Pewnie wszyscy, którzy myślą o wyjeździe za granicę, aby podjąć pracę w zawodzie, przeglądają oferty pracy w prasie i na portalach internetowych. Wiele firm pośredniczących podaje mylne i nierzetelne informacje co do zatrudnienia, stanowiska pracy, a przede wszystkim – wynagrodzenia. Podejmując tak ważną decyzję, opuszczając kraj, zostawiając rodzinę, przyjaciół i znajomych w Polsce, każdy chce wiedzieć, co go czeka i z czym musi się liczyć na początku. Dlatego nierzetelne jest i niezrozumiałe postępowanie tych agencji, które w swoich ofertach i ogłoszeniach podają nieprawdziwe warunki.
Przyjrzyjmy się stanowisku pracy pielęgniarki ze słabą znajomością języka niemieckiego. W takim przypadku pielęgniarka może pracować tylko na stanowiskach pomocniczych w domach opieki lub seniora. W żadnym przypadku – jako pielęgniarka w szpitalu lub klinice. Konieczne jest uznanie kwalifikacji zawodowych przez niemiecki urząd. Wydawany dokument potwierdza równowartość kwalifikacji zawodowych osiągniętych w Polsce z kwalifikacjami wymaganymi w Niemczech i pozwala na wykonywanie zawodu na terenie Niemiec. Aby otrzymać pełne uznanie, potrzebny jest certyfikat językowy na poziomie B2 oraz szereg dalszych dokumentów. Żaden pracodawca nie zatrudni osoby bez uznanych kwalifikacji zawodowych ani bez znajomości języka niemieckiego w stopniu wymaganym na danym stanowisku w szpitalu lub klinice. Prawo na to nie pozwala, a odpowiedzialność w tej branży jest duża. Gdyby ktoś zatrudnił pielęgniarkę bez stosownych dokumentów, to byłoby to porównywalne ze świadomym zatrudnieniem przez firmę spedycyjno-transportową kierowcy bez prawa jazdy!
Odnośnie do wynagrodzenia trzeba wiedzieć, że w Niemczech obowiązują klasy podatkowe. Pracując legalnie na umowę o pracę zawartą z niemieckim pracodawcą, nigdy nie podaje się wynagrodzenia miesięcznego netto, tylko zawsze brutto. Pracodawca nie ma wpływu na opodatkowanie, wysokość składek na ubezpieczenia socjalne itp. Duże znaczenie ma klasa podatkowa. W zależności od stanu cywilnego pracownika urząd skarbowy przydziela klasę podatkową, według której pracodawca rozlicza pensję.
Przykłady:
Panna, bez dzieci, wynagrodzenie podstawowe (bez dodatków za pracę w nocy, święta i weekendy, bez nadgodzin i premii uznaniowej) – 2.500 EUR brutto/miesiąc, klasa podatkowa I. Po odliczeniu wszystkich składek na obowiązkowe ubezpieczenia socjalne i po opodatkowaniu indywidualnym wynagrodzenie wynosi ok. 1.680 EUR netto/miesiąc.
Mężatka, bez dzieci, wynagrodzenie podstawowe (bez dodatków za pracę w nocy, święta i weekendy, bez nadgodzin i premii uznaniowej) – 2.500 EUR brutto/miesiąc, klasa podatkowa III. Po odliczeniu wszystkich składek na obowiązkowe ubezpieczenia socjalne i po opodatkowaniu indywidualnym wynagrodzenie wynosi ok. 1.940 EUR netto/miesiąc.
Na wynagrodzenie mają wpływ różne czynniki. Wynagrodzenia są uzależnione od dodatków za pracę w nocy, weekendy i święta, a także od premii uznaniowej i bonusów. Zależą także od tego, czy pracodawca ma uklad zbiorczy wynegocjonowany przez związki zawodowe. Czytaj dalej…
Zobacz więcej artykułów z najnowszego numeru Ogólnopolskiej Gazety Pielęgniarek i Położnych