Interpelacja nr 2256 do ministra zdrowia
w sprawie tworzenia kolegiów medycznych
Szanowna Pani Minister! W poprzedniej kadencji Sejmu skierowałam na ręce ówczesnego ministra zdrowia interpelację w sprawie tworzenia kolegiów medycznych.
W treści przedmiotowej interpelacji odwoływałam się do problemu tworzenia kolegiów medycznych kształcących na kierunkach pielęgniarskich na poziomie licencjackim. Miałyby one wzorem wprowadzonych w ostatnim czasie przez ministra pracy i polityki społecznej kolegiów pracowników służb socjalnych powstawać m. in. na bazie dotychczasowych medycznych studiów zawodowych. Z uzyskanej od Pana Ministra odpowiedzi wynikało, że resort zdrowia rozważa podjęcie kroków legislacyjnych zmierzających do rozwiązania ww. kwestii.
Proszę Panią Minister o odpowiedź: Na jakim etapie znajdują się obecnie przedmiotowe prace oraz kiedy należy się spodziewać ich efektów?
Łączę wyrazy szacunku
Poseł Krystyna Łybacka
Poznań, dnia 17 marca 2008 r.
Odpowiedź podsekretarza stanu w Ministerstwie Zdrowia – z upoważnienia ministra –
na interpelację nr 2256
w sprawie tworzenia kolegiów medycznych
Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na interpelację pani poseł Krystyny Łybackiej, przekazaną przy piśmie, znak SPS-023-2256/08, z dnia 31 marca 2008 r., w sprawie tworzenia kolegiów medycznych, uprzejmie proszę o przyjęcie następujących wyjaśnień.
Od połowy lat 90. w związku z planowanym przystąpieniem Polski do UE rozpoczęła się transformacja kształcenia w zawodach pielęgniarki i położnej w celu dostosowania polskich regulacji prawnych do dyrektyw Rady Wspólnot Europejskich. Zmiany dotyczące kształcenia zawodowego pielęgniarek i położnych zostały zapoczątkowane w ustawie o zawodach pielęgniarki i położnej z dnia 5 lipca 1996 r. (Dz. U. Nr 91, poz. 410, z późn. zm.), a następnie w jej nowelizacji z dnia 3 lutego 2001 r. (Dz. U. Nr 16, poz. 169) i były ukierunkowane na podniesienie poziomu edukacji zawodowej pielęgniarek i położnych oraz pełne dostosowanie kształcenia w tych zawodach do europejskich standardów. Istotą tych przemian było odejście od kształcenia w 2,5-letnich szkołach pomaturalnych na rzecz kształcenia w uczelniach oraz uczelniach zawodowych.
Tak więc obecnie w Polsce kształcenie w zawodach pielęgniarki i położnej odbywa się na poziomie wyższych studiów zawodowych (licencjackich) i jest zgodne z wymaganiami dotyczącymi kształcenia pielęgniarek i położnych wynikającymi z dyrektywy 2005/36/WE Parlamentu i Rady Europy z dnia 7 września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych (Dz. U. UE. L.05.255.22). Zgodnie z wymienioną dyrektywą kształcenie pielęgniarek odpowiedzialnych za opiekę ogólną obejmuje co najmniej 3 lata lub 4600 godzin kształcenia teoretycznego i klinicznego, przy czym kształcenie teoretyczne obejmuje co najmniej trzecią część, a kształcenie kliniczne co najmniej połowę minimalnego okresu kształcenia. Należy jednak w tym miejscu podkreślić, iż dyrektywa nie narzuca państwom członkowskim, na jakim poziomie to kształcenie powinno być realizowane (średnim czy wyższym), a jedynie ściśle określa czas jego trwania i liczbę godzin.
Ponadto pragnę poinformować Panią Poseł, iż w dniach 28-29 lutego br. odbyło się w Rybniku posiedzenie Konwentu Marszałków Województw RP, w trakcie którego konwent przyjął stanowisko dotyczące konieczności pilnego podjęcia działań legislacyjnych celem stworzenia prawnych podstaw reaktywowania kształcenia pielęgniarek na poziomie szkół policealnych lub w formie kolegiów, na wzór już istniejących kolegiów pracowników służb społecznych i zakładów kształcenia nauczycieli.
Warto podkreślić, iż niektóre uczelnie prowadzące kształcenie w zawodzie pielęgniarki zostały utworzone na bazie dydaktycznej i kadrze (nauczycielach zawodu) byłych szkół pomaturalnych bądź policealnych, jako filie wyższych szkół zawodowych bądź ich wydziały zamiejscowe. Należy więc stwierdzić, iż na dzień dzisiejszy jest możliwe, bez zmian przepisów prawa, tworzenie w oparciu o układ lokalno-regionalny na bazie dydaktycznej dawnych medycznych szkół pomaturalnych, filii lub zamiejscowych jednostek organizacyjnych bądź zamiejscowych ośrodków dydaktycznych wyższych szkół zawodowych, na podstawie przepisów ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym.
Jednakże odnosząc się do problemu dotyczącego tworzenia szkół policealnych lub kolegiów medycznych kształcących pielęgniarki, uprzejmie informuję, iż kwestia ta wymaga przeprowadzenia zmian legislacyjnych nie tylko ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej i ustawy o systemie oświaty, ale także zmian w ww. dyrektywie polegających na uwzględnieniu w niej absolwentów innego typu szkół. Ponadto uruchomienie dodatkowej ˝ścieżki kształcenia˝ pielęgniarek, zgodnej z wymaganiami określonymi w dyrektywie 2005/36/WE, będzie wiązać się z koniecznością uwzględnienia w budżecie państwa środków na kształcenie tej grupy zawodowej.
Jednocześnie uprzejmie wyjaśniam, iż projekt przygotowanej w zeszłym roku nowej ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej został, w wyniku zmiany rządu RP, wstrzymany na etapie uzgodnień międzyresortowych. Zgłaszane uwagi i postulaty, w tym także kwestia zgłoszona przez Panią Poseł, będą możliwe do rozpatrzenia w przygotowywanym w Ministerstwie Zdrowia nowym projekcie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej, który zgodnie z obowiązującym planem prac legislacyjnych rządu stanie się przedmiotem obrad Rady Ministrów w II półroczu 2008 r.
Przedstawiając powyższe, pragnę podkreślić, iż Ministerstwo Zdrowia dostrzega problem dotyczący możliwości braku personelu pielęgniarskiego w dłuższej perspektywie czasu przy stale rosnącym zapotrzebowaniu społecznym na świadczenia pielęgnacyjne oraz opiekuńcze, i zapewniam Panią Poseł, że ewentualne zmiany dotyczące kształcenia pielęgniarek zostaną rozważone.
Z poważaniem
Podsekretarz stanu
Marek Twardowski
Warszawa, dnia 21 kwietnia 2008 r.
Zobacz także:
OBOWIĄZUJĄCE REGULACJE PRAWNE – Kształcenie przeddyplomowe pielęgniarek
AKTUALNOŚCI WEDŁUG DZIAŁÓW – Nadciąga katastrofa – brak pielęgniarek
