Szpitale, dzieli mała uliczka Macieja Jakubowskiego, ale w zakresie zarządzania grupą pielęgniarek i położnych lata świetlne…

Redakcja Ogólnopolskiego Portalu Pielęgniarek i Położnych publikuje fragment protokołu posiedzenia Rady Miasta Krakowa odbytej w dniu 28 sierpnia 2024 roku. Jeden z punktów obrad przedmiotowej Rady dotyczył pielęgniarek… Pod artykułem zapraszamy do wzięcia udziału w sondzie pt. Czy popierasz treść Apelu pielęgniarek i położnych z Krakowa? 

Radna – p. E. Nowak

Panie Przewodniczący! Państwo Radni!

Z ogromną przyjemnością przeczytałam tekst rezolucji i całym sercem, jestem z branży medycznej, popieram finansowanie i rozwój Krakowa w tej dziedzinie. Jednak mam rozdarte serce, dlaczego, dlatego, że Kampus, rozwinięcie tego wielkiego projektu polega na kilku filarach. To są nowe budynki, nowy sprzęt, XXI wiek. Mówimy tu o tym, że jest to

najnowocześniejszy szpital, który spełnia wymagania nie tylko polskie, ale i europejskie standardy. I bardzo bym tak chciała żeby było. Tak jak powiedziałem z jednej strony to są budynki i technologia, z drugiej strony to są pacjenci, którymi się mamy zaopiekować, to są mieszkańcy naszego miasta, naszego województwa, ale również i personel, który opiekuje się tymi chorymi. 

I tu mam ogromny problem właśnie, dlaczego mam dysonans. 

Dlatego, że Szpital Uniwersytecki w Krakowie jest inaczej traktowany przez nadzór właścicielski niż Uniwersytecki Szpital Dziecięcy w Krakowie. To są te dwie jednostki, którego Uniwersytet Jagielloński jest nadzorem właścicielskim. 

I teraz sobie proszę wyobrazić personel medyczny, który jest najbliżej pacjenta, to są w pierwszej kolejności pielęgniarki. Od kilku lat jest wdrożona w życie ustawa o minimalnym, minimalnym, ja nie mówię o wysokim, bardzo wysokim, ja mówię o minimalnym wynagrodzeniu dla pielęgniarek i położnych, które gwarantuje ustawa. 

I proszę sobie wyobrazić, że Szpital Uniwersytecki w Krakowie nie wykonuje zapisów tej ustawy od dwóch lat. I ja będę głosować za tą rezolucją, dlatego, że serce, moje miejsce tu tak mi dyktuje, niemniej jednak bardzo proszę pochylić się nad problemem wynagrodzeń minimalnych. Mówimy o tym, że tu jest szpital XXI wieku, najlepsze standardy, a tu się okazuje, że standardem Uniwersytetu Jagiellońskiego, nadzoru właścicielskiego jest zabieranie pielęgniarkom pieniędzy, dlatego, że Narodowy Fundusz Zdrowia te pieniądze na wynagrodzenia wypłaca tylko one nie trafiają do adresata. 

I proszę sobie wyobrazić taką sytuację, że ta rezolucja, którą myślę, że dzisiaj będziemy głosować pozytywnie trafi na jedno biurko do Prezesa Rady Ministrów i do Ministra i będzie rezolucja, a obok prośba o interwencję w sprawie respektowania ustawy o najniższych wynagrodzeniach. 

Bardzo bym, gdybym była w takiej sytuacji postawiona, że miałabym koło siebie te dwa dokumenty to pomyślałabym sobie, że chyba coś tu nie gra w tym Krakowie, bo jak można prosić o pieniądze na gospodarowanie, duże pieniądze, w konsekwencji iluś lat to będą naprawdę duże pieniądze, a tu nie możemy zabezpieczyć tych podstawowych wymagań ustawowych. Dziękuję bardzo.

Pani Jolanta Doros

Szanowny Panie Przewodniczący! Szanowny Panie Prorektorze! Szanowni Państwo! Odczytam apel pielęgniarek ze Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie.

My, pielęgniarki i położne ze Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie wobec uzyskania informacji o projekcie rezolucji, jaka ma być rozpatrzona przez Radę Miasta Krakowa przedstawimy swoje stanowisko. Radni Prawa i Sprawiedliwości postulują skierowanie do Prezesa Rady Ministrów i Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego apelu o przekazanie niezbędnych funduszy na budowę ukończenie budowy kompleksu naukowo – badawczego Kampusu Medycznego Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. W treści projektu rezolucji wskazano, że aktualny Kampus to między innymi dwa szpitale, Uniwersytecki Szpital Dziecięcy i Szpital Uniwersytecki. Ten drugi szpital, Szpital Uniwersytecki został określony mianem największego, najnowocześniejszego nie tylko w Polsce, ale także i w Europie.

Przeczytać można także, że kompleks naukowo – badawczy poszerzy możliwości badawcze i jakość kształcenia nowej kadry medycznej. Aby, jak Państwo piszecie zaspokojone zostały potrzeby mieszkańców Krakowa w zakresie kształcenia kadry i opieki medycznej nie wystarczy rozbudowa i rozwój infrastruktury. 

W tym momencie chcemy przypomnieć wielokrotnie wypowiadane przez medyków słowa: mury nie leczą, aparatura nie leczy, podstawę opieki medycznej stanowi wykształcony i doświadczony pracownik, pracownik, który identyfikuje się ze swoim miejscem pracy, czuje się jego częścią, a jego praca jest doceniona i szanowana. 

Zanim pochylą się Państwo nad rezolucją, która ma na celu rozwój naukowo – badawczy zechciejcie Państwo pochylić się nad problemem kadry w Szpitalu Uniwersyteckim. 

Jako pielęgniarki i położne możemy przekazać kilka spostrzeżeń dotyczących naszej grupy zawodowej zarówno w skali Polski jak i w województwie małopolskim. Jest nas za mało. Średni wiek ponad 50 lat, wiele zatrudnionych pracowników osiąga wiek emerytalny, a nadchodzące lata to szereg roczników, które osiągną ten wiek. Do tego czasu dochodzi przemęczenie pracą, wypalenie zawodowe. 

Mieliście Państwo niejednokrotnie o tym możliwość usłyszenia. Smutny obraz polskiej pielęgniarki i położnej. Nie inaczej niż w Szpitalu Uniwersyteckim jest nas za mało, deklarowane zatrudnienie na poziomie zaledwie minimalnych norm, a kadra pielęgniarska i położnicza nie należy do grupy najmłodszych pracowników tego szpitala. 

Wysoko specjalistyczny profil opieki medycznej to potrzeba wysokiej wiedzy, wykształcenia i doświadczenia, także w zakresie opieki pielęgniarskiej. Zatem stanowi to wyzwanie dla absolwentów i adeptów w zawodzie pielęgniarki i położnej. Młode wykształcone pielęgniarki i położone po okresie adaptacji, przy zdobyciu doświadczenia w Szpitalu Uniwersyteckim odchodzą ze Szpitala Uniwersyteckiego i szukają pracy w innych jednostkach leczniczych. Nie bez znaczenia jest poziom wynagrodzenia w naszej grupie zawodowej.

Jest to wynagrodzenie minimalne przy zastrzeżeniu, że podniesienie kwalifikacji, zdobycie tytułu magistra czy magistra i specjalizacji nie wpłynie na awans zawodowy nie podniesie wynagrodzenia.

Powszechnie znane jest stanowisko Dyrektora Szpitala Uniwersyteckiego, że nie potrzebuje wykształconych pielęgniarek i położnych. Nie wymaga i nie zachęca do kształcenia, wystarczy tylko prawo wykonywania zawodu, a późniejsze lata podnoszenia kwalifikacji nie gwarantują zwyżki wynagrodzenia. Stąd też około 500 spraw sądowych wniosły pielęgniarki przeciwko Szpitalowi Uniwersyteckiemu. 

Tak, więc w największym, najnowocześniejszym szpitalu w Europie wymagania są na wysokim poziomie, ale wynagrodzenie jest żenująco niskie. 

Osiągnięciem jest to, że okresowo pracodawca przyzna dodatek do wynagrodzenia, zresztą jest on uznaniowy, natomiast radą, jaką słyszeliśmy, gdy wskazujemy, że pensje są rażąco niskie można sobie dorobić w szpitalu poprzez pracę w godzinach nadliczbowych lub dyżurach medycznych. 

Owszem, dobra rada, ale nie dla medyków, który odpowiada za bezpieczeństwo pacjenta, a zmęczenie i przeciążenie obowiązkami może spowodować nieodwracalne konsekwencje. Niskie płace, przeciążenie obowiązkami, brak polityki zatrudnienia pielęgniarek i położnych, a dodatkowo potrzeba posiadania najwyższej kwalifikacji powoduje fluktuację kadry. 

Ciągle słyszymy, że są wolne etaty, jeszcze kilka lat temu szpital płacił, gdy znaleźliśmy osobę, pielęgniarkę, położną chętną do pracy w Szpitalu Uniwersyteckim. Koleżanki opracowały też porównywalne warunki pracy i wynagrodzenia w dwóch szpitalach, które tworzą Kampus Medyczny Uniwersytetu Jagiellońskiego, przedłożymy w załączeniu. 

Szpitale, może ich dzielić mała uliczka Macieja Jakubowskiego, ale w zakresie zarządzania grupą pielęgniarek i położnych lata świetlne. Zanim zajmą się Państwo Radni działaniami na rzecz rozbudowy Kampusu, co jest szczytną ideą, zechciejcie Państwo się przyjrzeć problemom bardziej przyziemnym, problemom związanym z brakiem kadry w Szpitalu Uniwersyteckim. 

Z radością przyjęlibyśmy rezolucję Państwa Radnych skierowaną do Uniwersytetu Jagiellońskiego, organu tworzącego podmiot leczniczy, w sprawie poprawy warunków zatrudnienia. 

Skoro mamy jeden Kampus Medyczny nieuzasadniona jest tak diametralna różnica zarządzania w odniesieniu do grupy pielęgniarek i położnych między Uniwersyteckim Szpitalem Dziecięcym, a Szpitalem Uniwersyteckim. 

Liczymy na Państwa zainteresowanie, pomoc i wsparcie, życzymy zdrowia. 

Pielęgniarki i położne ze Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie.

Pan Prof. Maciej Małecki

(…)  Natomiast wysłuchałem też tych głosów dotyczących wynagrodzeń pielęgniarek i rozumiem, że ta sesja stała się także pewnego rodzaju okazją do interpelacji, której ja, właściwie Dyrektor Szpitala Uniwersyteckiego jesteśmy adresatami. I nie chciałbym składać łatwych i szybkich deklaracji, ale to, co deklaruję to jest przekazanie tych głosów, które tutaj miały miejsce Panu Dyrektorowi Jędrychowskiemu z prośbą o ponowne pochylenie się nad tym problemem w poczuciu pewnej odpowiedzialności. Taką deklarację składam, natomiast już niezależnie od tego sporu, którego kolejną odsłonę mieliśmy tutaj, miejsce, to chciałem powiedzieć, że Szpital Uniwersytecki to jest fantastyczne miejsce do pracy i myślę, że dobrze służy społeczeństwu Krakowa i Małopolski. Dziękuję bardzo.

źródło: bip.krakow.pl