Druzgocąca ocena Sądów Pielęgniarek w izbach pielęgniarskich…
W artykule z dnia 31 maja 2024 roku pt. Za co są karane pielęgniarki i jakie są im wymierzane kary? poruszyliśmy kwestię kar wymierzanych przez Sądy Pielęgniarek.
Natomiast poniżej publikujemy ocenę orzeczeń Sądów Pielęgniarek zawartą w wydawnictwie pt. „Orzecznictwo organów dyscyplinarnych w wybranych zawodach zaufania publicznego”; Piotr Pomianowski, Tomasz Lewiński, Wojciech Kruszyński. 2016 rok.
Część opisywanych postanowień nie zawiera w ogóle uzasadnienia. Zdecydowana większość pozostałych ma uzasadnienie ograniczone do kilku zdań. Z reguły odzwierciedlają one tok rozumowania sądu, chociaż pobieżnie i ogólnikowo.
Niektóre są jednak sformułowane w taki sposób, że nie wynika z nich wcale, czego sprawa dotyczy ani jakie okoliczności legły u podstaw rozstrzygnięcia.
W analizowanych postanowieniach wątpliwości budzą podane podstawy prawne rozstrzygnięć. W wielu nie jest wymieniony przepis zawierający tak zwaną przesłankę procesową, czyli okoliczność, której występowanie w sprawie wyłącza dopuszczalność prowadzenia postępowania.
Taką okolicznością jest na przykład brak danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia czynu. Powyższe braki zwracają uwagę w szczególności ze względu na funkcję zażalenia, którą jest możliwość odwołania się przez stronę postępowania od rozstrzygnięcia rzecznika odpowiedzialności zawodowej. Na sądzie spoczywa obowiązek wyjaśnienia osobie wnoszącej zażalenie, dlaczego jej argumenty nie zostały uwzględnione. W większości analizowanych postanowień powyższy obowiązek trudno uznać za spełniony.
Należy podkreślić, że zarzuty formułowane są na bardzo różnym poziomie ogólności. W niektórych przypadkach opis czynu ograniczono do wskazania naruszonych przepisów.
W innych orzeczeniach z kolei brakuje kwalifikacji prawnej.
Wskazywanie, że zachowanie obwinionego stanowi czyn określony w art. 36 ust. 1 u.s.p.p., który to przepis jest ustawową podstawą odpowiedzialności, zdarza się w wyłącznie w sporadycznych przypadkach. W wielu orzeczeniach nie jest jasne, ile zarzutów postawiono obwinionemu. W niektórych przypadkach brakuje również podania czasu i miejsca czynu.
Uzasadnienia mają zróżnicowany stopień szczegółowości. Przeważają jednak rozważania ogólnikowe, dotyczące wyłącznie kwestii najistotniejszych z punktu widzenia obwinionego i sądu.
W przypadku niektórych orzeczeń, pomimo sporządzenia uzasadnienia, nie jest możliwe nawet ustalenie, czego sprawa dotyczy. Można wysnuć wniosek, że uzasadnienia są sporządzane przede wszystkim w celu spełnienia wymogu formalnego i rozstrzygnięcia w nich kwestii wątpliwych, które wystąpiły w toku postępowania.
Nie odpowiadają jednak wymogom stawianym uzasadnieniom rozstrzygnięć w postępowaniu sądowym, nawet z uwzględnieniem zakładanego braku wiedzy prawniczej u członków składu orzekającego.
Z reguły w treści uzasadnień pojawiają się wzmianki o faktach, dowodach i przesłankach wymierzenia określonej kary. W niemal wszystkich przypadkach podawana jest jedynie część występujących w sprawie okoliczności. Rozważania prawne w wielu orzeczeniach w ogóle nie występują.
Regułą jest brak uzasadniania rozstrzygnięcia o kosztach postępowania, nawet w sytuacji obciążenia nimi obwinionego. W niektórych przypadkach podawana jest podstawa prawna, lecz wyliczenie kosztów nie zostało przedstawione w żadnym z uzasadnień.
W większości przypadków anonimizacja została przeprowadzona poprawnie. Niejednokrotnie pojawiają się jednak błędy w postaci przeoczenia niektórych danych osobowych. Odrębną kategorię stanowią orzeczenia, w których zanonimizowano nazwiska członków składu sędziowskiego i protokolanta. Występuje to przede wszystkim w sądzie izby pielęgniarek i położnych w Krakowie. Wspomniany sposób anonimizacji należy uznać za nieprawidłowy, a powyższe dane powinny zostać udostępnione.
źródło: „Orzecznictwo organów dyscyplinarnych w wybranych zawodach zaufania publicznego”; Piotr Pomianowski, Tomasz Lewiński, Wojciech Kruszyński. 2016 rok.
