Komentarze pielęgniarek

Jakiś czas temu zamieściliśmy na naszym fanpage na Facebooku zamieściliśmy poniższy post. Wywołał on duże poruszenie oraz dyskusję. Poniżej przedstawiamy kilka wybranych komentarzy zamieszczonych przez pielęgniarki. Zachowano oryginale brzmienie wypowiedzi.

• Już kiedyś pisałam, że gratuluję wszystkim paniom, które po liceum były tak genialne i wszystko umiały. Prawda jest taka, że też uczyłyśmy się w pracy wszystkiego przy starszych koleżankach, a teraz tylko obrażanie młodych jak to nic nie umieją. Szybko się zapomina jak to było…

• O jakim „powołaniu” mowa ? Pielęgniarstwo to zawód… Zawód trudny i szalenie wymagający. Zawód dla ludzi którym przyświeca potrzeba… Czy też chęć niesienia pomocy innemu człowiekowi… Człowiekowi choremu, człowiekowi potrzebującemu troski i opieki. Ale też człowiekowi, którego często nie lubimy, bo bywa wredny, pretensjonalny, bo nas obraża i upokarza…Czasem warto zatrzymać się w tym pędzie i zastanowić nad tym czy zarobione pieniądze są tego warte, żeby z roku na rok coraz rzadziej widywać rodzinę w weekendy i dni świąteczne. Mieć niewiele czasu dla siebie. Czuć niechęć i wypalenie? Pielęgniarstwo to piękny zawód, co nie zmienia faktu, że pozostaje tylko zawodem, który trzeba szalenie kochać, żeby go wykonywać. Dostatecznie dobrze…

• W tym chaosie systemowym zaginął pacjent, jako osoba, jako człowiek, który nie radzi sobie w chorobie. Nie ma zupełnie indywidualnej rozmowy, wytłumaczenia jak sobie pomóc. Wiele innych spraw do omówienia. Pielęgniarstwo zboczyło z drogi opieki nad chorym.

• Ukończyłem studia pielęgniarskie w wieku 41 lat, roku później (2024) rozpocząłem pierwszą pracę w zawodzie. Nie zrobiłem tego dla pieniędzy, bo w brew pozorom nie są one aż tak duże. Cieszę się, że poznałem pracę od samego dołu „hierarchii” i nie zamierzam ani tego ukrywać, ani się wstydzić. Dziękuję starszym koleżankom za wsparcie w pierwszej pracy.

• A powołanie miały 15 latki ? Bo tyle się miało idąc do LM i mało która wiedziała na co się pisze. Problemem jest system nauczania, w którym młody człowiek idąc na praktyki trafia na oddział i słyszy: idź do pielęgniarek, niech ci coś pokażą. Wszyscy narzekają na braki praktyczne młodych, ale jak przychodzą na praktyki to jest wywracanie oczami i pytania typu, a czemu pielęgniarka? Idź na lekarza. I narzekania. Po prawdzie nie mamy też czasu by uczyć, bo są dyżury gdy w WC jestem raz na dyżur. I wracam odwodniona na maksa, aż nerki bolą bo nie ma czasu nawet wypić wody z butelki. To jest problem. Ale nie, najlepiej narzekać że młodzi nic nie umieją i o zgroza nie mają powołania, bo chcą pracować za pieniądze! Zaś co do 40tek uczących się dla kasy. Szkoła zrobi pierwszy przesiew, pierwsza praca i realia drugi, a tych najmniej kumatych przesiej prokurator.

źródło: pielegniarki.info.pl