Pielęgniarka za 15 miesięcy nierównego traktowania otrzymała prawie 40 tys. odszkodowania.

3 min czytania
AktualnościNowa siatka płacOdszkodowania dla pielęgniarek LMOrzecznictwo sądowePielęgniarki z mgr pozywają szpitale
Pielęgniarka za 15 miesięcy nierównego traktowania otrzymała prawie 40 tys. odszkodowania.

Pielęgniarka absolwentka LM z tytułem specjalisty w pozwie podniosła, że szpital naruszył wobec niej zasadę równego traktowania w zatrudnieniu…

Redakcja Ogólnopolskiego Portalu Pielęgniarek i Położnych publikuje kolejny fragment wyroku Sądu Rejonowego z września 2024 roku w sprawie nierównego traktowania w zatrudnieniu pielęgniarek jednego ze szpitali. Cytowany fragment dotyczy punktu widzenia pielęgniarki, która uważała, że szpital nierówno traktuje ją w zatrudnieniu.

(…) Pozywająca szpital pielęgniarka uważała, że swoją pracę wykonywała i wykonuje bardzo starannie i sumiennie. Wraz z nią pracę na oddziale wykonują jeszcze inne pielęgniarki, z których część posiadaja również tytuł specjalisty, i których zakresy obowiązków i odpowiedzialności oraz kwalifikacji pokrywa się z zakresem skarżącej pielęgniarki. Zatem w jej ocenie wszystkie pielęgniarki pracujące na oddziale i posiadające tytuł specjalisty, wykonują pracę wymagającą porównywalnych kwalifikacji zawodowych, potwierdzonych dokumentami przewidzianymi w odrębnych przepisach lub praktyki i doświadczenia zawodowego, a także prace o porównywalnej odpowiedzialności i wysiłku.

Tym samym, praca wykonywana przez powódkę i ww. pielęgniarki jest jednakową pracą w rozumieniu art. 18 3c § 1 Kodeksu pracy, za którą to pracę w myśl ww. przepisu powódka winna otrzymywać jednakowe wynagrodzenie.

Pomimo wyżej opisanych okoliczności wykonywania pracy przez powódkę w pozwany szpitalu, w okresie objętym sporem tj. od lipca 2022 r. części spośród specjalistów pielęgniarstwa wypłacane jest wynagrodzenie, którego wysokość jest znacząco wyższa od wynagrodzenia powódki – czego powódka nie może zaakceptować, gdyż brak jest obiektywnie istniejących okoliczności, które uzasadniałby stosowanie wobec niej przez pozwanego mniej korzystnych warunków płacy, niż wobec ww. specjalistów pielęgniarstwa.

W okresie od 1 lipca 2022 r. do 30 września 2022 r. różnica w wysokości comiesięcznego wynagrodzenia pomiędzy powódką a ww. specjalistów pielęgniarstwa wynosiła prawie 2 500 zł, a począwszy od 1 lipca 2023 r. znacząca przekracza kwotę 2 500 zł. Stanowi to około 25% miesięcznego wynagrodzenia.

Podstawę ustalenia comiesięcznego wynagrodzenia powódki stanowi wynagrodzenie zasadnicze, które to zostało przyznane przez pozwanego powódce w okresie od 1 lipca 2022 r. do 30 czerwca 2023 r. na poziomie 5 775,78 zł. W sytuacji, gdy w tym samym okresie wynagrodzenie zasadnicze ww. specjalistów pielęgniarstwa wynosiło nie mniej niż 7 304,66 zł.

Rozbieżność w wynagrodzeniu zasadniczym powódki i ww. specjalistów pielęgniarstwa począwszy od 1 lipca 2023 r. uległa jeszcze zwiększeniu. Jego wysokość wynosiła odpowiednio 6 473,07 zł dla powódki i nie mniej niż 8 186,53 zł dla ww. specjalistów pielęgniarstwa.

W ocenie pozywającej pielęgniarki stosowanie wobec niej przez pozwanego stawki wynagrodzenia zasadniczego w wysokości niższej niż wobec ww. specjalistów pielęgniarstwa stanowi, w świetle postanowień art 18 3c § 1 k.p. naruszenie zasady równego traktowania w zatrudnieniu Zgodnie z art. 18 § 3 k.p postanowienia umów o pracę i innych aktów, na podstawie których powstaje stosunek pracy, naruszające zasadę równego traktowania w zatrudnieniu są nieważne. Zamiast takich postanowień stosuje się odpowiednio przepisy prawa pracy, a w razie braku takich przepisów – postanowienia te należy zastąpić odpowiednio postanowieniami niemającymi charakteru dyskryminującego.

Wobec powyższego w ocenie powódki jej wynagrodzenie zasadnicze począwszy od 1 lipca 2022 r. winno wynosić, nie mniej niż 7 304,66 zł., a od 1 lipca 2023 r. nie mniej niż 8 186,53 zł.

Powódka wskazała również, iż na jej comiesięczne wynagrodzenie zgodnie z zasadami wynagradzania obowiązującymi w pozwanym, oprócz wynagrodzenia zasadniczego wchodzą dodatkowo m in.: dodatek stażowy, dodatek nocny i dodatek świąteczny, których wysokość ustalana jest uzależniona od przysługującego pracownikowi wynagrodzenia zasadniczego. Zatem poszczególne należności wskazane w petit urn składające się na wartość dochodzonego roszczenia, to różnica pomiędzy wynagrodzeniem naliczonym przez pozwanego w danym miesiącu a wynagrodzeniem należnym powódce przy uwzględnieniu do jego ustalania niedyskryminującego powódki wynagrodzenia zasadniczego odpowiednio w wysokości 7 304,66 zł. w okresie od 1 lipca 2022 r. do 30 czerwca 2023 r. i w wysokości 8 186,53 zł w okresie od 1 lipca 2023 r. do 30 września 2023 r. Termin wypłaty wynagrodzenia pracownikom pozwanego za dany miesiąc przypada do 10 dnia każdego następnego miesiąca.

W ocenie skarżącej pielęgniarki nie ulega wątpliwości, iż pozwany w okresie objętym sporem naliczając i wypłacając powódce niższe wynagrodzenie niż innym pracownikom wykonującym jednakową pracę jak praca, którą wykonuje powódka, naruszył wobec niej i wciąż narusza zasadę równego traktowania w zatrudnieniu. (…)

W sumie na rzecz pokrzywdzonej pielęgniarki zasądzono tytułem odszkodowania kwotę 38 982,65 zł.

źródło: ms.gov.pl

Komentarze

Oceń artykuł

Średnia ocen: 4.9 / 5. Ilość głosów: 32

Bądź pierwszym, który oceni wpis

628 artykułów

O autorze

Sekretarz redakcji, redaktor, specjalista ds. marketingu, reklamy i promocji. Koordynator wydawnictwa Ogólnopolskiej Gazety oraz Portalu Pielęgniarek i Położnych.
Artykuły
Komentarze