Dyrektorzy szpitali do pielęgniarek i położnych
Stanowisko – list otwarty
POLSKIEJ FEDERACJI SZPITALI
wobec żądań wobec pracodawców zgłaszanych
przez Ogólnopolski Związek Zawodowy Pielęgniarek i Położnych
Polska Federacja Szpitali (PFSz) apeluje do Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych (OZZPiP) o powstrzymanie się od formułowania wobec dyrektorów szpitali żądań i postulatów, których spełnienie nie leży w zakresie możliwości i kompetencji zarządzających podmiotami leczniczymi. PFSz stanowczo sprzeciwia się próbie przerzucenia na poszczególnych pracodawców, a w szczególności na szpitale odpowiedzialności za działania i finansowanie systemu ochrony zdrowia.
W skierowanym do dyrektorów szpitali piśmie OZZPiP żąda spełnienia postulatów mających na celu poprawę warunków pracy i płacy pielęgniarek i położnych jednocześnie wskazując na podłoże wysuwanych roszczeń. W preambule pisma możemy odnaleźć sformułowania: „rażący brak przygotowania Państwa do walki z epidemią COVID-19, nieudolnością i niekompetencją Rządu RP, Ministerstwa Zdrowia, niektórych posłów i senatorów, którzy wprowadzają w sposób chaotyczny i bez żadnego logicznego planu zmiany przepisów ustawowych i przepisy wykonawcze, zmiany spóźnione, nie nadążające za tempem rozwoju epidemii… niesprawiedliwych decyzji Ministerstwa Zdrowia i Narodowego Funduszu Zdrowia w zakresie naliczania wypłaty tylko niektórym „wybranym” pracownikom”. Powyższe sformułowania jednoznacznie wskazują na niewłaściwego adresata pism OZZPiP.
W tym przekonaniu utwierdza również zgłoszona tematyka roszczeń, w szczególności żądania pozostające poza kompetencją pracodawców:
– „ustalenie minimalnych bezpiecznych norm zatrudnienia” bez odniesienia się do poszczególnych norm w każdym indywidualnie szpitalu,
– „ustalenie rozsądnych zasad i procedur powierzenia przez pracodawcę pielęgniarkom i położnym innej pracy niż wynikająca ze stanowiska określonego w umowie o pracę w trybie art. 42 § 4 kp”; „żądania kilkudniowego płatnego urlopu wytchnieniowego” – postulaty mające na celu zmiany w zakresie prawa pracy w tym kodeksu pracy,
– „wprowadzenie bezpośrednio po odwołaniu w Polsce stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii stałego miesięcznego dodatku do wynagrodzenia w wysokości 50% kwoty miesięcznego wynagrodzenia brutto (…) przez okres równoważny okresowi obowiązywania stanu epidemii w Polsce nie krótszy niż 12 miesięcy”, „wypłatę ze środków pracodawcy z wyrównaniem wstecz od 20 marca 2020 r. do czasu uchylenia w Polsce stanu epidemii wszystkim pielęgniarkom i położnym, które zostały zakażone wirusem (…) jednorazowo 5.000 zł (…), gdy wyniku zakażenia doszło lub dojdzie do śmierci pielęgniarki i położnej oczekiwana jest wypłata odszkodowania w wysokości nie mniejszej niż po 250.000 zł” – postulaty finansowe całkowicie niemożliwe do spełnienia przez pracodawców zależne tylko i wyłącznie od ustawodawcy i zmiany konkretnych ustaw. Powyższe żądania jakoby miały być spełnione do dnia 28 grudnia 2020 r (?!)
PFSz wskazuje, iż takie działania są niestosowne w dobie wspólnej walki z pandemią COVID-19, w której także dyrektorzy szpitali i kadra zarządzająca z dużym wysiłkiem i zaangażowaniem biorą czynny udział. Wszyscy razem działamy w warunkach szczególnych epidemii COVID-19 i w tym trudnym czasie nie możemy skupiać naszej uwagi na realizacji postulatów, których pracodawcy nie są w stanie spełnić.
Dlatego też PFSz apeluje do OZPiP, jako do ważnego i odpowiedzialnego uczestnika systemu ochrony zdrowia, o niepodejmowanie lub zaniechanie działań eskalujących niepokój wśród personelu medycznego, a przez to wpływających dezorganizująco na właściwe świadczenie działalności leczniczej przez podmioty lecznicze. Apelujemy natomiast o zgłaszanie postulatów i partnerską współpracę w ramach Zespołu Trójstronnego ds. Ochrony Zdrowia, w którym to zespole są reprezentowane wszystkie strony dialogu społecznego.
Jednocześnie zdajemy sobie sprawę ze skali wyrzeczeń i obaw, które budzi ta wyjątkowa sytuacja wśród pracowników sektora systemu ochrony zdrowia. Rozumiemy, jak wielki wysiłek muszą znosić każdego dnia, stawiając czoła kolejnym wyzwaniom i przeciwnościom, walcząc o życie lub zdrowie pacjentów.
Pandemia wirusa SARS-CoV-2 trwa. Koronawirus spowodował ogromne zakłócenia w globalnym łańcuchu dostaw. Szpitale, tak w Polsce, jak i w innych krajach doświadczają problemów np. z wyposażeniem ochronnym, sprzętem medycznym, materiałami medycznymi, czy środkami dezynfekcyjnymi, a także znacznych problemów finansowych.
Polska Federacja Szpitali nie bagatelizuje powstających problemów. Pracodawcy starają się je rozwiązywać w każdy możliwy i dostępny sposób. Tym samym jesteśmy otwarci na czynności poszczególnych organizacji związkowych w ramach reakcji na ewentualne zaniedbania ze strony danego pracodawcy, na podstawie zweryfikowanych, prawdziwych i rzeczywiście zaistniałych okoliczności w konkretnych przypadkach. Pozwoli to bowiem uniknąć generalizowania i wzbudzania niepokoju pośród pracowników systemu ochrony zdrowa, którzy w obecnej chwili muszą stawiać czoła licznym stresogennym sytuacjom w dobie panującej pandemii.
Wyrażamy sprzeciw wobec wszczynania sporów zbiorowych wobec pracodawców poprzez wysuwanie żądań niemożliwych do spełnienia przez pracodawców, a do tego w nierealnych terminach i to podczas największego kryzysu systemu ochrony zdrowia w ostatnich dekadach – kryzysu spowodowanego pandemią COVID-19, a nie działaniami dyrektorów podmiotów leczniczych. Wnosimy o prowadzenie dialogu na tematy systemowe na forum powołanych do tego organów z udziałem reprezentatywnych organizacji pracowników, pracodawców i strony rządowej.
Z wyrazami uszanowania,
Jarosław J. Fedorowski
Prezes Polskiej Federacji Szpitali
Warszawa, 11.01.2021
