Sąd: lekarz skontaktował się telefonicznie z pielęgniarką dyżurującą poprzedniej nocy, która przekazała mu…

Cytujemy fragmenty orzeczenia Sądu Okręgowego…

(…) W uzasadnieniu pozwu wskazano, że podczas zabawy z siostrami powód niefortunnie przewrócił się, że złamał kość udową w prawej nodze. Ponieważ pogotowie długo nie przyjeżdżało, rodzice powoda zawieźli go na SOR do pozwanego szpitala. Po 2-krotnym prześwietleniu nogi ujawniło się pęknięcie podłużne kości udowej prawej, a lekarze zadecydowali o zastosowaniu wyciągu na obie nogi. Powód bardzo źle reagował na założony wyciąg, zrywał się i płakał, wówczas lekarze zdecydowali o podawaniu mu morfiny.

W nocy, kiedy powód wyciągnął nogę z bandaży, matka powoda poinformowała o tym fakcie pielęgniarki, ale one nie wezwały lekarza, tylko ponownie założyły nogę na wyciąg. Przez 3 doby nikt nie zmieniał powodowi opatrunków na nodze. Dopiero w niedzielę lekarz dowiedział się o wyciągnięciu nogi przez powoda, oraz że na jego nogach są rozległe rany. Tego samego dnia powoda podano zabiegowi, nie informując matki dziecka jaki był jego cel. Powód po zabiegu miał przewierconą prawą nogę nad kolanem i przeciągnięty drut przez nią. Został też zawieszony 4-kilogramowy odważnik na nodze wiszącej na wyciągu. Lekarz tłumaczył matce powódki, że powód ma delikatną skórę i dlatego powstały rany.

Tymczasem powód miał odleżyny I-go i III-go stopnia na obu nogach, wywołane brakiem zmian opatrunków przez pierwsze 3 doby, brakiem stosowania właściwych leków (maści), braku okresowych oględzin lekarskich, obwiązaniem nóżek bandażami, podwieszeniem ich na wyciągu przez okres około 1-go miesiąca. Lekarz stwierdził, że na prawej pięcie powoda doszło do martwicy, która odpadnie i która długo się goi. Rodzice powoda nie otrzymali przy tym żadnych porad jak dbać i chore miejsca (rany i odleżyny), żadnej pomocy, nawet od pielęgniarek.

Okres pozostawania nóg na wyciągu przedłużał się, a rodzice powoda obawiali się o powstanie odleżyn na plecach, pozwany nie zaproponował nawet materaca antyodleżynowego. Prześwietlenie pod koniec miesiąca września wykazało bark zrostu kości udowej. Powodowi założono łuskę gipsową na całą prawą nogę, zakazano chodzenia, a lekarz prowadzący chciał powoda wypisać ze szpitala. Matka powoda nie zgodziła się na to i zażądała konsultacji z chirurgiem dziecięcym. Lekarz (chirurg) po oględzinach kończyn dolnych powoda, potwierdził konieczność przeprowadzenia zabiegu operacyjnego celem usunięcia martwych tkanek na obu nogach.

Podniesiono, że skutki zaniedbań na oddziale ortopedycznym bardzo dotkliwie odbiły się na zdrowiu powoda, w tym psychicznym. Obecnie powód ma wystające pięty, prawa stopa jest dłuższa o około 2 cm, związku z czym lekko utyka przy chodzeniu, ma bruzdy na podbiciu. W nocy zdarzają się bóle, zwłaszcza przy zmianach pogodowych. Wskutek silnego i długotrwałego stresu powód miał uraz do łóżka, długo moczył się, musiał nosić obuwie podbite o 0,5 cm. Po zdjęciu łuski gipsowej przez dwa miesiące nie chodził, miał bardzo słabe nóżki. Cierpienia powoda trwają do dnia dzisiejszego, a skutki zaniedbań mogą okazać się trwałe.

W odpowiedzi na pozew Szpital wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie na jego rzecz zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych. Pozwany zaprzeczył zasadności i wysokości dochodzonego roszczenia. Wskazał, że po jego stronie nie doszło do jakiegokolwiek czynu niedozwolonego, bowiem okoliczności stanowiące zdarzenie medyczne nie kwalifikują się do deliktu, a powód nie wykazał poniesienia szkody majątkowej czy niemajątkowej. (…)

W godzinach nocnych prawa złamana noga spadła z wyciągu. Matka powoda poinformowała o tym dyżurującą pielęgniarkę, która po przybyciu stwierdziła, że na grzbiecie prawej stopy i pięcie znajduje się rozległa odleżyna. Pielęgniarka przewinęła również nogę lewą, na której również znajdowały się odleżyny na grzbiecie stopy i pięcie. Pielęgniarka posmarowała nogi powoda maścią i ponownie założyła bandaże z wyciągiem na skórze powoda. W niedzielę podczas obchodu lekarz poinformował ojca powoda, że decyzja w sprawie dalszego leczenia powoda zostanie podjęta w poniedziałek, lekarz nie zdejmował bandaży i nie dokonał oględzin nóg. Po około 2 godzinach od obchodu lekarz przyszedł ponownie do powoda i przekazał, że skontaktował się z pielęgniarką dyżurującą poprzedniej nocy, która przekazała mu, że odleżyny są poważne. Lekarz zalecił, aby nie dawać jeść i pić powodowi, ponieważ zostanie wykonany zabieg operacyjny i założony inny wyciąg szkieletowy. (…)

Zeznania świadków – pielęgniarek – Sąd za wiarygodne częściowo. Świadkowie są pracownikami pozwanego szpitala – pielęgniarkami, a więc pozostają wobec niego w stosunku silnej zależności. Zeznania te wykazywały pewne cechy tendencyjności, zwłaszcza w zakresie w którym świadkowie wskazywali, iż odleżyny są kwestią indywidulaną, zależną od wielu czynników, w tym skóry pacjenta i są normalnymi powikłaniami stosowania wyciągu. Jednocześnie świadkowie wskazywali, że to lekarz dał zlecenie nieprzewijania wyciągów. Zeznały, że pierwszy raz w ich długoletniej karierze spotkały się z takim zaleceniem, dotychczas wyciągi były zawsze przewijane. Jedna z pielęgniarek wskazała, że co 2-3 godziny dokonuje się czynności przewijania). Inna oświadczyła, że wyciągi są przewijane aby zapobiegać odleżynom. Podobnie w ocenie jednej z pielęgniarek przyczyną powstania odleżyn, było nieprzewijanie wyciągów. (…)

źródło: orzeczenia.ms.gov.pl