Obszary terapii mają być definiowane według stopnia natężenia opieki (terapii) lekarsko-pielęgniarskiej…

Polska Federacji Szpitali (PFSz), przedstawiła w ramach konsultacji społecznych obszerne stanowisko wobec projektu zmian w ustawie o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw z dnia 09.08.2024. Chodzi o tzw. projekt reformy “sieci szpitali”. Powyższe stanowisko zawiera propozycję w zakresie „modelu wewnętrznej organizacji szpitali ogólnych”. Model ten może całkowicie zmienić otoczenie w jakich wykonuje swoje zadania personel pielęgniarski. Dlatego przytaczamy stosowny fragment przedmiotowego stanowiska.

Zaproponowano 63 tzw. profile kwalifikujące, które są określone poprzez specjalizacje lekarskie. Na proponowanej liście znajduje się 39 specjalizacji dla dorosłych oraz 24 dla dzieci. Wśród tzw. profili mamy zarówno dziedziny uważane za tzw. specjalizacje podstawowe (np. choroby wewnętrzne) oraz szczegółowe, czyli „podspecjalizacje”, jak np. reumatologia z obszaru chorób wewnętrznych.

Wśród tzw. profili (specjalizacji) są takie, w których większość procedur powinna być wykonywana w warunkach ambulatoryjnych, a hospitalizacje można z powodzeniem prowadzić na oddziałach (obszarach) specjalizacji podstawowych. Do takich można zaliczyć m.in. alergologię, angiologię, audiologię i foniatrię, dermatologię, diabetologię, endokrynologię, czy reumatologię.

Natomiast podstawą większości tzw. profili zabiegowych są procedury wykonywane na bloku operacyjnym, po których pacjenci mogą trafiać na różne oddziały w zależności od ich stanu klinicznego po operacji (np. na oddział intensywnej terapii).

Model ten może obejmować większość dyscyplin chorób wewnętrznych oraz chirurgicznych. Należy przypomnieć, że w większości polskich szpitali taki model już funkcjonuje w postaci oddziałów intensywnej terapii, czyli szpitalnych oddziałów wieloprofilowych o najwyższym stopniu natężenia opieki lekarsko-pielęgniarskiej nad pacjentami, niezależnie od przyczyny (chirurgicznej czy internistycznej). (…)

W obliczu znacznej fragmentaryzacji w systemie, która ma miejsce także w samych szpitalach podzielonych na liczne oddziały i pododdziały wg. specjalizacji lekarskich powstaje obawa, że profile kwalifikujące nie poprawią tego stanu, a możliwe, że nawet pogłębią fragmentaryzację. Na tym etapie nie bardzo wiadomo, co będzie z finansowaniem obszarów działalności (oddziałów) szpitala zakwalifikowanego do systemu zabezpieczenia na podstawie innego, niż te obszary profilu, czyli jak będzie wyglądać finansowanie niezakwalifikowanych profili w szpitalu sieciowym. Czy istnieje niebezpieczeństwo pojawienia się szpitali „mozaikowych” – tj. w części profili (oddziałów, obszarów) finansowanych przez NFZ, a w części nie?

Ważną sprawą jest także definicja samych „profili”, które w przedstawionym projekcie są pochodną specjalizacji lekarskich, których jak wiadomo mamy nadmierną liczbę. Skutkuje to m.in. wspomnianą fragmentaryzacją opieki nad chorymi oraz samych szpitali na zbyt liczne oddziały i pododdziały. Propozycje MZ tego problemu nie adresują.

Propozycja PFSz – rozwiązaniem powyższych problemów, zamiast zmiany zasad kwalifikacji do sieci PSZ na podstawie tzw. profili, może być reforma obecnej sieci szpitali w kierunku stworzenia stopni referencyjności szpitali oraz określenia zasad współpracy szpitali różnych stopni referencyjnych. Stopnie referencyjne szpitali funkcjonują w większości krajów Unii Europejskiej, a także krajów OECD. W kolejnym kroku reformy sieci szpitali należy stworzyć mechanizmy sprzyjające powstawaniu organizacji koordynowanej ochrony zdrowia, na przykład w modelu konsorcjów podmiotów szpitalnych, AOS, POZ, ZOL, rehabilitacji. Wśród wzmiankowanych wyżej mechanizmów kluczową rolę powinno odgrywać preferencyjne finansowanie podmiotów współpracujących ze sobą, a następnie – płacenie za wynik leczenia i utrzymywanie populacji objętej opieką w jak najlepszym zdrowiu.

Modelem docelowym powinna być opieka zdrowotna oparta na wartości dla pacjenta.

Oczywiście model ten nie może być stosowany dogmatycznie i musi uwzględniać określoną specyfikę (np. położnictwo, medycyna ratunkowa, czy psychiatria). (…)

źródło: pfsz.org