„Srogie lanie dla tych wszystkich pielęgniarek, które się kształciły przez tyle lat, podnosiły swoje kwalifikacje, zaczynając od jakichś drobnych kursów, poprzez specjalizację, poprzez robienie magistra”…

Sprawa konfliktu płacowego, dotyczącego grupy zawodowej pielęgniarek i położnych w szpitalu w Przasnyszu, jak w soczewce skupia wszystkie aspekty absurdalnych zapisów w ustawie o wynagrodzeniach w podmiotach leczniczych. Redakcja Ogólnopolskiego Portalu Pielęgniarek i Położnych w artykule pt. Pielęgniarki – szpitala powiatowego nie stać na zatrudnianie 80 oddziałowych, przedstawiła swój pogląd w zakresie omawianego zagadnienia. Warto także przeczytać artykuł z dnia 13 marca 2025 roku pt. Pielęgniarki – dyrektor obniża pensje grupie 2. „Te pielęgniarki mogą startować w konkursach i objąć stanowiska funkcyjne. I wtedy mieć wyższą pensję”, w którym zamieściliśmy komentarz pielegniarki.info.pl.

Poniżej publikujemy kolejną część wypowiedzi uczestników programu telewizyjnego – Prosto z Mazowsza, który został nadany sprzed szpitala w Przasnyszu, w dniu 6 marca 2025 roku. Tym razem wypowiada się jedna z pielęgniarek.

Redaktor: Oddajmy głos pielęgniarkom. Pani Anno, dlaczego decyzje o obniżkach waszych pensji uważają panie za głęboko niesprawiedliwą i krzywdzącą?

Pielęgniarka: Niestety nikt z nami nie rozmawiał, nie ma dialogu. Od wielu miesięcy już próbujemy porozumieć się z Panem Dyrektorem za pośrednictwem Związku Zawodowego Solidarność. I tu w odpowiedzi nawet na pismo z dnia 21 lutego, widnieje informacja, iż „obie strony zapewniły o podjęciu działań mających na celu uściślenie współpracy na rzecz szpitala powiatowego.” Niestety, nikt z nami tego nie ustalał. My kształcimy się za własne pieniądze w czasie własnym.

Redaktor: No właśnie, o tym powiedzmy, bo ja rozumiem, że te obniżki najmocniej uderzają w te spośród Was, które z największym zaangażowaniem podnoszą swoje kwalifikacje i wykształcenie, tak?

Pielęgniarka: Świadomie podnosimy swoje kwalifikacje. Gdyż tego wymaga nasz zawód, nieustannego dokształcania się po to, żeby lepiej świadczyć opiekę nad pacjentem. Pielęgniarka jest zawodem samodzielnym. My jesteśmy nie podwładną dla lekarza, jesteśmy partnerem i czas zacząć nas tak traktować.

Redaktor: Czy czują się Panie upokorzone? Czy czują się Panie jakby władze szpitala wymierzyły Wam policzek?

Pielęgniarka: To nie jest policzek, to jest srogie lanie. Srogie lanie dla tych wszystkich dziewczyn, które się kształciły przez tyle lat, podnosiły swoje kwalifikacje, zaczynając od jakichś drobnych kursów, poprzez specjalizację, poprzez robienie magistra.

Redaktor: Czy to prawda, że wiele z Was myśli o odejściu ze szpitala?

Pielęgniarka: Wiele, bardzo wiele. Nie zawahamy się nawet chwili. Niech Pan dyrektor się o nas nie martwi, my pracę znajdziemy, w dowolnym mieście, my wybierzemy sobie placówkę, gdyż mamy takie możliwości. A z naszymi kwalifikacjami, plus nasze doświadczenie w zawodzie… ja w ogóle o nas się nie martwię.

Redaktor: Ale to ogromna strata dla Przasnysza, bo wiem, że wiele z Was chce tutaj pracować, chce służyć lokalnej społeczności, swoim bliskim, swoim sąsiadom.

Pielęgniarka: Tak, jesteśmy związane z tym szpitalem od początku. Ja osobiście pracuję tu 23 lata.

źródło: warszawa.tvp.pl – 6 marca 2025 roku

Komentarz redakcji Ogólnopolskiego Portalu Pielęgniarek i Położnych

Rozżalenie wypowiadającej się pielęgniarki ma swoje uzasadnienie. Przecież kadra zarządzająca podmiotami leczniczymi miała świadomość w jakie kłopoty została wpakowana poprzez „radosną legislację” w zakresie siatki płac pielęgniarek i położnych. O nieubłaganych skutkach finansowych dla szpitali pisaliśmy na pielegniarki.info.pl w połowie… 2022 roku – Pielęgniarki – dwa warianty podwyżkowe – tak czy siak Sąd Pracy.

Obecny konflikt płacowy w szpitalu w Przasnyszu jest wypadkową radosnej legislacji, do której należy zaliczyć ustawę o wynagrodzeniach w podmiotach leczniczych. Niestety zarządzający podmiotami leczniczymi też mają swój udział w totalnym chaosie płacowym. Przecież zdawały sobie sprawę jakie konsekwencje będą musiały ponieść, kiedy zróżnicowały w sposób horrendalny pensje pielęgniarek wykonujących taką samą pracę.

Obniżanie pensji pracownikom, którym przez lata „uznawano posiadane kwalifikacje” to zwykłe cwaniactwo. Tak z ludźmi nie można postępować.

Warto w tym miejscu zacytować fragment uzasadnienia do wyroku sądu, który uznał, że degradowanie pielęgniarek z grupy 2 do niższej grupy to…

Ale oddajmy głos sądowi…

„Pracodawca dokonując wypowiedzenia warunków umowy o pracę powołał się także na ciężką sytuację finansową zakładu pracy. Sąd Rejonowy podkreślił, że nie jest to jednak uzasadniona podstawa do ingerencji w indywidualny stosunek pracy pracownika. W toku rozprawy zostało zresztą wyartykułowane przez strony, że o ile Narodowy Fundusz Zdrowia obecnie nie wypłaca już środków na poszczególnych pracowników zgłaszanych do poszczególnych grup zaszeregowania, to środki te są generalnie przekazywane. Tym samym działanie pracodawcy należy uznać za jawiące się jako przejaw braku lojalności wobec pracowników, nierzadko z kilkudziesięcioletnim stażem zatrudnienia w tym samym zakładzie pracy”.

Sąd poruszył kwestię „lojalności pracodawcy wobec pracowników”. Niestety życie pokazuje, że ta kwestia przerasta zarządzających podmiotami leczniczymi…

Z drugiej strony pielęgniarka wypowiadająca się przed szpitalem w Przasnyszu poruszyła kwestię studiów magisterskich w kontekście doskonalenia zawodowego pielęgniarek i położnych. To jednak spłaszczenie problemu. O tym zagadnieniu piszemy w artykule pt. Sąd o pielęgniarkach: tytułu magistra i specjalisty nie przekłada się na większy zakres uprawnień.

Sąd jednoznacznie stwierdził:

Nietrafne okazały się także zdaniem Sądu meriti twierdzenia pozwanego, że uzyskanie wyższego wykształcenia magisterskiego i specjalizacji przekłada się na większy zakres uprawnień pielęgniarek i położnych. W tym miejscu podkreślić należy, że tego rodzaju wywody nie mogą mieć charakteru abstrakcyjnego, ale konkretny, tj. odnoszący się do sytuacji faktycznej powódki i porównywanych z nią pielęgniarek i położnych zatrudnionych na bloku operacyjnym ginekologiczno-położniczym.

„Sąd podziela ukształtowany w judykaturze Sądu Najwyższego pogląd, że przy powołaniu się pracodawcy na różne kwalifikacje zawodowe konieczne jest wykazanie, że miały one znaczenie przy wykonywaniu zadań powierzonych pracownikom (zob. wyrok SN z 22.2.2007 r, I PK 242/06, OSNAPiUS 2008, Nr 7–8, poz. 98, s. 294; wyrok SN z 28.4.2010 r., II PK 324/09, L.; wyrok SN z 21.03.2019 r., II PK 314/17, LEX nr 2638613).

Podobnie na kwestię tę zapatruje się prawo unijne. W sprawie D. Europejski Trybunał Sprawiedliwości wypowiedział się, że zróżnicowanie ze względu na wykształcenie i wiedzę dopuszczalne jest jedynie wtedy, gdy właśnie te czynniki są ze względów obiektywnych wymagane w związku z konkretnym miejscem pracy (wyrok z dnia 17 października 1989 r. w sprawie 109/88 D., R.. str. (…), pkt 23; podobne stanowisko zajęto opinii Rzecznika Generalnego przedstawionej w sprawie C-196/02, V. N. v. O. A., (…) 2005, nr 3A, poz. I- (…), pkt 48 i 49)”.