Sąd Najwyższy stanął po stronie pielęgniarki uchylając uchwały izby pielęgniarek, które zaskarżył minister zdrowia…

Redakcja Ogólnopolskiego Portalu Pielęgniarek i Położnych przytacza fragmenty uzasadnienia do wyroku Sądu Najwyższego.

Na podstawie uchwały wydanej z powołaniem się na art. 24 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 19 kwietnia 1991 r. o samorządzie pielęgniarek i położnych (Dz.U. Nr 41, poz. 178 ze zm.) i art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej oraz uchwałę ORPiP w sprawie przyjęcia programu przeszkolenia, które pielęgniarka i położna powinna odbyć po przerwie dłuższej niż 5 lat w wykonywaniu zawodu, Prezydium Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych stwierdziło, iż pielęgniarka posiada przerwę dłuższą niż 5 lat w wykonywaniu zawodu pielęgniarki oraz że powinna odbyć przeszkolenie zgodnie z obowiązującym regulaminem.

W skardze na powyższe uchwały Minister Zdrowia, zaskarżając je w całości, zarzucił sprzeczność z prawem: z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej w związku z art. 10 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 19 kwietnia 1991 r. o samorządzie pielęgniarek i położnych. Skarżący podniósł, iż organ samorządu zawodowego określając obowiązek odbycia przez pielęgniarkę przeszkolenia po przerwie w wykonywaniu zawodu pielęgniarki trwającej dłużej niż 5 lat, nie uwzględnił faktu ukończenia przez tę pielęgniarkę, w okresie przerwy i przed złożeniem wniosku o ponowne dopuszczenie do wykonywania zawodu, wyższych studiów zawodowych i uzyskania przez nią tytułu licencjata pielęgniarstwa.

Sama istota wyższych studiów zawodowych przesądza o ich przewadze nad jakimkolwiek przeszkoleniem w zakresie odtworzenia wiedzy i umiejętności niezbędnych dla należytego wykonywania danego zawodu. Zaskarżona uchwała abstrahuje od dyspozycji zawartej w ramach art. 10 pkt 2 i 3 ustawy o samorządzie pielęgniarek i położnych. W myśl tego przepisu członkowie samorządu pielęgniarek i położnych mają prawo korzystać z pomocy okręgowych izb pielęgniarek i położnych w zakresie zapewnienia właściwych warunków wykonywania zawodu, jak i prawo do korzystania z ochrony i pomocy prawnej organów izb. Sam samorząd zawodowy został bowiem powołany nie tylko do sprawowania pieczy i nadzoru nad należytym wykonywaniem zawodu pielęgniarki i położnej, ale też w celu dbania o interesy zawodowe, społeczne i gospodarcze całego środowiska zawodowego pielęgniarek, a także o interesy poszczególnych członków tej grupy zawodowej.

W omawianej sprawie samorząd nie dostrzegł istoty sytuacji faktycznej, w jakiej znalazła się pielęgniarka i potraktował ją jak każdą inną osobę, która w okresie przerwy nie miała nic wspólnego z zawodem pielęgniarki. Ugodził tym samym w istotny sposób w interes zawodowy pielęgniarki, w znacznym stopniu utrudniając jej racjonalne kontynuowanie działalności zawodowej.

Taka wykładnia art. 15 ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej w ocenie skarżącego pozostaje w sprzeczności z przepisem art. 65 ust. 1 Konstytucji. Wskazując na powyższe Minister Zdrowia wniósł o uchylenie w całości zaskarżonych uchwał.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje :

(…) Szkołą pielęgniarską w rozumieniu ustawy jest prowadząca kształcenie w zawodzie pielęgniarki: 1) szkoła pomaturalna, 2) szkoła wyższa, prowadząca kształcenie w formie: a) studiów magisterskich jednolitych lub uzupełniających lub b) studiów wyższych zawodowych (ust. 2 ).

Z porównania treści art. 9 ustawy z treścią jej art. 7 wynika jednoznacznie, że w celu uzyskania prawa wykonywania zawodu nie wymaga się odbycia obowiązkowego stażu podyplomowego w zakładzie opieki zdrowotnej od pielęgniarek, które ukończyły szkołę wyższą, prowadzącą kształcenie w formie studiów magisterskich (jednolitych lub uzupełniających) lub studiów wyższych zawodowych. Skoro więc odbycie stażu podyplomowego nie jest wymagane dla stwierdzenia prawa wykonywania zawodu w przypadku absolwentów szkoły wyższej o wskazanych kierunkach i formach kształcenia, to trudno przyjąć, by obowiązek odbycia przeszkolenia miał znajdować zastosowanie w przypadku pielęgniarek posiadających stwierdzone prawo wykonywania zawodu, po przerwie w wykonywaniu zawodu, w czasie której ukończyły one wyższe studia zawodowe, o których mowa w art. 7 ustawy i po ukończeniu których nie jest wymagane odbycie 12 miesięcznego stażu podyplomowego ( art. 9 ust. 1 w związku z art. 7 ust. 2 ustawy o z.p.p.).

Przytoczoną w skardze Ministra Zdrowia argumentację celowościową należy w pełni podzielić. Przepis art. 15 ustawy o z.p.p., według którego podjęcie wykonywania zawodu pielęgniarki (lub położnej) po upływie pięciu lat od ukończenia stażu podyplomowego lub po przerwie w wykonywaniu zawodu dłuższej niż pięć lat wymaga odbycia przeszkolenia, odnosi się do innych przerw niż spowodowane studiami w szkole wyższej prowadzącej kształcenie w zawodzie pielęgniarki w formie studiów magisterskich (jednolitych lub uzupełniających) lub studiów wyższych podyplomowych.

W rozpoznawanej sprawie nie jest sporne, że w okresie przerwy w wykonywaniu zawodu pielęgniarka ukończyła wyższe studia zawodowe i uzyskała tytuł licencjata pielęgniarstwa. Należy więc uznać, że uchwały Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych oraz wydana w jej wykonaniu uchwała są w zaskarżonej części sprzeczne z prawem i dlatego, na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o s.p.p. należało je uchylić.

źródło: sn.pl