BRAK PIELĘGNIAREK. RECEPTĄ OPIEKUN? MRZONKI!
ZOBACZ JAKI % PRACUJE W ZAWODZIE.
Interpelacja do ministra zdrowia w sprawie systemu kształcenia pielęgniarek
Szanowny Panie Ministrze,
1 stycznia weszły w życie nowe przepisy regulujące normy zatrudnienia pielęgniarek i położnych. Jak alarmują media oraz dyrektorzy szpitali, pielęgniarek jest zdecydowanie za mało, gdyż jedne przechodzą na emeryturę, inne wyjeżdżają za granicę w celu uzyskania większych zarobków, a wciąż za mało pielęgniarek uczy się na polskich uczelniach.
Jako wieloletni dyrektor i wicedyrektor studium medycznego, uważam, że zasadne byłoby powrócenie do kształcenia przyszłych pielęgniarek w systemie policealnym i pomaturalnym.
Obecnie młode absolwentki studiów wyższych szukają lepiej płatnej pracy poza granicami Polski, a w kraju często nie chcą wykonywać pracy związanej z bezpośrednią opieką pielęgniarską przy pacjentach, wykazując zainteresowanie jedynie pracą administracyjną i kierowniczą.
Szkoły kształcące systemem policealnym i pomaturalnym, kładące nacisk na zdobycie praktycznych umiejętności, mogłyby w krótszym czasie zasilić szersze kadry pielęgniarek do pracy w krajowych placówkach lecznictwa zamkniętego lub otwartego.
Mając powyższe na uwadze, proszę o odpowiedź na pytanie
Czy ministerstwo rozważa rozwiązanie problemu poprzez przywrócenie kształcenia pielęgniarek w policealnych szkołach zawodowych?
Anna Elżbieta Sobecka
07.01.2019 r.
Odpowiedź wiceminister Józefy Szczurek-Żelazko
Szanowny Panie Marszałku,
W odpowiedzi na interpelację nr 28694 Pani Poseł na Sejm RP, Anny Sobeckiej, w sprawie zmiany systemu kształcenia pielęgniarek poprzez przywrócenie kształcenia pielęgniarek w policealnych szkołach zawodowych, przekazuje poniższe wyjaśnienia:
Uprzejmie informuję, że w Polsce kształcenie pielęgniarek jest realizowane zgodnie z dyrektywami UE obowiązującymi w krajach członkowskich:
– dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/55/UE z dnia 20 listopada 2013 r. zmieniająca dyrektywę 2005/36/WE w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych i rozporządzenie (UE) nr 1024/2012 w sprawie współpracy administracyjnej za pośrednictwem systemu wymiany informacji na rynku wewnętrznym („rozporządzenie w sprawie IMI”). Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 354/132 28.12.2013.
– dyrektywa 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych (Tekst mający znaczenie dla EOG). Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 255/22 30.9.2005.
W związku z tym kształcenie w zawodach pielęgniarki i położnej realizowane jest wyłącznie w systemie szkolnictwa wyższego, na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668) oraz ustawy z dnia 15 lipca 2011 roku o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz.U.2018 poz.123 z późn. zm.)
Kształcenie na kierunkach pielęgniarstwo i położnictwo prowadzone jest przez uczelnie publiczne i niepubliczne na poziomie:
– studiów pierwszego stopnia, kończących się uzyskaniem tytułu licencjata pielęgniarstwa/położnictwa,
– studiów drugiego stopnia, kończących się uzyskaniem tytułu magistra pielęgniarstwa/położnictwa.
Szczegółowe standardy kształcenia na kierunkach pielęgniarstwo i położnictwo (ogólne i szczegółowe efekty kształcenia oraz obciążenia godzinowe) określa rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 9 maja 2012 roku w sprawie standardów kształcenia dla kierunków studiów: lekarskiego, lekarsko-dentystycznego, farmacji, pielęgniarstwa i położnictwa (Dz. U. z 2018 r. poz. 345).
Zgodnie z ww. rozporządzeniem standardy dla kierunków pielęgniarstwo i położnictwo przedstawiają się następująco:
– studia pierwszego stopnia na kierunku pielęgniarstwo/położnictwo trwają nie krócej niż 6 semestrów, liczba godzin zajęć i praktyk nie może być mniejsza niż 4720, liczba punktów ECTS wynosi nie mniej niż 180, studia mają profil praktyczny, kierunek studiów mieści się w obszarze kształcenia z zakresu nauk medycznych, nauk o zdrowiu oraz nauk o kulturze fizycznej,
– studia drugiego stopnia na kierunku pielęgniarstwo/położnictwo trwają nie krócej niż 4 semestry, liczba godzin zajęć i praktyk nie może być mniejsza niż 1300, liczba punktów ECTS wynosi nie mniej niż 120, studia mają profil praktyczny.
Mając na uwadze powyższe, a także brak możliwości jednostronnej zmiany przez Państwo Członkowskie istniejącego stanu prawnego, uprzejmie informuję, że obecnie nie ma możliwości prowadzenia kształcenia w zawodach pielęgniarki i położnej na poziome średnich szkół medycznych. Kształcenie w zawodzie pielęgniarki na poziomie średnim zostało zakończone w 2003 roku.
Jednocześnie informuję, że Ministerstwo Zdrowia, widząc potrzebę wsparcia pracy pielęgniarek i odciążenia ich od wykonywania czynności nie wymagających specjalistycznej wiedzy, propaguje zatrudnianie przez podmioty lecznicze opiekunów medycznych, co w zdecydowany sposób odciąży pracę pielęgniarek przy wykonywaniu czynności pielęgnacyjnych u pacjentów starszych, niesamodzielnych wymagających zwiększonych czynności opiekuńczych.
Zawód opiekun medyczny jest stosunkowo nowym zawodem wprowadzonym do systemu ochrony zdrowia w 2007 r. Opiekun medyczny to osoba profesjonalnie przygotowana do pomocy osobom chorym i niesamodzielnym w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych oraz podtrzymaniu podstawowej aktywności fizycznej i intelektualnej. Kompetencje opiekuna medycznego określa podstawa programowa kształcenia w zawodzie opiekun medyczny.
Kwalifikacje zawodowe w zawodzie opiekun medyczny w latach 2009-2017 uzyskało 43 299 osób (dane Centralnej Komisji Egzaminacyjnej w Warszawie).
W rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 29 października 2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu opieki paliatywnej i hospicyjnej (Dz. U. z 2018 r. poz. 742 ze zm.) oraz w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 22 listopada 2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu świadczeń pielęgnacyjnych i opiekuńczych w ramach opieki długoterminowej (Dz. U. z 2015 r. poz.1658), warunkach realizacji ww. świadczeń w zakresie wymagań dotyczących personelu wprowadzone zostały przepisy umożliwiające zatrudnianie przez podmioty medyczne opiekunów medycznych.
Ponadto informuję, że Minister Zdrowia wydał rozporządzenie zmieniające rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia szpitalnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2376), w którym zawarto regulacje prawne dotyczące możliwości zatrudniania przez świadczeniodawcę udzielającego świadczeń w trybie hospitalizacji, hospitalizacji planowej i hospitalizacji jednego dnia, opiekuna medycznego oraz sekretarki medycznej. Rozporządzenie weszło w życie z dniem 1 stycznia 2019 r.
Z poważaniem,
z upoważnienia Ministra Zdrowia
Józefa Szczurek-Żelazko
Sekretarz Stanu
19.03.2019 r.
Komentarz redakcji pielegniarki.info.pl:
Pani wiceminister podaje liczbę osób, które uzyskały tytuł zawodowy opiekun medyczny. Jest to około 45 tys. osób. Brzmi nieźle.
Gdy dodamy, że to przez okres ponad 10 lat kiedy kształcą szkoły na tym kierunku…
No to brzmi jakoś mniej fajnie.
Gdy dodamy, że z tych 45 tys. tylko 20% opiekunów medycznych pracuje obecnie w zawodzie, to zaltuje już jakoś fałszywą nutą…
Gdy dodamy, że w Polsce jest ponad 200 tys. pielęgniarek, a buduje się przez ministerstwo całą filozofię pt.: "opiekun medyczny wsparciem w sytuacji katastrofalnego braku pielęgniarek", to już ta cała sytuacja wygląda na zagrywkę propagandową ze strony ministerstwa zdrowia.
Czasem lepiej zamilczeć…
Mariusz Mielcarek
