Pielęgniarka odmówiła przyjęcia dyżuru. Jakie zarzuty postawił pielęgniarce pracodawca…

Redakcja Ogólnopolskiego Portalu Pielęgniarek i Położnych przytacza kolejny fragment uzasadnienia do wyroku Sądu Okręgowego. Zobacz część pierwszą sprawy w artykule pt. Pracodawca zarzucił pielęgniarce „dezorganizację pracy w oddziale”.

W dniu 13 lutego roku pielęgniarka została wezwana na spotkanie, w którym uczestniczyli m.in.: dyrektor pozwanego, dyrektor P.. Pielęgniarka została poproszona o wyjaśnienie swojego zachowania w dniu 10 lutego. J. S. tłumaczyła, iż kierowała się dobrem pacjentów. M. D. zaproponowała powódce przesunięcie na 3 miesiące na inny oddział w Klinice (…) i Intensywnej Terapii. Przeniesienie miało mieć na celu przeszkolenie pielęgniarki, która w ocenie dyrekcji nie poradziła sobie ze stresującą sytuacją w dniu 10 lutego roku. Pielęgniarka zareagowała bardzo negatywnie na złożoną jej propozycję przeniesienia, którą odczytywała jako karę za zdarzenie z soboty. Nie chciała pracować na wskazanym oddziale z uwagi na jego specyfikę i dużą umieralność pacjentów. J. S. odmówiła przeniesienia na inny oddział i zarzuciła dyrektor szpitala złą wolę. Powódka powiedziała, że dyrekcja nie ma prawa jej przenosić, gdyż jest działaczem związkowym. Pomiędzy powódką a M. D. doszło do głośnej wymiany zdań.

Dyrektor pozwanego wręczyła powódce pisemną informację o oddelegowaniu jej do pracy w Klinice (…) i Intensywnej Terapii (…) z zachowaniem prawa do dotychczasowego wynagrodzenia na okres od dnia 13 lutego roku do dnia 12 maja. J. S. zamieściła na przedłożonym piśmie adnotację z prośbą o umożliwienie jej zastanowienia się nad propozycją przeniesienia, którą traktuje jako karę.

Po spotkaniu z przełożonymi powódka była bardzo roztrzęsiona. Następnego dnia poszła do lekarza, który skierował ją na leczenie w szpitalu. Od dnia 14 lutego roku do 30 lipca roku powódka była niezdolna do pracy. 

Pismem z dnia 15 czerwca  pozwany poinformował reprezentującą powódkę organizację związkową o zamiarze rozwiązania umowy o pracę z zachowaniem okresu wypowiedzenia. Jako przyczynę rozwiązania umowy wskazano: naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych polegające na odmowie podjęcia pracy w dniu 10 lutego, co mogło być powodem narażenia zdrowia i życia pacjentów i dezorganizację pracy w oddziale (konieczność wydłużenia pracy M. A., która pełniła dyżur nocny w dniu 9 lutego roku oraz konieczność wezwania do pracy A. G., dla której 10 lutego był dniem wolnym (wynikającym z harmonogramu pracy) oraz odmowę wykonania polecenia służbowego. Organizacja związkowa otrzymała owo pismo w dniu 19 czerwca.

Pismem z dnia 22 czerwca 2018 roku (…) Związek Zawodowy (…) Zakładowa Organizacja Związkowa przy SP ZOZ (…) Szpitalu (…) w Ł. oświadczył, iż sprzeciwia się rozwiązaniu umowy o pracę z J. S. zarówno z zachowaniem okresu wypowiedzenia, jak i bez wypowiedzenia.

W dniu 31 lipca powódka otrzymała oświadczenie pracodawcy o rozwiązaniu umowy o pracę z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, który upłynie w dniu 31 października. Jako przyczynę wypowiedzenia umowy o pracę wskazano:

– ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych polegające na odmowie podjęcia pracy w dniu 10 lutego, co mogło być powodem narażenia zdrowia i życia pacjentów;

– dezorganizację pracy w oddziale (konieczność wydłużenia pracy innej pielęgniarki, która pełniła dyżur nocny w dniu 9 lutego oraz konieczność wezwania do pracy osoby, dla której 10 lutego roku był dniem wolnym wynikającym z harmonogramu pracy);

– odmowa wykonania polecenia służbowego.

Pismem z dnia 7 września 2018 roku zarząd Zakładowej Organizacji Związkowej O.Z.Z P i P przekazał pozwanemu listę osób upoważnionych do jej reprezentowania, wskazując jednocześnie powyższe osoby do ochrony prawnej zgodnie z obowiązująca ustawą o związkach zawodowych. J. S. znalazła się w grupie osób podlegających szczególnej ochronie.

Pielęgniarka odwołała się do Sądu…

Cdn… Szczegóły w trzeciej części… 

źródło: orzeczenia.ms.gov.pl