Kwalifikacje zawodowe wymagane od pielęgniarki systemu
W dniu wczorajszym w artykule pt. Kurs specjalistyczny daje te same uprawnienia co tytuł magistra przestawiłem obecny stan prawny w zakresie uprawnień magistra pielęgniarstwa w kontekście zaszeregowania w siatce płac, dzielącej pielęgniarki na trzy grupy.
Natomiast w dniu dzisiejszym przeanalizuje kwalifikacje wymagane od pielęgniarki systemu oraz uprawnienia zawodowe.
Zgodnie z ustawą o Państwowym Ratownictwie Medycznym, za pielęgniarkę systemu, uważa się: pielęgniarkę posiadającą tytuł specjalisty lub specjalizującą się w dziedzinie pielęgniarstwa ratunkowego, anestezjologii i intensywnej opieki, chirurgii, kardiologii, pediatrii, a także pielęgniarkę posiadającą ukończony kurs kwalifikacyjny w dziedzinie pielęgniarstwa ratunkowego, anestezjologii i intensywnej opieki, chirurgii, kardiologii, pediatrii oraz posiadającą co najmniej 3-letni staż pracy w oddziałach tych specjalności, oddziałach pomocy doraźnej, izbach przyjęć lub pogotowiu ratunkowym.
Pielęgniarka systemu to także pielęgniarka w trakcie specjalizacji albo ukończonym kursie kwalifikacyjnym
Analizując powyższy zapis z ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym jesteśmy w stanie „wpasować” się do siatki płac, zaproponowanej przez związek pielęgniarek?
Przypomnę, że podział zaproponowany przez związek pielęgniarek był następujący:
1. pielęgniarka i położna bez specjalizacji,
2. pielęgniarka i położna ze specjalizacją,
3. pielęgniarka i położna z tytułem magistra ze specjalizacją.
Warto zauważyć, że ustawodawca w definicji pielęgniarki systemu uwzględnił pielęgniarki:
– posiadające tytuł specjalisty,
– specjalizujące się,
– posiadające kurs kwalifikacyjny.
Jak powyższe pielęgniarki, przypisać do poszczególnych grup, w siatce płac, wie tylko związek pielęgniarek. Ja się tego nie podejmuje. Radosna twórczość decydentów przygniotła mnie swoim bezbrzeżnym brakiem zdrowego rozsądku. Tak, zdrowego rozsądku, gdyż żeby zauważyć absurdy sposobu podziału pielęgniarek na grupy, nie potrzeba specjalistycznej wiedzy. Natomiast zdecydowanie należy znać realia wykonywania praktyki zawodowej pielęgniarek.
Podsumujmy: podział pielęgniarek w siatce płac nie odzwierciedla kwalifikacji wymaganych od pielęgniarki systemu, zapisanych w
ustawie o Państwowym Ratownictwie Medycznym. Uchwalonej w 2006 roku. Czyli 10 lat wcześniej niż związek dokonał podziału pielęgniarek na grupy.
Uprawnienia zawodowe pielęgniarki systemu a wymagane kwalifikacje
Tyle ustawa o Państwowym Ratownictwie Medycznym.
Dla całości obrazu musimy jeszcze zajrzeć do rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie rodzaju i zakresu świadczeń zapobiegawczych, diagnostycznych, leczniczych i rehabilitacyjnych udzielanych przez pielęgniarkę albo położną samodzielnie bez zlecenia lekarskiego.
Tutaj mamy trochę ciekawostek, które bardziej precyzują kompetencje pielęgniarki systemu względem wymogów kwalifikacyjnych.
Cytuję poniższe rozporządzenie w zakresie podjętej powyżej problematyki.
§ 4. Pielęgniarka systemu w rozumieniu art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. z 2016 r. poz. 1868 i 2020 oraz z 2017 r. poz. 60) jest uprawniona do wykonywania samodzielnie bez zlecenia lekarskiego medycznych czynności ratunkowych obejmujących:
1) ocenę stanu pacjenta;
2) układanie pacjenta w pozycji właściwej dla stanu pacjenta lub odniesionych obrażeń;
3) podjęcie i prowadzenie podstawowej i zaawansowanej resuscytacji krążeniowo-oddechowej zgodnie z aktualną wiedzą medyczną;
4) bezprzyrządowe przywracanie drożności dróg oddechowych;
5) przyrządowe przywracanie i zabezpieczanie drożności dróg oddechowych z zastosowaniem w szczególności:
a) rurki ustno-gardłowej,
b) rurki nosowo-gardłowej,
c) przyrządów nadgłośniowych,
d) konikopunkcji, jeżeli ukończyła kurs specjalistyczny lub kurs kwalifikacyjny lub posiada tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa, jeżeli program kursu lub specjalizacji obejmowały treści kształcenia z tego zakresu;
6) odsysanie dróg oddechowych;
7) podjęcie tlenoterapii czynnej lub wspomagania oddechu lub sztucznej wentylacji płuc metodami bezprzyrządowymi i przyrządowymi, z użyciem tlenu lub powietrza, w tym z użyciem respiratora;
8) wykonywanie intubacji dotchawiczej lub prowadzenie wentylacji nieinwazyjnej w nagłym zatrzymaniu krążenia;
9) wykonywanie defibrylacji manualnej na podstawie EKG lub zapisu kardiomonitora;
10) wykonywanie defibrylacji zautomatyzowanej;
11) wykonywanie przezskórnej elektrostymulacji serca w bradyarytmiach, w przypadku pacjentów niestabilnych hemodynamicznie;
12) wykonywanie kardiowersji w tachyarytmiach, w przypadku pacjentów niestabilnych hemodynamicznie;
13) wykonywanie i ocena zapisu EKG;
14) monitorowanie czynności układu oddechowego;
15) monitorowanie czynności układu krążenia metodami nieinwazyjnymi;
16) wykonywanie kaniulacji żył obwodowych oraz żyły szyjnej zewnętrznej;
17) wykonywanie dojścia doszpikowego przy użyciu gotowego zestawu, jeżeli ukończyła kurs specjalistyczny lub kurs kwalifikacyjny lub posiada tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa, jeżeli program kursu lub specjalizacji obejmowały treści kształcenia z tego zakresu;
18) podawanie produktów leczniczych drogą dożylną, domięśniową, podskórną, doustną, podjęzykową, wziewną, dotchawiczą, doodbytniczą oraz doszpikową (w przypadku podawania produktów leczniczych drogą doszpikową, jeżeli ukończyła kurs specjalistyczny lub kurs kwalifikacyjny lub posiada tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa, jeżeli program kursu lub specjalizacji obejmowały treści kształcenia z tego zakresu);
19) odbarczenie odmy prężnej drogą nakłucia jamy opłucnowej, jeżeli ukończyła kurs specjalistyczny lub kurs kwalifikacyjny lub posiada tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa, jeżeli program kursu lub specjalizacji obejmowały treści kształcenia z tego zakresu;
20) oznaczanie parametrów krytycznych z użyciem dostępnego sprzętu;
21) opatrywanie ran;
22) tamowanie krwawień zewnętrznych;
23) unieruchamianie złamań, zwichnięć i skręceń;
24) unieruchamianie kręgosłupa ze szczególnym uwzględnieniem odcinka szyjnego;
25) przyjęcie porodu;
26) wykonywanie segregacji medycznej pierwotnej i wtórnej;
27) przygotowanie pacjenta do transportu i opieka medyczna podczas transportu;
28) wykonywanie pomiaru temperatury głębokiej;
29) podawanie pacjentowi produktów leczniczych zamieszczonych w wykazie stanowiącym załącznik nr 1 do rozporządzenia;
30) podawanie produktów krwiopochodnych, rekombinowanych koncentratów czynników krzepnięcia oraz desmopresyny, w stanach nagłego zagrożenia zdrowotnego.
Tyle katalog zawarty w paragrafie 4 przedmiotowego rozporządzenia.
Na deser zacytuję paragraf 5:
§ 5. Pielęgniarka zatrudniona lub pełniąca służbę w podmiotach, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 3 i 7 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1638, 1948 i 2260), jest uprawniona do wykonywania samodzielnie bez zlecenia lekarskiego świadczeń zdrowotnych w zakresie, o którym mowa w § 4, jeżeli ukończyła kurs kwalifikacyjny lub posiada tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa ratunkowego lub pielęgniarstwa anestezjologicznego i intensywnej opieki, lub pielęgniarstwa kardiologicznego, lub pielęgniarstwa chirurgicznego.
No to mamy niespodziankę.
Minister zdrowia te same kompetencje zawodowe nadał pielęgniarce, która:
– ukończyła kurs kwalifikacyjny,
– z tytułem specjalisty.
Wniosek: siatka płac pielęgniarek urąga realiom wykonywania praktyki zawodowej przez pielęgniarki systemu.
Na jakich przesłankach opierał się związek zawodowy pielęgniarek, tworząc siatkę płac, która nie zawiera pozycji: pielęgniarka posiadająca kurs kwalifikacyjny.
Mam nadzieję, że wiele osób zacznie modyfikować swoje zdanie, po lekturze ostatnich artykułów na Ogólnopolskim Portalu Pielęgniarek i Położnych, w sprawie sposobu podziału pielęgniarek. Zdecydowanie należało stworzyć jedną grupę pielęgniarek. Natomiast stworzenie grupy pielęgniarka z tytułem magistra pielęgniarstwa ze specjalizacją, nie ma żadnego uzasadnienia merytorycznego.
