Opiekun medyczny – rozszerzenie uprawnień zawodowych

Jeden z elementów poszerzania zakresu uprawnień zawodowych opiekuna medycznego dotyczy pobierania krwi żylnej i włośniczkowej. Ogólnopolski Portal Pielęgniarek i Położnych w rzetelny sposób przedstawia głos środowiska pielęgniarskiego w przedmiotowym zagadnieniu. W dwóch artykułach zaprezentowaliśmy stanowisko pielęgniarek za i przeciw nowym uprawnieniom opiekunów medycznych. W kolejnym artykule oddaliśmy głos polskim pielęgniarkom pracującym za granicą. Zainteresowane osoby zapraszamy do lektury wymienionych artykułów poprzez kliknięcie w poniższe linki.

Opiekun medyczny z uprawnieniami do prowadzenia rehabilitacji ruchowej

W dniu dzisiejszym podejmujemy temat innego nowego uprawnienia opiekunów medycznych. W Rozporządzeniu Ministra Edukacji i Nauki z dnia 28 maja 2021 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie podstaw programowych kształcenia w zawodach szkolnictwa branżowego oraz dodatkowych umiejętności zawodowych w zakresie wybranych zawodów szkolnictwa branżowego zapisano, że:

absolwent szkoły prowadzącej kształcenie w zawodzie opiekun medyczny powinien być przygotowany do wykonywania zadań zawodowych w zakresie kwalifikacji MED.14. Świadczenie usług medyczno-pielęgnacyjnych i opiekuńczych osobie chorej i niesamodzielnej, w tym:

– wykonywania czynności z zakresu gimnastyki osiowo-symetrycznej w trzech płaszczyznach jednocześnie SOS 3D – metoda Hoppe

Prowadzenie przyłóżkowej aktywizacji z wykorzystaniem elementów gimnastyki osiowo-symetrycznej w trzech płaszczyznach jednocześnie SOS 3D – metoda Hoppe

– charakteryzuje efekty zastosowania ćwiczeń w systemie osiowo-symetrycznym w trzech płaszczyznach jednocześnie SOS 3D w profilaktyce i chorobach przewlekłych osób chorych i niesamodzielnych

1. wymienia podstawowe pojęcia z zakresu oceny postawy ciała
2. rozpoznaje zaburzenia narządu ruchu i określa skutki zmian
3. określa czucie ułożenia ciała w przestrzeni i pojęcie postawy habitualnej
4. wyjaśnia neurologiczne wspomaganie ćwiczeniami SOS 3D w jednostkach chorobowych: wylewy, udary, stwardnienie rozsiane
5. wymienia zaburzenia neurologiczne, w tym nietrzymanie moczu, kardiologiczne, ortopedyczne, oddechowe, w tym astmatyczne

– opisuje indywidualne przyrządy dla osoby chorej i niesamodzielnej (drewniane kątowniki z pionami i poziomicą do zastosowania i wyegzekwowania mikroruchów w trzech płaszczyznach jednocześnie)

1. wymienia elementy zestawu drewnianych przyrządów do ćwiczeń SOS 3D
2. dobiera przyrządy do ćwiczeń SOS 3D do indywidualnych wymiarów antropologicznych osoby chorej i niesamodzielnej
3. wyjaśnia znaczenie układu stałych punktów odniesienia dla budowania nowego wzorca prawidłowej postawy w rehabilitacji ruchowej

– wprowadza ćwiczenia w systemie osiowo-symetrycznym w trzech płaszczyznach jednocześnie SOS 3D

1. indywidualizuje ułożenie ciała w systemie osiowo-symetrycznym w trzech płaszczyznach jednocześnie
2. stosuje w praktyce nowy wzór prawidłowej postawy – prostopadłościan prawidłowej postawy
3. stosuje system osiowo-symetryczny w trzech płaszczyznach jednocześnie do wyegzekwowania prawidłowego chodu: równoległego układania kończyn dolnych podczas stania i podczas chodzenia oraz symetrycznego ich obciążania
4. prowadzi edukację usprawniania ruchowego w czynnościach dnia codziennego
5. pomaga w doborze przyrządów do ćwiczeń osiowo-symetrycznych
6. wspomaga indywidualne wykonywanie ćwiczeń przez osobę chorą i niesamodzielną
7. monitoruje postęp uzyskiwanych efektów, po zastosowaniu przyrządów do mikroruchów
8. prowadzi edukację osoby chorej i niesamodzielnej oraz jej rodziny w zakresie autodiagnozy zaburzeń narządu ruchu
9. udziela informacji zwrotnej w celu tworzenia nowych wzorców prawidłowego układania narządu ruchu podczas czynności dnia codziennego osoby chorej i niesamodzielnej
10. stosuje indywidualne działania terapeutyczne i rehabilitacji ruchowej, uwzględniając aktualny stan wiedzy.

Konsultant Krajowy rehabilitacji medycznej za, w dziedzinie pielęgniarstwa przeciw

Należy podkreślić, że Konsultant Krajowy w dziedzinie rehabilitacji medycznej – nie wniósł uwag w powyższym zakresie, natomiast uwagi w kwestii wyżej cytowanego zakresu uprawnień zawodowych opiekuna medycznego zgłosił Konsultant Krajowy w dz. pielęgniarstwa, który stwierdził:

W mojej opinii wprowadzenie do podstawy programowej świadczeń wysokospecjalistycznych (…) prowadzenie przyłóżkowej aktywizacji pacjenta z wykorzystaniem elementów gimnastyki osiowosymetrycznej w trzech płaszczyznach jednocześnie SOS – 3D – Metoda Hoppe jest niezasadne, ponieważ wchodzi w zakres wykonywanych świadczeń przez innych przedstawicieli zawodów medycznych (pielęgniarki i fizjoterapeutów). Pozostawienie w przedstawionej propozycji podstawy programowej dla opiekuna medycznego stanowi zagrożenie bezpieczeństwa opieki nad pacjentami oraz wprowadzi chaos kompetencyjny w zawodach medycznych.

To wspaniała wiadomość – dzieci, młodzieży, dorosłych

Redakcja Ogólnopolskiego Portalu Pielęgniarek i Położnych dbając o obiektywne przedstawiane poruszanych zagadnień na pielegniarki.info.pl, poniżej cytuje treść zgłoszonej uwagi, w ramach konsultacji publicznych, przez p. Agnieszkę Krawińską właściciel firmy „APIK”.

Z wielkim zadowoleniem przyjęłam informację, że metoda Hoppe SOS 3D została wpisana do podstaw programowych kształcenia w zawodzie opiekun medyczny. Przez wiele lat była to metoda niedoceniana, a przecież jest to metoda wręcz uniwersalna – nie tylko polska, innowacyjna, wykorzystująca najnowszą wiedzę na temat narządu ruchu człowieka, w powiązaniu oczywiście z pozostałymi obszarami, jak np. neurologią, ale przede wszystkim, prawidłowo stosowana, niezwykle skuteczna. Metoda Hoppe wywodzi się z początku lat 90-tych ubiegłego wieku, jednak sukcesywnie była w niektórych ośrodkach intensywnie rozwijana, funkcjonując obecnie pod nazwą Hoppe SOS 3D (metoda inspirowana metodą Hoppe).

Osobiście ćwiczyłam i ćwiczę metodą Hoppe i Hoppe SOS 3D od wielu lat (obecnie mam 57 lat), zwłaszcza w sytuacjach zaburzeń narządu ruchu. Jako ostatni przykład mogę podać sytuację, gdy po upadku zostałam skierowana przez lekarza ortopedę na operację kolana, a oczekując na nią ćwiczyłam metodą Hoppe SOS 3D. Kontrolne wizyty u innego lekarza ortopedy potwierdziły, że, przynajmniej na dzień dzisiejszy, operacja nie jest konieczna.

Metoda Hoppe była wykorzystywana w Domu Pomocy Społecznej w Nowym Sączu. Program ten cieszył się akceptacją podopiecznych i prowadzących.

Podczas realizacji Projektu Małopolskie SOS 3D realizowanego przez Urząd Marszałkowski uczestnikami byli przede wszystkim nauczyciele i fizjoterapeuci, którzy podczas zajęć warsztatowych rozwiązywali najpierw własne problemy z narządem ruchu (o których pisali w obserwacjach własnego postępu podczas zadawanych im indywidualnych ćwiczeń), a dopiero w następnej kolejności rozwiązywali problemy z narządem ruchu u innych osób – dzieci, młodzieży, dorosłych.

Ogromna uniwersalność tej metody usprawniania ruchowego

Niezwykle cenne w metodzie jest indywidualne, nawet w przypadku zajęć grupowych, podejście do osoby ćwiczącej. To między innymi takie podejście powoduje bardzo dużą skuteczność metody Hoppe SOS 3D, z drugiej strony, dzięki zajęciom w grupie, obniża się koszty i działa mobilizująco i wspierająco na uczestników.

Ćwiczenia zazwyczaj są wykonywane przy zastosowaniu przyrządów SOS 3D, ale mogą być stosowane również bez nich – w zależności od stanu osoby potrzebującej i jej aktualnego miejsca przebywania mogą to być ćwiczenia w pozycji stojącej, siedzącej, leżącej z wykorzystaniem elementów otoczenia. Po przeszkoleniu osoby ćwiczące mogą je wykonywać samodzielnie, w domu, w pracy, w podróży.

Ponieważ prowadzę działalność gospodarczą, zorganizowałam zajęcia z ćwiczeniami Hoppe SOS 3D dla osób dorosłych. Uczestnikami były osoby 50+. Osoby, które ćwiczyły regularnie zanotowały między innymi: znaczącą redukcję wieloletniej bolesności i usztywnienia barku, cofnięcie cieśni nadgarstka, likwidację przykurczu dłoni, redukcję lub likwidację bólu kręgosłupa (we wszystkich odcinkach), likwidację bólu głowy, likwidację napięć neuromięśniowych, relaks poizometryczny, poprawę funkcji oddechowych. Zajęcia niestety przerwała pandemia koronawirusa, ale uczestnicy regularnie dopytują się, kiedy zajęcia zostaną wznowione. Część osób ćwiczy samodzielnie w domu.

Jedna z uczestniczek, po przebytym Covid-19, potrafiła poradzić sobie z bólem głowy oraz narastającymi zaburzeniami pamięci.

Ponieważ główną ideą metody Hoppe SOS 3D jest przywracanie prawidłowej postawy ciała w prostopadłościanie prawidłowej postawy, efektem oczywistym jest przywracanie prawidłowego (czyli równoległego) chodu oraz równoległego i symetrycznego obciążania w staniu.

Zachowanie prawidłowej sylwetki w trakcie czynności codziennych oraz równoległe układanie kończyn dolnych w staniu, siedzeniu i chodzie eliminuje lub znacząco redukuje sytuacje zachwiania się i ewentualnego upadku, a tym samym urazów narządu ruchu.

Wpisanie metody Hoppe SOS 3D do podstawy programowej kształcenia opiekuna medycznego jest ze wszech miar zasadne

Metoda Hoppe SOS 3D sprawdza się bardzo dobrze bez względu na wiek uczestnika, ponieważ odnosi się do zasad biomechaniki człowieka, która poprzez odpowiedni dobór ćwiczeń w trzech płaszczyznach jednocześnie odciąża we wszystkich stawach, likwidując występującą bolesność, zachowując biomechaniczne zasady postawy ciała. Metoda ta sprawdza się również bardzo dobrze w przypadku osób 60+.

Na korzyść tej, a nie innej metody przemawia także fakt, że jest to, jak podkreślała lek. med. U. Hoppe na Konferencji Polskiego Towarzystwa Rehabilitacyjnego w 1991 r. w Boguchwale, metoda będąca kontynuacją myśli prof. W. Degi, u którego uzyskała specjalizację I stopnia z ortopedii i II stopnia z rehabilitacji. Prof. dr hab. med. W. Dega był twórcą polskiej szkoły rehabilitacji – zbioru ogólnych zasad postępowania oraz systemu organizacji rehabilitacji w Polsce. Charakteryzowało ją wczesne rozpoczęcie rehabilitacji, często jeszcze w trakcie leczenia podstawowego, kompleksowe i ciągłe działanie rehabilitacyjne oraz powszechne stosowanie. Polska koncepcja kompleksowej rehabilitacji została zaprezentowana przez prof. W. Degę w 1970 r., na Malcie w trakcie posiedzenia WHO.

Autorytet w zakresie fizjoterapii, a w szczególności rehabilitacji narządów ruchu i wad postawy ciała prof. dr hab. Tadeusz Kasperczyk napisał o metodzie, że jest nieporównywalna z żadną inną (kinezyterapeutyczną) i że nie ma sobie równych.

W związku z licznymi korzyściami, wynikającymi ze stosowania metody Hoppe SOS 3D, potwierdzam zasadność wpisaniem jej do podstawy programowej kształcenia w zawodzie opiekun medyczny. Absolwenci szkoły policealnej w zawodzie opiekun medyczny mogą wspomagać osoby chore i niesamodzielne przy codziennej pielęgnacji przyłóżkowej. Fizjoterapeuta, rehabilitant pracuje z osobą chorą i niesamodzielną tylko na skierowanie lekarza, natomiast opiekun medyczny przebywając codziennie przy łóżku chorego będzie przygotowany do przywracania sprawności ruchowej podopiecznych. Wiem, że przy prawidłowym jej stosowaniu pomoże usprawniać ruchowo osoby starsze, a tym samym poprawi ich komfort codziennego funkcjonowania.

źródło: rcl.gov.pl