Pielęgniarka – praktyka zawodowa

Ogólnopolski Portal Pielęgniarek i Położnych publikuje fragmenty protokołu kontroli oddziału szpitalnego, którą przeprowadziła pielęgniarka epidemiologiczna.

Pokój łóżkowy wyposażony w umywalkę z baterią uruchamianą bez kontaktu z dłonią, dozownik z mydłem w płynie i z preparatem dezynfekcyjnym (AHD 1000), pojemnik z jednorazowymi ręcznikami papierowymi oraz pojemnik na zużyte ręczniki.

Podczas kontroli stwierdzono, że: przed pokojem łóżkowym został umieszczony wózek podręczny ze sprzętem dedykowany dla pacjenta z ZUM, w tym fartuchy jednorazowe, ręczniki, stazy, stetoskop, aparat do pomiaru ciśnienia RR. Pacjent z cewnikiem moczowym, z dedykowaną toaletą mobilną. Powyższe rozwiązanie zastosowano z powodu braku miejsca w izolatkach.

Drugi z pacjentów, u którego rozpoznano zakażenie Klebsiella pneumoniae ESBL został przewieziony do…

Według informacji uzyskanej podczas kontroli pacjenci, u których rozpoznano zakażenie byli izolowani w dwóch oddzielnych salach.

Przeprowadzono 11 badań przesiewowych (wymazy z odbytu), u pacjentów hospitalizowanych na tej kondygnacji. Wyniki badań przesiewowych u wszystkich 11 pacjentów narażonych były ujemne.

Dla pacjenta z ZUM dedykowany jest jeden lekarz, który w celu przeprowadzenia codziennej wizyty lekarskiej wchodzi do pokoju łóżkowego, bez wnoszenia dokumentacji medycznej, przygotowując się uprzednio, stosując środki ochrony indywidualnej oraz wydzielony sprzęt do badania pacjenta.

Personel pielęgniarki nie został wydzielony, natomiast codziennie na bieżąco jest poddawany szkoleniom przypominającym, przeprowadzonym przez lekarza, przewodniczącego ZKZSz.

W oddziale stosowana jest zasada nic powyżej łokcia, prowadzone jest mycie i dezynfekcja rąk, stosowane są rękawice jednorazowego użytku.

Zużyte materiały usuwane do wydzielonego pojemnika z odpadami medycznymi, wyłożonego workiem koloru czerwonego.

Dezynfekcja powierzchni (podłogi, powierzchnie dotykowe, powierzchnia mebli, klamki) przeprowadzona jest przy użyciu preparatu sporobójczego – CHLORINEX-60 (1000 ppm).

Do dezynfekcji dedykowanej dla pacjenta z ZUM toalety mobilnej (z pojemnikiem sanitarnym) stosowany jest preparat chlorowy Titan chlor plus, roztwór roboczy 10 000 ppm, czas dezynfekcji 15 minut, dezynfekcja prowadzona przez zalewanie roztworem roboczym powyżej wymienionego środka.

Powierzchnię pokoju łóżkowego, w którym hospitalizowany jest pacjent z ZUM, dezynfekowane są jako ostatnie, przy użyciu wydzielonego sprzętu (mopy, wiadra), ściereczki jednorazowego użycia.

Posiłki dla pacjentów są w jednorazowych opakowaniach.

Bielizna pościelowa wielorazowego użycia, brudna bielizna oraz nakładki na mopy gromadzone są w podwójnych workach, oznaczone jako zakaźne i na bieżąco przekazywane do pralni.

Zespół kontroli zakażeń szpitalnych (ZKZSZ) przeprowadził szkolenie dla personelu, które zakresem obejmowało postępowanie w przypadku identyfikacji antybiotykoodpornych szczepów Enterobacteriaceae wytwarzających karbapenemazy, które celem jest przypomnienie zasad postępowania.

Przedłożono do wglądu: „Karty rejestracji drobnoustroju alarmowego”

Karta nr 10 – pacjent przyjęty z innego szpitala, rozpoznanie podstawowe: gruźlica płuc, kocheksja. Wywiad kliniczno-epidemiologiczny przed przyjęciem do szpitala (do 3 miesięcy wstecz): hospitalizacja, porada lekarska, stany gorączkowe, iniekcje. Materiał do badania – mocz, miejsce nabycia zakażenia: kolonizacja. Czynnik etiologiczny: Klebsiella spp, Fenotyp oporności ESBL (+). Podjęte czynności prewencyjne lub lecznicze: Antybiotykoterapia, Izolacja. Konsultacja przeprowadzona przez Przewodniczącego ZKZSZ oraz Mikrobiologia, przypadek zakwalifikowano jako kolonizację. Lekarz Przewodniczący ZKZSZ wyjaśnił, że decyzja o przedmiotowej kwalifikacji przypadku podyktowana została tym, iż posiew moczu zlecono z powodu dużej częstotliwości cewnikowania w wywiadzie, u pacjenta nie występowały objawy ZUM, nie gorączkował, poziom oznaczonej prokalcytoniny nie był podwyższony, znacząco spadał w wyniku zastosowanej antybiotykoterapii. Zlecono ponowny posiew moczu po wymianie cewnika, w razie gorączki oznaczyć prokalcytoninę, zastosować Meropenem. Pacjent nie gorączkuje, mocz wizualnie czysty, przejrzysty – nie stwierdza się objawów inwazyjnego zakażenia.

Karta nr 12 – pacjent przyjęty z innego szpitala – rozpoznanie podstawowe: gruźlica płuc, przewlekła niedokrwistość normocytarna, stan po prostatektomii z powodu raka, stan po radioterapii adjuwantowej, krwiomocz. Wywiad kliniczno-epidemiologiczny przed przyjęciem do szpitala (do 3 miesięcy wstecz): hospitalizacja, wziernikowanie pęcherza moczowego, pobieranie wycinka pęcherza, koagulacja ognisk śluzówki pęcherza, cewnik Foleya. Materiał do badania pobrany – mocz, miejsce nabycia zakażenia: zakażenie inwazyjne. Czynnik etiologiczny: Klebsiella spp, Fenotyp oporności ESBL (+). Podjęte czynności prewencyjne lub lecznicze: Antybiotykoterapia, Izolacja/Kohortacja, wzmożony reżim. Przypadek konsultowany przez Przewodniczącego ZKZSZ. Pacjent obciążony wielochorobowością, w tym schorzeniem onkologicznym układu moczowego, stan po radioterapii. Z powodu uporczywego masywnego krwiomoczu wielokrotnie konsultowany w Poradni Urologicznej, cewnikowany, wykonano płukanie pęcherza, pobierano wycinki w oddziale Urologii. Po kolejnej konsultacji pacjent gorączkował, wykonano posiew moczu wyhodowanego K. pneumoniae ESBL+. Do leczenia włączono Meropenem, zgodnie z wrażliwością.

źródło: bip.lubelskie.pl