Odpowiedź na interpelację w sprawie zmiany wysokości wynagrodzeń pielęgniarek i położnych
Szanowny Panie Marszałku,
zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 8 września 2015 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielenie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz.U. z 2016 r. poz. 1146) zwanym dalej „OWU” realizowana jest druga transza podwyżki, czyli 800 zł od dnia 1 września 2016 r. do dnia 31 sierpnia 2017 r.
Zgodnie z rozporządzeniem OWU kolejne etapy zapewniające dalszy średni wzrost miesięcznego wynagrodzenia wraz z pochodnymi zaplanowano:
1. od dnia 1 września 2017 r. do dnia 31 sierpnia 2018 r. o 1200 zł,
2. od dnia 1 września 2018 r. do dnia 31 sierpnia 2019 r. o 1600 zł.
Pragnę zaznaczyć, że zgodnie z § 16 ust. 3 rozporządzenia OWU mechanizm otrzymywania przez świadczeniodawców dodatkowych środków finansowych przeznaczonych na wzrost wynagrodzeń pielęgniarek i położnych będzie obowiązywał również po 2019 r.
Od 1 września 2019 r. Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia określi współczynniki korygujące dotyczące świadczeń udzielanych przez pielęgniarki i położne w ramach umów, z przeznaczeniem środków wynikających z ustalenia tych współczynników na średni wzrost miesięcznego wynagrodzenia dla pielęgniarek i położnych, w tym dodatek za pracę w porze nocnej i dodatek za pracę w niedziele i święta niebędące dla pracownika dniami pracy wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy.
Pragnę podkreślić, że Minister Zdrowia wielokrotnie zapewniał, że niezależnie od rodzaju płatnika i formy płatności podwyżki wynikające z OWU będą realizowane.
Niezależnie od powyższego w celu wprowadzenia gwarantowanego (podlegającego ochronie prawnej) poziomu wynagrodzeń zasadniczych oraz stopniowego wyrównywania dysproporcji płacowych pracowników medycznych zatrudnionych w podmiotach leczniczych Ministerstwo Zdrowia przygotowało (uchwaloną przez Sejm w dniu 8 czerwca 2017 r.) ustawę o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody medyczne zatrudnionych w podmiotach leczniczych.
Przedmiotowa ustawa określa najniższy poziom miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego, to znaczy podstawowego wynagrodzenia brutto, określonego w umowie o pracę, bez dodatkowych składników (dodatków) do wynagrodzenia oraz innych świadczeń związanych z pracą.
Należy podkreślić, że zgodnie z art. 3 ust. 3 ww. ustawy sposób podwyższania wynagrodzenia osoby zajmującej stanowisko pielęgniarki lub położnej powinien uwzględniać wzrost miesięcznego wynagrodzenia danej pielęgniarki albo położnej dokonany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art.137 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych ( Dz.U. z 2016 r. poz. 1793, z późn. zm.), czyli zgodnie z regulacjami zawartymi w rozporządzeni OWU.
Wykonując zatem ustawę w przypadku pielęgniarek i położnych, pracodawca zobowiązany będzie do zaliczenia do wynagrodzenia zasadniczego tej części wzrostu wynagrodzenia pielęgniarki lub położnej wynikającego z OWU, która stanowiłaby dopełnienie do wysokości najniższego wynagrodzenia zasadniczego określonego w projektowanej ustawie. W pozostałej części decyzja o formie podwyższenia wynagrodzenia pielęgniarek i położnych podejmowana byłaby na niezmienionych zasadach.
Ustalenie na mocy ustawy najniższych wynagrodzeń zasadniczych, jest rozwiązaniem korzystnym dla pracowników medycznych, a to ze względu na trwałość tego elementu wynagrodzenia, jak i dodatkowy skutek w postaci wzrostu pozostałych składników wynagrodzenia, których wysokość jest uzależniona od wysokości wynagrodzenia zasadniczego, biorąc pod uwagę fakt, że dotychczas środki na podwyżki przekazywane na podstawie OWU dokonywane były wyłącznie w formie dodatków do wynagrodzenia.
Z wyrazami szacunku,
Z upoważnienia
MINISTRA ZDROWIA
SEKRETARZ STANU
Józefa Szczurek-Żelazko
21 sierpnia 2017 r.
