Posłowie o absurdach siatki płac pielęgniarek i położnych

1 sierpnia 2022 roku 

Szanowny Panie Ministrze,

od 1 lipca 2022 roku zaczęły obowiązywać nowe minimalne wynagrodzenia zasadnicze w ochronie zdrowia. Nowa ustawa zakłada podwyżki m.in. dla pielęgniarek i położnych według wymaganych kwalifikacji, co wzbudza szereg zastrzeżeń i kontrowersji. W zależności od wykształcenia, wynagrodzenia w tej grupie będę się różnić o prawie 2000 złotych. 

Pielęgniarki i położne boją się, iż mimo jasno określonych reguł w ustawie, w rzeczywistości nie otrzymają obiecanych pensji adekwatnych do poziomu swoich kwalifikacji, ponieważ dyrektor szpitala ma prawo nie uwzględnić dodatkowych kwalifikacji, jeśli uzna, że nie są one szpitalowi potrzebne. 

W praktyce może to wyglądać tak, że mimo dodatkowych specjalizacji pielęgniarki i położne nie otrzymają za nie wynagrodzenia, ponieważ nie są one wymagane na oddziałach, na których pracują. 

Dochodzą do mnie sygnały, że może dojść do takiego absurdu, że w placówce są zatrudnione dwie osoby o identycznych kwalifikacjach, ale dostaną różne wynagrodzenia, ponieważ w danej placówce potrzebna jest tylko jedna osoba z dodatkowymi kwalifikacjami. 

Dochodzimy do sytuacji, gdzie pielęgniarki słyszą, że nie ma potrzeby zatrudniania specjalistek czy pielęgniarek z wyższym wykształceniem, a dotychczas wymagane i opłacane dodatkowe kwalifikacje nie są już tak bardzo pożądane, gdy przychodzi do wypłaty wynagrodzenia.

W związku z powyższym kieruję do Pana Ministra następujące pytanie:

Czy dyrektorzy placówek medycznych mogą naliczać mniejsze wynagrodzenia pielęgniarkom i położnym, jeśli uznają, że nie potrzebują ich dodatkowych kwalifikacji ani szkoleń?

Posłowie na Sejm RP 

Tomasz Piotr Nowak, Krzysztof Gadowski 

Ministerstwo zdrowia interpretuje siatkę płac pielęgniarek i położnych

Warszawa, 11 sierpnia 2022

DSW.050.78.2022.PJ

W odpowiedzi na interpelację nr 35046 Panów Posłów Tomasza Piotra Nowaka oraz Krzysztofa Gadowskiego „w sprawie wątpliwości dotyczących wypłaty wynagrodzeń pielęgniarkom i położnym’ uprzejmie proszę o przyjęcie poniższych wyjaśnień.

Podział na grupy pielęgniarek według kwalifikacji wymaganych zajmowanym na stanowisku pracy

Zawarty w załączniku do ustawy z dnia 8 czerwca 2017 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych (tj. Dz. U. z 2021 r. poz. 1801) podział na grupy zawodowe z przypisanymi do nich współczynnikami pracy został oparty o kwalifikacje wymagane od pracownika na zajmowanym stanowisku. Istotne znaczenie przy kwalifikowaniu pracowników do właściwej grupy zawodowej ma wykształcenie, nie tyle posiadane, co wymagane na stanowisku, na którym zatrudniony jest pracownik. 

Zaszeregowanie pracownika wykonującego zawód medyczny (w tym pielęgniarki i położnej) oraz pracownika działalności podstawowej, innego niż pracownik wykonujący zawód medyczny do jednej z grup zawodowych, odbywać się więc powinno w oparciu o określony przez pracodawcę, na gruncie regulacji zakładowej lub w umowie o pracę, wymóg posiadania określonego wykształcenia na danym stanowisku pracy (nie zaś wyłącznie w oparciu o sam fakt posiadania przez pracownika określonych kwalifikacji).

Pracodawca nie może dyskryminować pielęgniarek w zakresie wynagrodzenia

Należy przy tym zauważyć, że przepisy wspomniana ustawa z dnia 8 czerwca 2017 r. ustanawiając najniższe prawem gwarantowane poziomy wynagrodzeń zasadniczych dla określonych grup zawodowych nie wyłączają w żadnym zakresie obowiązku pracodawcy brania pod uwagę przy ustalaniu wysokości wynagrodzeń ogólnych zasad prawa pracy określających kryteria obowiązujące przy ustalaniu wynagrodzeń, kreujących zakaz dyskryminacji w wynagradzaniu, czy też nakazujących brać pod uwagę kwalifikacje wymagane do wykonywania określonych czynności zawodowych na konkretnych stanowiskach pracy w danej placówce i ich wzajemnych relacji.

Ministerstwo – płac pielęgniarek nie można różnicować, kiedy wykonywana jest taka sama praca

Oznacza to, że pracodawca nie może powołując się na wspomnianą ustawę z dnia 8  czerwca 2017 r. różnicować wysokości wynagrodzeń pracowników zatrudnionych na stanowiskach, na których wykonywana jest praca jednakowej wartości (pielęgniarek czy położnych wykonujących na oddziale ten sam zakres czynności). Działałby bowiem wówczas wbrew art. 183c Kodeksu pracy statuującemu zasadę równego traktowania w zatrudnieniu. 

Jednakowe wynagrodzenie dla pielęgniarek, które wykonują jednakową pracę lub pracę o jednakowej wartości

Zgodnie z zasadą równego traktowania w zatrudnieniu pracodawca powinien ustalić jednakowe wynagrodzenie dla osób, które wykonują jednakową pracę lub pracę o jednakowej wartości (w rozumieniu art. 183c Kodeksu pracy). Zarówno przepis art. 183c, jak też art. 78 § 1 Kodeksu pracy, odnoszą się do sposobu kształtowania wynagrodzeń konkretnych pracowników, zatem adresowane są do pracodawcy.

Przy czym ocenianie tych działań powinno być każdorazowo dokonywane w drodze szczegółowej oceny stanu faktycznego indywidualnie dla każdego z analizowanych przypadków.

Jednocześnie należy zauważyć, że zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 8 czerwca 2017 r. kontrolę wykonania obowiązków wynikających z ustawy przeprowadza Państwowa Inspekcja Pracy.

Z poważaniem

z upoważnienia Ministra Zdrowia

Piotr Bromber

Podsekretarz Stanu

Śródtytuły i linki pochodzą od redakcji pielegniarki.info.pl