Pielęgniarka Oddziałowa została ukarana przez Szpital karą porządkową za nieuzasadnione zmniejszenie obsady Szpitalnego Oddziału Ratunkowego. Pielęgniarka skierowała do Sądu Rejonowego pozew o uchylenie kary. Sąd tłumaczenia pielęgniarki, iż jej działanie nie może być uznane za naganne, albowiem w tym dniu nie doszło do nagłego zwiększenia liczby pacjentów, nie uwzględnił.

W uzasadnieniu do wyroku Sądu Rejonowego czytamy: „Pielęgniarka wystąpiła przeciwko pozwanemu (…) szpitalowi – spółce
z ograniczoną odpowiedzialnością o uchylenie nałożonej na nią kary porządkowej.
W uzasadnieniu pozwu pielęgniarka podała, iż pracuje u pozwanego na stanowisku pielęgniarki oddziałowej Szpitalnego Oddziału Ratunkowego. W dniu 23 maja 2014 roku szpital nakazał jej wyjaśnić przyczynę zwolnienia przez nią dwóch pielęgniarek w dniu 16 maja 2014 roku. W dniu 28 maja 2014 roku zostało jej doręczone pismo o nałożeniu na nią kary porządkowej nagany z powodu zwolnienia w dniu 16 maja 2014 roku dwóch pielęgniarek w godzinach od 9.50 do 10.50 z obowiązku udzielania świadczeń zdrowotnych na podległym jej Oddziale. W dniu 4 czerwca 2014 roku pielęgniarka złożyła sprzeciw od kary porządkowej, zaś w dniu 17 czerwca 2014 roku szpital pismem z dnia 12 czerwca 2014 roku zawiadomił ją o odrzuceniu sprzeciwu. W ocenie pielęgniarki nałożona na nią kara porządkowa jest niewspółmierna do wagi naruszenia, biorąc zwłaszcza
pod uwagę jej dotychczasowy stosunek do pracy przez okres jej 19-letniego zatrudnienia. Pielęgniarka w okresie zatrudnienia otrzymywała również za swoją pracę nagrody i wyróżnienia.
Natomiast szpital w uzasadnieniu podał, iż zachowanie pielęgniarki w dniu 16 maja 2014 roku polegające na zwolnieniu w  godzinach od 9.50 do 10.50 dwóch pielęgniarek spowodowało obniżenie obsady personelu medycznego na Oddziale (…) poniżej ustalonych norm gwarantujących ciągłość udzielania świadczeń i prawidłowe funkcjonowanie Oddziału oraz naraziło na niebezpieczeństwo zdrowie i życie pacjentów. Stanowiło również realne zagrożenie dla interesów majątkowych pracodawcy. Dodatkowo ustalono, iż celem zwolnienia było uczestniczenie pielęgniarek w rozprawie sądowej – w charakterze publiczności. Pozwany podkreślił, iż pielęgniarka oddziałowa z racji zajmowanego przez nią stanowiska jest odpowiedzialna za zapewnienie całodobowej i kompleksowej opieki pielęgniarskiej pacjentom. W tym jest zobowiązana do organizacji pracy podległego jej personelu, sporządza harmonogramy i dokonuje rozdziału zadań. Specyfika zaś zarządzanego przez nią Oddziału wymaga utrzymania ciągłej gotowości do udzielenia pomocy medycznej w stanach zagrożenia życia i zdrowia. Szpital ustalając zaś organizację pracy na powyższym Oddziale określił zasoby kadrowe zabezpieczające pracę w celu właściwego zapewnienia udzielania świadczeń ratujących życie. Szpital w sytuacji braku kadry pielęgniarskiej traktuje Oddział Ratunkowy szczególnie i dąży w pierwszej kolejności do zachowania w tejże komórce niezbędnej obsady medycznej. Każde odstępstwo od powyższej
zasady stanowi naruszenie obowiązującego porządku, organizacji i dyscypliny pracy, wynikających z wewnątrzzakładowych przepisów oraz naraża na niebezpieczeństwo zdrowie i życie pacjentów, a dla pozwanego stanowi realne zagrożenie jego interesów, w tym majątkowych. Dlatego szpital uważa, że w opisanej sytuacji zachowanie pielęgniarki należy ocenić jako nieodpowiedzialne i naganne, a w konsekwencji wymierzoną jej karę za zasadną i w pełni adekwatną do naruszeń, jakich się dopuściła.”
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
„(…) Na powyższym Oddziale nie ma przyjęć planowych. Stan pacjentów nie jest przewidywalny z racji również możliwych zdarzeń losowych i masowych. Szpital mając na uwadze zakres zadań związanych z działalnością Szpitalnego Oddziału
Ratunkowego określił jego minimalny stan kadrowy na poziomie 13 osób plus pielęgniarka oddziałowa – w tym pielęgniarki i ratownicy.
W przypadku obniżenia powyższego poziomu kadrowego, np. wobec nieoczekiwanych nieobecności, istnieje konieczność uzupełnienia składu osobowego Oddziału. W tym celu pielęgniarka oddziałowa zobowiązana jest do podjęcia działań zapewniających wymagany stan osobowy np. poprzez ściągnięcie innej osoby do pracy lub też wydanie polecenia pracy w nadgodzinach.
W dniu 16 maja 2015 roku pielęgniarka w godzinach od 9.50 do 10.50 wyraziła zgodę na opuszczenie przez pielęgniarki Oddziału stanowisk pracy celem ich uczestnictwa w charakterze publiczności w rozprawie sądowej dotyczącej byłego dyrektora
placówki. Również pielęgniarka oddziałowa opuściła miejsce pracy w tym samym celu, uzyskując uprzednio na powyższe zgodę przełożonej.
Oddziałowa wskazała również, iż zanim udzieliła zgody na wyjście w/w pielęgniarek poza szpital, sprawdziła ilość i stan pacjentów. Biorąc zaś pod uwagę jej długoletnie doświadczenie, w jej ocenie pacjenci byli zabezpieczeni, a wyjście w/w pracownic poza szpital w żaden sposób nie zakłóciło pracy Oddziału.”
Sąd zważył, co następuje:
„(…) Podkreślić należy, iż materiał dowodowy potwierdził, że pracownik nie przestrzegał ustalonej organizacji w procesie pracy, w szczególności w zakresie konieczności zapewnienia przez nią należytej organizacji pracy na Oddziale związanej z zapewnieniem minimalnej i oczekiwanej przez pracodawcę obsady kadrowej (tj. 13 osób). Tłumaczenia zatem pielęgniarki oddziałowej, iż jej działanie nie może być uznane za naganne, albowiem w tymże dniu nie doszło do nagłego zwiększenia liczby pacjentów, nie zasługują na uwzględnienie, albowiem bezsprzecznie do takowego mogło w sposób nieprzewidziany dojść. Nadto w zakresie oceny zachowania pielęgniarki nie bez znaczenia pozostaje również okoliczność, iż także ona w tymże dniu, w tych samych godzinach opuściła stanowisko pracy. Na uwagę zasługuje dodatkowo również cel opuszczenia stanowisk pracy przez w/w pracowników. Powyższy bowiem nie był związany z nagłą sytuacją osobistą, a związany był z chęcią uczestnictwa pracowników w rozprawie sądowej w charakterze publiczności, czego powódka miała świadomość. Zdaniem Sądu zmniejszenie z tegoż powodu obsady kadrowej w dniu 16 maja 2014 roku
aż o 3 osoby nie było usprawiedliwione ani celowe.”
Pozew pielęgniarki oddziałowej został przez Sąd odrzucony.

wybrano z uzasadnienia wyroku

(mm)