących w systemie opiekunów medycznych, którzy posiadają wykształcenie średnie z maturą, uzupełniając im godziny kształcenia do 4700 zgodnie ze standardem kształcenia pielęgniarek. To kolejne co najmniej o rok skrócenie kształcenia i szybsze wejście do systemu pielęgniarki.
Pielęgniarstwo pomostowe dla absolwentów ratownictwa medycznego
Opolski Urząd Wojewódzki w Opolu:
Obowiązująca aktualnie ustawa z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i
położnej uwzględnia jedynie tryb stacjonarny dla studiów pierwszego stopnia na kierunku pielęgniarstwo.
W procesie kształcenia, bez względu na stacjonarny czy niestacjonarny tryb, konieczne jest zrealizowanie wymogów określonych w standardzie kształcenia dla kierunku pielęgniarstwo, określonym w rozporządzeniu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 9 maja 2012 r w sprawie standardów kształcenia dla kierunku studiów: lekarski, lekarsko-dentystyczny, farmacji, pielęgniarstwa, położnictwa (Dz. U. z 2018 r. poz. 345).
W związku z powyższym obowiązujące przepisy prawa pozwalają uczelniom na dowolną organizację procesu kształcenia na studiach stacjonarnych oraz dostosowanie tego procesu dla osób pracujących tj. w systemie niestacjonarnym (a wiec proponowane zmiany do projektu ustawy już obowiązują).
Wytyczne standardu kształcenia na kierunku pielęgniarstwo określają jedynie liczbę semestrów, godzin i liczbę ECTS do realizacji w danym cyklu kształcenia dla osiągnięcia efektów kształcenia. Natomiast w związku z brakiem określonej ilości
godzin i dni tygodnia uczelnie posiadają dużą swobodę w organizacji zajęć min. dopasowując je do potrzeb grupy osób pracujących (prowadzone są m.in. indywidualne organizacje studiów).
Należałoby rozważyć systemowe rozwiązanie mające na celu uzupełnienie braków kadrowych w grupie pielęgniarek, które polegałoby na wprowadzeniu możliwości uzyskania tytułu licencjata innym grupom zawodowym z obszaru nauk medycznych, nauk o zdrowiu, nauk o kulturze fizycznej (licencjat ratownictwa, zdrowia publicznego, itp.), która to umożliwi takim osobom uzyskanie tytuł licencjat pielęgniarstwa poprzez zaliczenia wcześniejszych treści modułowych i zbieżnych efektów kształcenia na tych kierunkach. Rozwiązanie takie umożliwiłoby w miarę sprawne „przekwalifikowanie” się osób z wykształceniem pokrewnym medycznym jako profesjonalnych pielęgniarek, a co się z tym wiąże pozwoliłoby na uzupełnianie braków kadrowych i luki pokoleniowej w grupie pielęgniarek. Działania takie mogłyby być prowadzone w ramach pozyskania środków funduszy unijnych (tak jak wcześniejsze studia pomostowe).
źródło: ministerstwo zdrowia
Wybrał: Mariusz Mielcarek
Zobacz także:
Raport – pielęgniarki sygnalizują wyczerpanie fizyczne i psychiczne.
30-50% pielęgniarek pracuje u kilku pracodawców.
Pielęgniarki to personel pomocniczy – mówi działacz izby lekarskiej.
