Różnicowanie wynagrodzeń pielęgniarek wykonujących te same obowiązki
Poniżej publikujemy fragment odpowiedzi na interepelację poselską w sprawie wynagrodzeń pielęgniarek.
Przykładowo: pracodawca nie może powołując się na ustawę z dnia 8 czerwca 2017 r. różnicować wysokości wynagrodzeń pracowników zatrudnionych na stanowiskach, na których wykonywana jest praca jednakowej wartości. Działałby bowiem wówczas wbrew art. 183c Kodeksu pracy statuującemu zasadę równego traktowania w zatrudnieniu.
Zgodnie z zasadą równego traktowania w zatrudnieniu pracodawca powinien ustalić jednakowe wynagrodzenie dla osób, które wykonują jednakową pracę lub pracę o jednakowej wartości (w rozumieniu art. 183c Kodeksu pracy). Zarówno przepis art. 183c, jak też art. 78 Kodeksu pracy, odnosi się do sposobu kształtowania wynagrodzeń konkretnych pracowników, zatem adresowany jest do pracodawców (podmiotów leczniczych).
Jednocześnie podmioty lecznicze są w szczególności związane przepisami określającymi:
określone rozporządzeniami Ministra Zdrowia kwalifikacje wymagane od pracowników zatrudnionych na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy;
wymogi wynikające z kontraktu z Narodowym Funduszem Zdrowia, a które dotyczą zapewnienia udzielania poszczególnych świadczeń zdrowotnych przez osoby posiadające wskazane w kontrakcie kwalifikacje (tzw. rozporządzenia
koszykowe i tzw. rozporządzenie kryterialne);
uprawnienia pracowników do wykonywania określonych czynności np. rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 28 lutego 2017 r. w sprawie rodzaju i zakresu świadczeń zapobiegawczych, diagnostycznych, leczniczych i rehabilitacyjnych udzielanych przez pielęgniarkę albo położną samodzielnie bez zlecenia lekarskiego.
Czytaj więcej w sprawie w artykule pt: MZ o wynagrodzeniach pielęgniarek: równa praca równa płaca.
Z poważaniem
z upoważnienia Ministra Zdrowia
Józefa Szczurek-Żelazko
Sekretarz Stanu
Warszawa, 23 lipca 2020