Senat wynagrodzeniach w ochronie zdrowia

Posiedzenie senatu w dniu 9 czerwca 2022 roku.

Senator Alicja Chybicka:

Mówimy dzisiaj o ustawie, która podwyższa wynagrodzenie zasadnicze w ochronie zdrowia. Pan minister Bromber zrobił dobrą robotę, bo zebrał wszystkie związki zawodowe, rozmawiał ze wszystkimi grupami, ustalił z nimi pewne podwyżki.

I wydawało się, że efekt będzie wielkim sukcesem. Jeśli wziąć pod uwagę to, co się w międzyczasie, od 5 listopada, wydarzyło z finansami wszystkich Polek i Polaków, to można powiedzieć, że tego sukcesu nie będzie. Bo ludzie nie będą myśleli o tym, co by było, gdyby tej podwyżki nie było. Ona zostanie skonsumowana przez inflację – na stacjach benzynowych, w sklepach, a także przy płaceniu rat – czyli po prostu przejdzie niezauważona.

Ale jest to chyba też pora, jak powiedziała moja przedmówczyni, aby może pomyśleć o tym, jak poprawić sytuację w ochronie zdrowotnej, która w chwili obecnej jest, można by powiedzieć, trochę pomieszaniem z poplątaniem. Dlaczego?

Otóż całość jest kolosem na glinianych nogach, któremu co rusz któraś noga albo palec u tej nogi odpada. Co rusz coś się wali. Zamykają się oddziały. Nie ma tej płynności, harmonii, nie ma poczucia bezpieczeństwa dla pacjentów. Dla mnie, jako lekarza praktyka po 47 latach pracy, najważniejsze jest dobro chorego.

Najważniejszym elementem opieki zdrowotnej jest lekarz i pielęgniarka

Wszystko jest ważne, ale żeby to dobro chorego było należycie zadbane, to muszą być doskonałe płace w ochronie zdrowotnej, bo bez ludzi nawet przesunięte największe środki, budowane najpiękniejsze szpitale… Przecież ani mury, ani sprzęt nie potrafią leczyć człowieka. Może kiedyś będą robiły to komputery, ale to jeszcze nie jest ten czas.

Pani senator Gorgoń-Komor zaczęła mówić o pewnej sprawie, jednak chyba z grzeczności nie skończyła. Ale ja może powiem, bo myślę podobnie – nie dlatego, że jestem lekarzem, w tej chwili jestem emerytem, więc nie mówię o sobie.

Najważniejszym elementem opieki zdrowotnej jest lekarz i pielęgniarka, a tak naprawdę lekarz, bo to w jego głowie jest plan leczenia pacjenta, jest projekt diagnostyki, jest plan, co z tym zrobić. To są umiejętności będące efektem wielu lat, stąd bardzo cenną grupą są lekarze i pielęgniarki wykształcone, które posiadają specjalizację, pielęgniarki, które dorobiły sobie studia, i lekarze, którzy są doświadczeni, wykształceni, często bardzo uznawani w krajach Unii Europejskiej, ale tak naprawdę na całym świecie.

Dlaczego powiedziałam, że jest pomieszanie z poplątaniem? Bo jest mnóstwo jednostek, które zajmują w Europie wysokie lokaty, które robią transplantacje wszystkich narządów. Przeszczepić możemy wszystko z wyjątkiem mózgu. I w Polsce się to robi. Robi się teraz, pomimo że środki wykładane na opiekę zdrowotną, w mojej opinii, są absolutnie za małe, także na płace w ochronie zdrowotnej.

Ja liczę na to, że zadziała pan w taki sposób, że znajdzie się te 14 miliardów rocznie, a nawet 2 razy więcej, na to, żeby wesprzeć opiekę zdrowotną. Nie dlatego, żeby się dobrze personelowi żyło, tylko dlatego, żeby chorzy nie tracili życia na podjazdach, żeby nie czekali w gigantycznych kolejkach, żeby na wizytę do endokrynologa nie czekało się 3 lata.

Pensje doświadczonych lekarzy i pielęgniarek

To wszystko wymaga odpowiedniego przeorganizowania systemu opieki zdrowotnej. A przede wszystkim dałoby to Ministerstwu Zdrowia wielki komfort, gdyby dysponowało ono dużo większymi środkami przeznaczonymi na wszelkie zmiany i na swoją pracę.

Te poprawki, które zostały zgłoszone, trochę tę sytuację poprawią, więc ja mam nadzieję, że Senat, podobnie jak senacka Komisja Zdrowia, jednogłośnie przyjmie tę ustawę z poprawkami. Dziękuję bardzo.

Senator Wojciech Konieczny:

(…) Pensje lekarzy specjalistów są poniżej półtorej średniej krajowej, a pielęgniarek – poniżej średniej krajowej. To jest proponowane. Pan minister w trakcie obrad komisji użył takich sformułowań: doceniamy, inwestujemy w kapitał ludzki, pokazujemy perspektywę dla chcących studiować.

Panie Ministrze, studiować medycynę przez 6 lat, potem odbywać staż, potem odbyć przynajmniej 5 lat specjalizacji – często więcej, bo trudno jest się dostać na wymarzoną specjalizację – i w końcu zarabiać półtorej średniej krajowej, to jest ta wymarzona perspektywa, która przyciągnie tylu ludzi do tego zawodu? Pan minister żyje w jakimś innym świecie.

Również młode dziewczyny, które mają studiować pielęgniarstwo i wybierać ten trudny zawód, który oznacza rozłąkę z rodziną, który oznacza nocne dyżury, ciągłą obecność przy pacjencie, obserwowanie cierpienia ludzkiego itd., itd… I tam jest trochę ponad średnią. To jest ta perspektywa, to jest to docenianie, inwestowanie w ludzi? W innych krajach patrzą na to inaczej, Panie Ministrze, inaczej na to patrzą i radziłbym też tak spojrzeć. (…)

źródło: senat.gov.pl