UZASADNIENIE do ustawy zmieniającej zasady wydawania druków L4
Odpowiadając na propozycje Ministerstwa Zdrowia w zakresie zapewnienia możliwie optymalnego wykorzystania czasu osób wystawiających zaświadczenia lekarskie, zdefiniowanych w art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. z 2017 r. poz. 1368), zwanej dalej „ustawą”, tj. lekarzy, lekarzy dentystów, felczerów lub starszych felczerów, zwanymi także dalej „wystawiającymi zaświadczenia lekarskie”, zaprezentowany projekt ustawy o zmianie o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych zakłada wsparcie wystawiających zaświadczenia lekarskie w zakresie wystawienia zaświadczeń lekarskich o czasowej niezdolności do pracy przez osobę inną niż lekarz, na podstawie dokumentacji medycznej sporządzonej przez lekarzy, lekarzy dentystów, felczerów lub starszych felczerów.
Osobami umocowanymi do wystawiania zaświadczenia lekarskiego na podstawie osobnego upoważnienia, udzielonego przez lekarza mającego utworzony profil informacyjny, o którym mowa w art. 55a ust. 1 ustawy, byłyby osoby:
1) wykonujące zawód medyczny zgodnie z brzmieniem ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2018 r. poz. 160, z późn. zm.), tj. osoby uprawnione na podstawie odrębnych przepisów do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osoby legitymujące się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych
w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny lub
w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny lub
2) wykonujące czynności pomocnicze przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych, o których mowa w art. 24 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. z 2017 r. poz. 1318, z późn. zm.), tj. inne osoby wykonujące czynności pomocnicze przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych, a także czynności związane z utrzymaniem systemu teleinformatycznego, w którym przetwarzana jest dokumentacja medyczna, i zapewnieniem bezpieczeństwa tego systemu, na podstawie upoważnienia administratora danych.
Proponowany mechanizm zakładałby zatem, że wystawiający zaświadczenie lekarskie jako osoba posiadająca fachową wiedzę medyczną, mogłaby skupić swoją aktywność na wykonaniu podstawowych czynności związanych z procedurami medycznymi (ocena stanu zdrowia i leczenie), w tym także czynności wymienionej w art. 55 ust. 4 ustawy, tj. orzekaniu o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby, pobytu w szpitalu albo innym zakładzie leczniczym podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne lub o konieczności osobistego sprawowania opieki nad chorym członkiem rodziny, polegającym na przeprowadzeniu bezpośredniego badania stanu zdrowia ubezpieczonego lub chorego członka rodziny oraz udokumentowaniu procesu wydania orzeczenia w dokumentacji medycznej, prowadzonej na podstawie odrębnych przepisów.
Ostatni z elementów powyższego procesu, tj. wystawienie zaświadczenia lekarskiego, mógłby
być wykonany przez osobę umocowaną przez wystawiającego zaświadczenie lekarskie.
być wykonany przez osobę umocowaną przez wystawiającego zaświadczenie lekarskie.
Rozwiązanie takie nie tylko odciąża wystawiających zaświadczenia lekarskie od obowiązków, związanych de facto wyłącznie z technicznym wypełnieniem dokumentu zaświadczenia lekarskiego o czasowej niezdolności do pracy, ale również stanowi kolejne działanie wspomagające eliminację papierowego obiegu dokumentów.
Biorąc pod uwagę prawdopodobną dużą fluktuację osób upoważnionych na podstawie art. 54a
ust. 1 ustawy, projekt ustawy konstruuje w art. 54a ust. 2-5 ustawy, mechanizm mający na celu
weryfikację i zapewnienie aktualności listy osób wystawiających zaświadczenia lekarskie z upoważnienia wystawiającego zaświadczenie lekarskie Przede wszystkim, czasowy mechanizm udzielanego upoważnienia (do 12 miesięcy) zapewnia automatyzm w odbiorze posiadanego upoważnienia, co ogranicza ryzyko, iż osoby niepowołane będą dysponowały możliwością wystawiania zaświadczeń lekarskich w przypadku zaniedbania po stronie osoby ich upoważniającej, (polegającego na braku należytej dbałości o weryfikację udzielonych upoważnień). Prowadzony przez ministra właściwego do spraw zdrowia Rejestr Asystentów Medycznych ma materializować wiedzę o osobach posiadających stosowne umocowanie, która będzie przekazywana do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS).
ust. 1 ustawy, projekt ustawy konstruuje w art. 54a ust. 2-5 ustawy, mechanizm mający na celu
weryfikację i zapewnienie aktualności listy osób wystawiających zaświadczenia lekarskie z upoważnienia wystawiającego zaświadczenie lekarskie Przede wszystkim, czasowy mechanizm udzielanego upoważnienia (do 12 miesięcy) zapewnia automatyzm w odbiorze posiadanego upoważnienia, co ogranicza ryzyko, iż osoby niepowołane będą dysponowały możliwością wystawiania zaświadczeń lekarskich w przypadku zaniedbania po stronie osoby ich upoważniającej, (polegającego na braku należytej dbałości o weryfikację udzielonych upoważnień). Prowadzony przez ministra właściwego do spraw zdrowia Rejestr Asystentów Medycznych ma materializować wiedzę o osobach posiadających stosowne umocowanie, która będzie przekazywana do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS).
Treść art. 54a ust. 7 ustawy ma na celu skonstruowanie zasady szeroko rozumianej odpowiedzialności prawnej lekarzy, lekarzy dentystów, felczerów lub starszych felczerów za aktywność podejmowaną przez upoważniane przez nich osoby. Biorąc pod uwagę, iż do wystawiającego zaświadczenie lekarskie należy wskazanie osoby, która wystawiać będzie zaświadczenie w jego imieniu, również wszelka odpowiedzialność prawna z tym związana spoczywać powinna na lekarzu. Propozycje przepisów nie konstruują po stronie ministra właściwego do spraw zdrowia mechanizmów weryfikacyjnych, dotyczących osób upoważnianych, co do spełnienia wymogów wynikających z proponowanego art. 54a ust. 1 ustawy. To lekarz, lekarz dentysta, felczer oraz starszy felczer jako osoba upoważniająca, posiadająca najlepszą wiedzę o wskazanym przez niego osobie, tak co do jego kwalifikacji jak i sposobu realizacji powierzanych jej do tej pory zadań w ramach bieżącej współpracy, jest jako jedyna władna określić, czy daje ona należytą rękojmię przy wystawianiu zaświadczeń lekarskich.
Konsekwencją tak przyjętej zasady odpowiedzialności za osobę upoważnioną jest proponowana redakcja art. 60 ust. 6 ustawy, wskazująca na uprawnienie ZUS do cofnięcia
upoważnienia udzielonego wystawiającemu zaświadczenie lekarskie w przypadku powtarzających się nieprawidłowości w wystawianiu zaświadczeń lekarskich przez osobę upoważnioną.
upoważnienia udzielonego wystawiającemu zaświadczenie lekarskie w przypadku powtarzających się nieprawidłowości w wystawianiu zaświadczeń lekarskich przez osobę upoważnioną.
Ponadto, w projekcie ustawy proponuje się wprowadzenie zmian w ustawie z dnia 27 sierpnia
2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych poprzez rozszerzenie przepisów dotyczących zakresu działania Narodowego Funduszu Zdrowia (NFZ).
2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych poprzez rozszerzenie przepisów dotyczących zakresu działania Narodowego Funduszu Zdrowia (NFZ).
Proponuje się dodanie w art. 97 ust. 3 punktu 4c, który przewiduje, że do zakresu działania NFZ należy również finansowanie informatyzacji świadczeń opieki zdrowotnej oraz szkoleń w tym zakresie. Konsekwencją tej zmiany jest dookreślenie w zmienianym art. 117 ust. 1 pkt 4, że kosztami funduszu są również zadania związane z informatyzacją świadczeń oraz szkoleń w tym zakresie.
Zgodnie z art. 3 ust. 2 projektu ustawy środki, które nie zostaną potracone przez ZUS z tytułu obniżonych kwot wynagrodzenia za pobór i ewidencjonowanie składek, NFZ przeznaczy na finansowanie zakupu sprzętu komputerowego i oprogramowania oraz niezbędnego szkolenia świadczeniodawcy posiadającego umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, będącego wystawiającym zaświadczenie lekarskie.
Art. 3 ust. 3 przewiduje, że minister właściwy do spraw zdrowia może dofinansować w 2018r., w formie dotacji celowej, do kwoty 50 mln zł przekazywanej do NFZ, zakup sprzętu komputerowego i oprogramowania oraz koszty niezbędnego szkolenia świadczeniodawcy.
Kwota dotacji nie spowoduje dodatkowych skutków finansowych, ponieważ będzie wypłacana
z budżetu Ministra Zdrowia i jest zabezpieczona w budżecie resortu na 2018 r. Projekt przewiduje, że ustawa wejdzie w życie z dniem 1 lipca 2018 r.
Art. 3 ust. 3 przewiduje, że minister właściwy do spraw zdrowia może dofinansować w 2018r., w formie dotacji celowej, do kwoty 50 mln zł przekazywanej do NFZ, zakup sprzętu komputerowego i oprogramowania oraz koszty niezbędnego szkolenia świadczeniodawcy.
Kwota dotacji nie spowoduje dodatkowych skutków finansowych, ponieważ będzie wypłacana
z budżetu Ministra Zdrowia i jest zabezpieczona w budżecie resortu na 2018 r. Projekt przewiduje, że ustawa wejdzie w życie z dniem 1 lipca 2018 r.
Zobacz projekt ustawy
wybrał Mariusz Mielcarek
Komentarze
