.
W ramach sejmowej komisji zdrowia powołano – podkomisję nadzwyczajną do rozpatrzenia rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej, w którym znalazły się zapisy likwidujące obowiązek przekazywania przez kierowników zakładów opieki zdrowotnej nie mniej niż 40% kwoty o jaką wzrastają kontrakty z NFZ na podwyżki płac.
Pierwsze czytanie przedmiotowego projektu ustawy odbyło się na posiedzenie komisji zdrowia w dniu 3 marca 2010 roku. Szeroko przedstawiłem przebieg tego posiedzenia w kontekście wypowiedzi przedstawicieli ministerstwa zdrowia. Wiceminister zdrowia Jakub Szulc mówił: ’Bezsensem jest utrzymywanie przepisu, który – jak doskonale panie wiedzą – nie spowodował poprawy sytuacji finansowej pielęgniarek i położnych, a jeśli spowodował, to w mniejszym stopniu niż w przypadku innych grup zawodowych. Dlatego też nasze stanowisko w tej sprawie jest takie, a nie inne’. Natomiast wiceminister Marek Haber podkreślał: 'Z tych analiz wynika, że nie ma konieczności utrzymywania takiego obowiązku, ponieważ w praktyce jest on realizowany w większym stopniu niż przewiduje to przepis ustawowy, a więc przepis, który obecnie nie do końca przystaje do ogólnego ustroju funkcjonowania zakładów opieki zdrowotnej. Tak więc przepis, który w praktyce jest realizowany przez zakłady opieki zdrowotnej – w naszym przekonaniu – może być uchylony’. Więcej argumentów przedstawicieli ministerstwa zdrowia za likwidacją przedmiotowej regulacji prawnej przedstawiłem tutaj.
W projekcie ustawy przesłanej przez resort zdrowia do sejmu czytamy:
’Art. 1. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
(…)
6) uchyla się art. 59a i 59b’
W uzasadnieniu do projektu tej ustawy czytamy:
’Projekt zakłada też uchylenie przepisów dotyczących zobowiązań kierownika samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej do przeznaczenia nie mniej niż 40 % kwoty, o którą wzrosło zobowiązanie Narodowego Funduszu Zdrowia, na wzrost wynagrodzeń osób zatrudnionych w zakładzie jako ograniczających swobodę zarządzania zakładem’.
Warto przytoczyć w tym miejscu znamienną wypowiedź minister Ewy Kopacz na plenarnym posiedzeniu sejmu w dniu 10 września 2009 roku:
'(…) To jest państwa decyzja. I państwa decyzja będzie również w tej sytuacji, o której mówił mój poprzednik, kiedy będziemy się zastanawiać, czy jeśli chodzi o pieniądze, które są przekazywane na świadczenia medyczne – a one są naznaczone – mamy z góry być skazani na to, żeby w nieskończoność podnosić pobory w szpitalach. Może wreszcie warto ponadpolitycznie powiedzieć, że chcemy płacić za pracę, bo to się przełoży na dobro pacjenta (Oklaski), a nie dla zasady, nie za obecność w pracy. A więc może dyrektorowi, który w szpitalu koniec z końcem wiąże, mając taki, a nie inny kontrakt, dzisiaj nie wiązać rąk, nie mówić mu: panie, spłać pan zobowiązania wymagalne, bo za chwilę przyjdzie komornik, i nie dawaj pan 40% tylko dlatego, że ktoś jest u pana zatrudniony.’
13 września 2009 roku – Ewa Kopacz a wynagrodzenia pielęgniarek i położnych. Pani poseł (opozycja) szefowa sejmowej komisji zdrowia Ewa Kopacz w 2007 roku: ZA. Pani minister zdrowia (koalicja rządowa) Ewa Kopacz w 2009 roku: PRZECIW.
Wobec powyższego podsumujmy: Ewa Kopacz jako poseł partii opozycyjnej była za zapisem o 40%. Minister Ewa Kopacz dążyła do likwidacji zapisu art. 59a ustawy o zakładach opieki zdrowotnej, na podstawie którego, nie mniej niż 40% kwoty o jaką wzrastają kontrakty z NFZ należało przeznaczać na podwyżki płac. Chciała jego likwidacji. W zamian pracownikom ochrony zdrowia nic nie zaoferowano!
Nastąpił przełomowy dzień 30 czerwca 2010 roku. Na cztery dni przed drugą turą wyborów prezydenckich prasa donosi: PIELĘGNIARKI I POŁOŻNE DOSTANĄ PODWYŻKI! Media publikują także zdjęcia pani Ewy Kopacz z Paniami w czepkach.
4 lipca 2010 roku – Jestem wściekły na panie w czepkach. Dlaczego o porozumieniu Kopacz – Gardias należy mówić: porozumienie Kopacz – panie w czepkach?
W porozumieniu Kopacz – panie w czepkach zapisano:
’Do końca 2012 roku będzie obowiązywać zapis w ustawie o zakładach opieki zdrowotnej, że dyrektorzy zoz mają obowiązek przeznaczania na płace nie mniej niż 40% kwoty o jaką wzrastają kontrakty z NFZ’.
Więcej informacji o porozumieniu w kontekście wynagrodzeń pielęgniarek i położnych zamieściłem tutaj.
Co nowego w sprawie?
W dniu 4 i 6 sierpnia 2010 roku odbyło się posiedzenie podkomisji nadzwyczajnej do rozpatrzenia rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej. Posłowie rządowej koalicji oraz przedstawiciele ministerstwa zdrowia wnieśli poprawki do pierwotnego tekstu ustawy. Należy domyślać się, że do zmiany stanowiska w sprawie owych 40% inspiracją dla wnioskodawców poprawek było porozumienie Kopacz – panie w czepkach. Należy się domyślać bo nie opublikowano stenogramu z posiedzenia podkomisji. Musiało być na komisji ciekawie. Szkoda, że nie znamy 'merytorycznej’, argumentacji za wniesionymi poprawkami.
W zakresie zmiany stanowiska resortu zdrowia w przedmiocie wpływu na płace pielęgniarek i położnych przeczytaj pod poniższym linkiem:
4 lipca 2010 roku – Każdy szpital ma swoją tzw. misję. A jaką misję powinno mieć MZ? Proponuję następującą: ’Wczoraj nie mogliśmy, dziś możemy, a jutro . . . to zależy jak nam będzie bardziej pasowało’. 3 KOMENTARZE.
Jakie poprawki wniesiono?
Poniżej przytaczam ich treść:
Art. 1. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
(…)
Art. 2. 1. Od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r. w przypadku wzrostu kwoty zobowiązania Narodowego Funduszu Zdrowia, o której mowa w art. 136 pkt 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.), wobec samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej, w stosunku do kwoty wynikającej z poprzedniej umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej dotyczącej tego samego rodzaju lub zakresu świadczeń opieki zdrowotnej, kierownik samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej jest obowiązany do przeznaczenia nie mniej niż 40% kwoty, o którą wzrosło zobowiązanie, na wzrost wynagrodzeń osób zatrudnionych w tym zakładzie, przy czym 3/4 tych środków kierownik samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej przeznacza na wzrost wynagrodzeń osób wykonujących zawód pielęgniarki albo położnej w tym zakładzie.
2. Wykonywanie obowiązku, o którym mowa w ust. 1, następuje w uzgodnieniu z zakładową organizacją związkową. W przypadku gdy w samodzielnym publicznym zakładzie opieki zdrowotnej działa więcej niż jedna organizacja związkowa, organizacje wspólnie uzgadniają wykonanie obowiązku, o którym mowa w ust. 1.
3. Samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej, u którego nie działa zakładowa organizacja związkowa, wykonuje obowiązek, o którym mowa w ust. 1, w uzgodnieniu z pracownikiem wybranym przez załogę do reprezentowania jej interesów.
4. W przypadku nieuzgodnienia wykonania obowiązku, o którym mowa w ust. 1, w terminie 30 dni od dnia przekazania propozycji sposobu jego wykonania, decyzję podejmuje kierownik samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej.
5. Do wzrostu kwoty zobowiązania Narodowego Funduszu Zdrowia, o której mowa w art. 136 pkt 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych w umowach o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, których przedmiotem jest wyłącznie stosowanie leków w rozumieniu tej ustawy, nie stosuje się przepisów ust. 1–4.
6. Do wzrostu rocznej stawki kapitacyjnej określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 137 ust. 10 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych stosuje się przepisy ust. 1–4.
7. Kontrolę wykonywania obowiązku, o którym mowa w ust. 1, przeprowadza:
1) podmiot, który utworzył zakład;
2) Państwowa Inspekcja Pracy na zasadach określonych w ustawie z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz. U. Nr 89, poz. 589, z 2008 r. Nr 237, poz. 1656 oraz z 2009 r. Nr 6, poz. 33 i Nr 20, poz. 106).
8. W przypadku naruszenia przez kierownika samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej wykonania obowiązku, o którym mowa w ust. 1:
1) podmiot, który utworzył zakład, może rozwiązać bez wypowiedzenia umowę o pracę albo rozwiązać umowę cywilnoprawną, albo odwołać tego
kierownika;
2) Państwowa Inspekcja Pracy wydaje, na zasadach określonych w ustawie z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy, nakaz usunięcia stwierdzonych uchybień w ustalonym w nakazie terminie.
Art. 3. 1. Kierownik samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej, który wbrew obowiązkowi, o którym mowa w art. 2 ust. 1, nie przekazuje środków na wzrost wynagrodzeń w sposób określony w tym przepisie, podlega karze grzywny.
2. W sprawach o wykroczenie określone w ust. 1 oskarżycielem publicznym jest inspektor pracy.
Teraz tymi poprawkami zajmie się sejmowa komisja zdrowia na posiedzeniu około 20 wrzesnia 2010 roku.
Nadal uważam, że porozumienie Kopacz – panie w czepkach jest (nie)porozumieniem. Szerszy komentarz redakcyjny w powyższej sprawie w najbliższy poniedziałek.
Pozdrawiam wszystkich użytkowników Portalu
Mariusz Mielcarek
