(…) Przede wszystkim projektowana ustawa nie spełni głównego celu, jakim w naszej ocenie powinno być z jednej strony stopniowe zmniejszanie dysproporcji płacowej pomiędzy poszczególnymi grupami zawodowymi zatrudnionych w podmiotach leczniczych, z drugiej – systemowe zwiększanie płac dla wszystkich pracowników.

(…) Nie do przyjęcia jest zaproponowana „sztywno” podstawa kwoty 3900 zł brutto, mająca obowiązywać do dnia 31 grudnia 2021 r. Naliczenia płac od takiej podstawy będą skutkować w perspektywie kolejnych 5 lat wręcz obniżką wynagrodzeń, przy wzroście płacy przeciętnej czy nawet minimalnej w gospodarce narodowej. Jeśli założeniem jest ustalanie minimalnego wynagrodzenia zasadniczego jako iloczynu współczynnika pracy określonego w załączniku do ustawy oraz wynagrodzenia przeciętnego – nie powinno być okresu dostosowawczego. Od początku obowiązywania ustawy kwota bazowa powinna być ustalona na poziomie przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w rozumieniu art. 1 pkt. 3a Ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2015 r., poz. 2008) obowiązującego w poprzednim roku. Domagamy się, aby kwota 3900 zł została zastąpiona definicją „wynagrodzenia przeciętnego rozumianego jako przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto w gospodarce narodowej, ogłaszane przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski’: zawartą wart. 1 pkt. 3a) Ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2015 r., poz. 2008).

(…) Nie do przyjęcia jest zapis stanowiący, że do dnia 1 lipca 2018 r. wynagrodzenie pracowników zostaje podwyższone co najmniej o 20 % kwoty stanowiącej różnicę między minimalnym wynagrodzeniem a wynagrodzeniem zasadniczym pracownika. Zaproponowane
w tabeli kwoty minimalnego wynagrodzenia zasadniczego brutto oznaczają w praktyce, że przez kolejne 4 lata pracownicy będą dostawać „podwyżkę” wynagrodzeń na granicy obecnie wypłacanego dodatku wyrównawczego do minimalnego wynagrodzenia. Należy dokonać modyfikacji zaproponowanych współczynników pracy wpływających na wysokość minimalnego wynagrodzenia zasadniczego brutto we wszystkich grupach zawodowych.

Obecnie zaproponowane współczynniki pracy wprawdzie uwzględniają wyniki ankiety zebranej przez Ministerstwo Zdrowia od podmiotów leczniczych, ale jedynie utrwalają stan obecnych, żenująco niskich dla wielu grup zawodowych, wynagrodzeń. Wzrost wynagrodzeń powinien być „ponad” obecnie obowiązujące stawki dla każdego zawodu, tymczasem współczynniki pracy „zamrażają” płace w ochronie zdrowia, ale też w perspektywie kolejnych 5 lat – znacząco je obniżą. Nawet uzasadnienie do ustawy wprost wskazuje, że docelowe poziomy minimalnych wynagrodzeń co do zasady ustalone zostały na poziomie średnich wynagrodzeń zasadniczych wypłacanych obecnie w działających w Polsce podmiotach leczniczych – a przecież wzrost wynagrodzeń nie polega na opisaniu staniu faktycznego.

Fragmenty opinii OPZZ

 

Zobacz także:

17 czerwca 2016 r. Zobacz jaka według związków powinna być wysokość minimalnego wynagrodzenia pracowników w ochronie zdrowia z podziałem na grupy zawodowe.