Zobacz także:
- Pielęgniarski live – #14 – "Sprawa 1 200 PLN do podstawy"
- Pielęgniarski live – #13: Kroplówka poza żyłą…
- Pielęgniarski live – #12: "O pielęgniarkach w Sejmie"
- Pielęgniarski live – #10 – "Siatka płac"
PIELĘGNIARKA WYGRAŁA PROCES O PODWYŻKĘ
ZA PODNIESIENIE KWALIFIKACJI.
Czytaj także:
1200 do postawy pielęgniarek tylko do czerwca 2020.
Co po likwidacji 1200 do podstawy pielęgniarek?
Związek pielęgniarek o likwidacji 1 200 PLN do podstawy.
Związek pielęgniarek informuje o wypowiadaniu przez pracodawców 1 200 PLN do podstawy.
Płace pielęgniarek. Na co związek umówił się z ministrem zdrowia…
Z uzasadnienia (fragmenty) do wyroku Sądu Rejonowego:
W pozwie pielęgniarki, skierowanym przeciwko Szpitalowi (…) reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika wniosła…
W uzasadnieniu pozwu pielęgniarka podała, że uzyskała tytuł pielęgniarki specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa …
W związku z tym podwyższono jej wynagrodzenie ze wskazaniem podstawy prawnej: zakładowy regulamin wynagradzania. Pielęgniarka zwróciła się do pracodawcy z pytaniem, dlaczego otrzymała wynagrodzenie niższe niż w regulaminie. Pozwany odpowiedział, że powołany przez powódkę przepis regulaminu nie ma zastosowania w jej przypadku.
Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym Sąd Rejonowy nakazał pozwanemu Szpitalowi (…), aby zapłacił powódce dochodzoną pozwem kwotę w terminie dwóch tygodni, albo wniósł w tym terminie sprzeciw.
Pozwany Szpital, reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł sprzeciw od przedmiotowego nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości. Pozwany wniósł o oddalenie powództwa, zasądzenie kosztów procesu, a w przypadku rozstrzygnięcia na niekorzyść pozwanego o nieobciążanie go kosztami zastępstwa procesowego.
W uzasadnieniu podnosił, że z brzmienia Regulaminu wynagradzana wynika, że by ubiegać się o wzrost wynagrodzenia należy ukończyć specjalizację podyplomową, a nie szkolenie specjalistyczne zorganizowane przez prywatną spółkę.
Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:
Pielęgniarka jest pracownikiem pozwanego Szpitala (…). Pracowała jako starsza pielęgniarka, a od …. pracuje jako specjalista pielęgniarstwa. Ukończyła studia i uzyskała tytuł licencjata w zakresie pielęgniarstwa. Wynagrodzenie zasadnicze powódki wg. XIV kategorii zaszeregowania stanowiło kwotę 3.945,00 zł.
Pielęgniarka w dniu …. złożyła egzamin państwowy przed Państwową Komisją Egzaminacyjną w trybie określonym w § 10-20 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 30 września 2016 roku w sprawie kształcenia podyplomowego pielęgniarek i położnych.
Pozwany szpital powierzył powódce obowiązki specjalisty pielęgniarstwa i przyznał jej wynagrodzenie zasadnicze wg. XV kategorii zaszeregowania w wysokości 4.080,76 zł.
W pozwanym Szpitalu obowiązuje Regulamin wynagradzania. Zgodnie z treścią § 9 ust. 2 Regulaminu pracownikowi, który w trakcie zatrudnienia podwyższył swoje kwalifikacje przez ukończenie określonego etapu nauki (ukończenie specjalizacji podyplomowej), której profil jest zgodny z wykonywaną pracą, a pracodawca uzna, ze uzyskane kwalifikacje są potrzebne do wykonywania czynności określonych na danym stanowisku, przysługuje wzrost wynagrodzenia zasadniczego o 5% począwszy od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło udokumentowanie nabytych kwalifikacji.
Pielęgniarka pismem zwróciła się do pozwanego pracodawcy o wyjaśnienie przyczyn nieprzyznania jej wynagrodzenia przysługującego na podstawie § 9 ust. 2 Regulaminu wynagradzania. W treści pisma wskazała, że spełniła wymagania do uzyskania 5% podwyżki wynagrodzenia zasadniczego, które powinno wynosić 4.142,25 zł. W odpowiedzi pozwany Szpital poinformował powódkę, że otrzymała angaż uwzględniający kwotę podwyżki po ukończonej specjalizacji i posiada wynagrodzenie porównywalne do innych specjalistek o podobnym stażu i posiadających tytuł licencjata. Pracodawca wskazał, że powołany przez powódkę przepis nie ma zastosowania, gdyż mówi o specjalizacji podyplomowej, czyli realizowanej w innym trybie. Powódka ponownie wystąpiła do pracodawcy w sprawie podwyżki wynagrodzenia.
Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy jest wystarczający dla potrzeb wydania rozstrzygnięcia. Powyższy stan faktyczny sąd ustalił w oparciu o dokumenty złożone do akt sprawy, których prawdziwość i autentyczność nie była kwestionowana przez żadną ze stron. Spór w przedmiotowej sprawie ma charakter prawny.
Sąd Rejonowy – Sąd Pracy zważył, co następuje:
Powództwo zasługuje na uwzględnienie.
W przedmiotowej sprawie powódka wniosła o zasądzenie na jej rzecz kwoty 122,98 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od poszczególnych kwot, tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę w związku z uzyskaniem tytułu specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa. Swoje roszczenie wywodziła z treści § 9 ust. 2 Regulaminu wynagradzania, obowiązującego w pozwanym Szpitalu.
Pozwany pracodawca kwestionował prawo powódki do wynagrodzenia obliczonego na podstawie powołanego postanowienia Regulaminu.
Zgodnie z treścią art. 9 § 1 kp ilekroć w Kodeksie pracy jest mowa o prawie pracy, rozumie się przez to przepisy Kodeksu pracy oraz przepisy innych ustaw i aktów wykonawczych, określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy. Postanowienia układów zbiorowych pracy i porozumień zbiorowych oraz regulaminów i statutów nie mogą być mniej korzystne dla pracowników niż przepisy Kodeksu pracy oraz innych ustaw i aktów wykonawczych (§ 2).
Artykuł 9 § 1 kp statuuje legalną definicję prawa pracy poprzez wyliczenie jego źródeł. Zgodnie z dyrektywą w nim sformułowaną przymiot ten posiadają akty ponadindywidualne, które określają prawa i obowiązki pracowników i pracodawców. Tymi szczególnymi (inaczej: autonomicznymi) źródłami prawa pracy są: układy zbiorowe pracy, inne oparte na ustawie porozumienia zbiorowe, regulaminy i statuty. Żaden z tych aktów nie może być dla pracownika mniej korzystny niż akt wyższego rzędu.
Zgodnie z treścią przepisu art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 15 lipca 2011 roku o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz.U. z 2019r., poz. 576 t.j. ze zm.) pielęgniarka i położna mają obowiązek stałego aktualizowania swojej wiedzy i umiejętności zawodowych oraz prawo do doskonalenia zawodowego w różnych rodzajach kształcenia podyplomowego. Za spełnienie obowiązku, o którym mowa w ust. 1, uważa się również kształcenie podyplomowe odbywane w ramach studiów podyplomowych w dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia.
Kształcenie podyplomowe odbywa się na wniosek pracownika, na podstawie wydanego przez pracodawcę skierowania do organizatora kształcenia podyplomowego pielęgniarek i położnych lub bez skierowania.
W art. 66 powołanej ustawy wskazano rodzaje i systemy kształcenia podyplomowego. Do rodzajów kształcenia podyplomowego należą:
1) szkolenie specjalizacyjne, zwane dalej "specjalizacją";
2) kurs kwalifikacyjny;
3) kurs specjalistyczny;
4) kurs dokształcający.
Kształcenie podyplomowe jest prowadzone w systemie stacjonarnym i niestacjonarnym.
Zgodnie z art. 67 ww. ustawy specjalizacja ma na celu uzyskanie przez pielęgniarkę lub położną specjalistycznej wiedzy i umiejętności w określonej dziedzinie pielęgniarstwa lub dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia oraz tytułu specjalisty w tej dziedzinie. Pielęgniarka i położna po odbyciu specjalizacji i zdaniu egzaminu państwowego uzyskują tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa lub dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia.
Egzamin państwowy, przeprowadza odrębnie dla każdej dziedziny pielęgniarstwa lub dziedziny mającej zastosowanie w ochronie zdrowia państwowa komisja egzaminacyjna powołana przez ministra właściwego do spraw zdrowia na wniosek (…) Centrum (…), dalej Centrum.
Według przepisu art. 75 ustawy organizatorami kształcenia mogą być uczelnie, szkoły prowadzące działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych oraz podmioty lecznicze; inne podmioty po uzyskaniu wpisu do właściwego rejestru podmiotów prowadzących kształcenie podyplomowe, zwanego dalej "rejestrem", będącego rejestrem działalności regulowanej.
Szczegółowe warunki i tryb organizacji kształcenia podyplomowego pielęgniarek i położnych określa rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 30 września 2016 r. w sprawie kształcenia podyplomowego pielęgniarek i położnych (Dz. U. z 2016 roku, poz. 1761), wydane na podstawie art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej.
Zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia czas trwania specjalizacji obejmuje okres niezbędny do zrealizowania programu specjalizacji, nie krótszy niż 15 miesięcy i nie dłuższy niż 20 miesięcy.
Pielęgniarce, która złożyła egzamin państwowy z wynikiem pozytywnym, dyrektor Centrum wydaje dyplom uzyskania tytułu pielęgniarki specjalisty, którego wzór jest określony w załączniku nr 5 do rozporządzenia, a położnej, która złożyła egzamin państwowy z wynikiem pozytywnym – dyplom uzyskania tytułu położnej specjalisty, którego wzór jest określony w załączniku nr 6 do rozporządzenia (§ 20).
Odnosząc przytoczone regulacje do stanu faktycznego przedmiotowej sprawy wskazać należy, iż pielęgniarka kształcenie podyplomowe odbyła w systemie określonym przepisami ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej i wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 30 września 2016 r. w sprawie kształcenia podyplomowego pielęgniarek i położnych. Odbyła szkolenie specjalizacyjne trwające ponad 16 miesięcy, złożyła egzamin państwowy i uzyskała dyplom pielęgniarki specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa. Dyplom ten, zgodnie z powołanymi przepisami, został powódce wydany przez Centrum (…).
Pozwany pracodawca uwzględniając fakt ukończenia przez powódkę szkolenia specjalizacyjnego powierzył pielęgniarce obowiązki specjalisty pielęgniarstwa, przyznał jej również wyższe wynagrodzenie niż dotychczas, podwyższając je z kwoty 3.945,00 zł (wg. kat. XIV) do kwoty 4.080,76 zł (wg. kat. XV).
Pomimo spełnienia przez powódkę przesłanek określonych w § 9 ust. 2 Regulaminu wynagradzania pozwany Szpital nie podwyższył jej wynagrodzenia o 5%. Podwyżka w tej wysokości stanowiłaby kwotę 197,25 zł, a powódka otrzymała podwyżkę wynagrodzenia w wysokości 135,76 zł. Różnica wynosi w każdym miesiącu kwotę 61,49 zł.
Zupełnie nielogiczna wydaje się argumentacja pozwanego, że powódka ukończyła specjalizację podyplomową w niewłaściwym trybie, skoro pozwany honorując fakt ukończenia specjalizacji powierzył powódce stanowisko specjalisty pielęgniarstwa, zgodnie z kierunkiem ukończonej specjalizacji, a jednocześnie nie dokonał podwyższenia wynagrodzenia, według zasad określonych w Regulaminie wynagradzania. Jednocześnie pozwany nie wskazał żadnych przepisów, według których, jego zdaniem, powinno odbyć się kształcenie podyplomowe, ukończenie którego uprawniałoby do podwyżki wynagrodzenia w wysokości 5 %.
Należy podkreślić, że przepisy określające kształcenie podyplomowe pielęgniarek zostały wymienione w treści uzasadnienia. Można odnieść wrażenie, że pozwany nie posiada o nich elementarnej wiedzy.
Mając powyższe na uwadze, Sąd zasadził na rzecz powódki dochodzoną kwotę, na którą składa się wyrównanie wynagrodzenia za 2 miesiące.
O odsetkach orzeczono na podstawie art. 481 § 1 i 2 kc.
Na zasadzie słuszności wyrażonej w art. 102 kpc, Sąd nie obciążył pozwanego Szpitala obowiązkiem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego na rzecz powódki oraz obowiązkiem zwrotu kosztów sądowych, mając na uwadze sytuację finansową pozwanego.
Na podstawie art. 477 2 § 1 kpc Sąd nadał wyrokowi w punkcie pierwszym rygor natychmiastowej wykonalności.
Wybrał: Mariusz Mielcarek
Zobacz także: Orzecznictwo sądowe w zakresie wykonywania zawodu pielęgniarki
