Pielęgniarki o swoim zawodzie
Zadaliśmy pielęgniarkom i położnym pytanie, dlaczego wybrały swój zawód. Poniżej przedstawiamy kilka komentarzy.
- Moje marzenie, spełnione. Kocham swój zawód pomimo wielu wad, przykrości. Daje spełnienie, to, że jestem ważna dla pacjenta i potrzebna dla innych.
- Nie widziałam siebie w innym zawodzie, spełniło się moje marzenie. Jednak dzisiejsze pielęgniarstwo coraz bardziej oddala się od mojej wizji pielęgniarki.
- Cudowny zawód mój wymarzony od 35 lat.
- Ja byłam po liceum, moja siostra zachorowała na raka, zobaczyłam onkologie i wtedy postanowiłam, ze pójdę do szkoły pielęgniarskiej.
Pielęgniarki chciały pomagać, wspierać
- Ja w wieku 15 lat, gdy trzeba było się określić, wybrałam medyk, bo mieli ładne fartuszki i byłam słaba z matmy, to zbyt duży wybór mi nie został. Jednak nigdy tego nie żałowałam. Pracuję do dziś. Jedynym minusem, który ciągle odczuwamy, to niskie zarobki, to nie w porządku, zważywszy na to, jak ciężki i odpowiedzialny jest ten zawód. Pozdrawiam
- Ten zawód to powołanie, empatia, chęć niesienia pomocy choremu i wsparcie dla rodziny w ciężkich przypadkach. Jeśli ktoś nie czuje takich emocji, trzeba zrezygnować na starcie, bo brnąć w to dalej, robi się krzywdę samemu sobie i pacjentowi.
- Wybrałam ten zawód by pomagać chorym ludziom, to cos pięknego. To było tak dawno..
- Leżałam w szpitalu i trafiłam na fajne pielęgniarki, które się mną opiekowały i stwierdziłam, że chcę opiekować się ludźmi i im pomagać. Lubię swoją pracę, ale my za naszą pracę wciąż mało zarabiamy, a trzeba było iść na lekarski.
O pracy w zawodzie pielęgniarki często decydował przypadek
- Bo chciałam być po bezpiecznej stronie zastrzyków… Szczerze mówiąc nie wyobrażam sobie mojej osoby w innej pracy. Najfajniej jest, jak jakiś pacjent się czegoś boi, a już po wszystkim ci dziękuje..
- W wakacje po siódmej klasie, opiekowałam się babcią po wylewie. I wtedy zdecydowałam, że to jest to, co chcę robić. Już nie chciałam być krawcową, fryzjerką czy ekspedientką. Wciąż kocham to co robię, ale cieszę się że jeszcze kilka lat i emerytura.
- Bo nie dostałam się na medycynę, a koniecznie chciałam pracować w szpitalu.
- Bo… no właśnie. Szkoda, że ten nasz zawód jest wciąż niedoceniany. Teraz emerytura i odpoczynek, już nic nie muszę, najwyżej mogę . Wytrwałości pracującym.
źródło: pielegniarki.info.pl
Komentarze