Sąd na tropie miejsca powstania odleżyny

Pierwszą część uzasadnienia do wyroku w przedmiotowej sprawie opublikowaliśmy w artykule pt. Pielęgniarki – pacjent zażądał 150 tys. za odleżynę na pięcie.

Poniżej druga część uzasadnienia do wyroku Sądu Okręgowego. Sąd stara się ustalić na jakim oddziale powstała odleżyna…

Pozwane (…) w Z. w odpowiedzi na pozew wniosło o oddalenie powództwa. Przyznało, że powód był leczony w okresie od 22 maja do 23 czerwca z powodu choroby niedokrwiennej serca i zajęcia pnia lewej tętnicy wieńcowej i niedomykalności aortalnej, po zawale, obciążony rozedmą płuc.

W dniu 23 maja w krążeniu pozaustrojowym wszczepiono mu pomosty tętnicy (…) oraz żylne a ponadto wszczepiono zastawkę mechaniczną (…) w pozycję aortalną. W dniu 23 czerwca pacjenta w stanie ogólnym dobrym przekazano do (…) w R. celem dalszej rehabilitacji.

W czasie pobytu czynności były wykonywane zgodnie z obowiązującymi procedurami:

– procedurą nr PD/DPE/13 „Monitorowanie, zapobieganie leczenia odleżyn”,

– procedurą nr PD/DPE/02 „Zapobieganie wprowadzeniu MRSA do Szpitala”.

Każdy pacjent od momentu przyjęcia do (…), a w szczególności do oddziałów intensywnych (Oddział (…), Oddział (…), Oddział (…)) jest oceniany przez specjalistę pielęgniarstwa pod kątem stopnia ryzyka wystąpienia lub obecności zmian chorobowych (w tym odleżyn) na powierzchni skóry. Postępowanie to jest regulowane procedurą „Monitorowanie, zapobieganie i leczenie odleżyn”. Procedura ta określa prowadzenie dokumentacji zmian skórnych, zasady postępowania zapobiegawczego oraz zasady leczenia.

Zobacz także:

Zgodnie z ww. procedurą powód podczas leczenia w Oddziałach (…),(…) i (…)posiadał dokumenty REAL I i REAL II określające w sposób opisowy (stopień zmian skórnych wg skał Hatelow i Torrance’a) oraz w sposób rysunkowy obrazujący lokalizację zmian.

Z dokumentacji sporządzonej przez personel pielęgniarski, na podstawie obowiązkowych oględzin całego ciała (łącznie z odwracaniem na boki) wynika nieobecność jakichkolwiek zmian skórnych na piętach pacjenta. Stan ten potwierdzają comiesięczne raporty sporządzane i archiwizowane w każdym z oddziałów leczących, oraz karty REAL I i REAL II z opisem stanu skóry i jej powłok potwierdzonym osobistym podpisem przez osoby dokonujące oceny.

W trakcie leczenia powoda prowadzona była karta obserwacji chorego zagrożonego występowaniem odleżyn. Z dokumentacji tej wynika, że nie było odleżyn na pięcie nogi, ale też chory nie skarżył się na takie dolegliwości. W dniu 14 czerwca pielęgniarka w karcie obserwacyjnej odnotowała wystąpienie odleżyn I-go stopnia na pośladkach, i w tym dniu rozpoczęto pielęgnację skóry. Założono kartę obserwacyjną i leczenia chorego z odleżynami. Pielęgnacja odleżyn trwała przez kilka dni. W czasie od 23 maja do 30 maja podczas pobytu na Oddziału (…) również założono kartę obserwacji chorego zagrożonego wystąpieniem odleżyn, z której to wynika, że nie było odleżyn na stopach i piętach. U pozwanego nie doszło do zakażenia gronkowcem złocistym. W przeprowadzonych badaniach mikrobiologicznych 23.06., 18.06., 20.06., 6.06., 5.06., 3.06., 2.06. nie stwierdzono drobnoustrojów.

Pozwany SP ZOZ (…) im gen. (…) w T. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa.

Zarzucił, że nie zgadza się ze stanowiskiem powoda, jakoby udzielono mu świadczeń medycznych niezgodnie z aktualną wiedzą medyczną, czy też nieprawidłowo go leczono, a w konsekwencji zakażono gronkowcem złocistym.

Powód był przekazany bezpośrednio z oddziału (…) w Z., uruchomiony do etapu chodzenia po sali w asekuracji balkonika. Z epikryzy tego Szpitala wynika, że chory bardzo powoli się rehabilitował, był niechętny do jedzenia i samodzielnej aktywności, a w dniu 16.06. wystąpił ponownie stan podgorączkowy. W trakcie hospitalizacji w S. (…) stosowano antybiotykoterapię celowaną (posiew plwociny) z powodu infekcji układu oddechowego. Od dnia 20.06. zażywał P. 2 x 500 mg. Antybiogram wykazał u powoda zakażenie Staphyloccus capitis — gronkowiec koagulazoujemny metycylinowrażliwy oraz Staphyloccus epidermidis gronkowiec koagulazoujemny metycylinooporny, a nadto wykazał wysokie skolonizowanie innymi bakteriami. W przeprowadzonym przy przyjęciu wywiadzie w ustalono, że powód skarżył się na znaczne osłabienie i brak apetytu, wystąpiła depresja w wywiadzie, chory był pacjentem wymagającym pomocy, a od około miesiąca stracił na wadze o ok. 9-10 kg.

Dodatkowo zgłaszał brak apetytu, oraz informował, że od pewnego czasu występowały u niego nawracające bóle brzucha i incydentalne wymioty. Badania fizykalne nie wykryły żadnej odleżyny, pomimo, że praktyka przyjęcia oraz procedura przyjęcia pacjenta do Centrum przewiduje dokładne oględziny pacjenta i odnotowanie istniejących odleżyn. Sam Powód nie skarżył się też na bóle prawej nogi w okolicy pięty, tylko lewa noga nosiła Ślady po pobraniu żyły.

Został przyjęty w stanie pooperacyjnym ogólnie osłabiony i zniechęcony, przyjmował niewielkie posiłki, nie występowały wymioty. Dopiero w dniu 27 czerwca powód zwymiotował treścią pokarmową.

Dla powoda ustalony został program rehabilitacji w postaci m.in. ćwiczeń czynnych wolnych, ćwiczeń oddechowych, izometrycznych, ćwiczeń oddechowych czynnych z oporem, ćwiczeń ogólnousprawniających indywidulane oraz trening marszowy, jak również terapia psychologiczna. W dniu 24 czerwca powód odbył konsultację psychologiczną, z której wynikały złe samopoczucie i duża koncentracja na lekach szczególnie przeciwbólowych niewystarczających w ocenie pacjenta.

Wykonane dodatkowo badanie krwi wykazało podwyższoną leukocytozę oraz podwyższone CRP. Reakcja personelu medycznego była natychmiastowa, w dniu 24.06. wieczorem włączono leczenie dodatkowym antybiotykiem B. 1 x 2g/d., który podano dożylnie oraz kontynuowane było leczenie antybiotykiem zleconym (…) (C.).

Powód skarżył się na ból w klatce piersiowej, a zatem w dniu 25 czerwca wykonano EKG i USG , które wykazały dobrą funkcję wszczepionej zastawki aortalnej, bez płynu w osierdziu i obu jamach opłucnych.

Wykonywano zabiegi higieniczne, w tym kąpiele w dniach 23 i 25 czerwca oraz zmieniono bieliznę osobistą. Przy kąpieli asystowały pielęgniarki. Nie zauważono żadnych odleżyn.

W dniu 27.06. powód skarżył się na ból w okolicy wkłucia obwodowego, wobec tego założono mu nowy wenflon. Wieczorem tego dnia zwymiotował niewielką ilość treści pokarmowej i zgłaszał ból brzucha, wobec czego włączono M. oraz podano dożylnie 100 ()ml NaCl. Gdy objawy nagle się nasiliły, uznaniem lekarza zdecydowano o konieczności niezwłocznej interwencji i przewiezieniu pacjenta do (…) w T.. Przez cały czas pobytu powód znajdował się pod szczegółową obserwacją, a w leczeniu zastosowano najnowsze standardy i przestrzegano wszystkich procedur. U pozwanego działa Zespół (…), czuwający nad przestrzeganiem procedur. Otrzymał kompleksową opiekę lekarską, pielęgniarską, fizjoterapeutyczną i psychologiczną. Przeprowadzono niezbędne badania, konsultacje, podano także odpowiednie leki. Prawdopodobieństwo zakażenia się przez powoda gronkowcem złocistym w czasie pobytu w dniach 23 – 28 czerwca jest niemożliwe. Gronkowiec złocisty jest drobnoustrojem bardzo szeroko rozpowszechnionym w otoczeniu człowieka. Okresowa, przejściowa kolonizacja występuje dość często, natomiast przyczyną przewlekłego nosicielstwa jest przede wszystkim niesprawność układu odpornościowego spowodowana wrodzonymi lub nabytymi deficytami immunologicznymi, przewlekłymi chorobami predysponującymi do zakażeń bakteryjnych, chorobami układowymi itp. Wszystkie te choroby występowały u powoda zarówno przed przybyciem jak i po wyjściu.

Zobacz także:

Brak więc jakichkolwiek podstaw do odpowiedzialności.

Pozwany (…) SA w T. wniósł o oddalenie powództwa, zarzucił przedawnienie roszczenia oraz brak solidarnej odpowiedzialności. Wskazał, że z pozwu wynika, że przeprowadzono operację usunięcia krwiaka wątroby, nie przeprowadzono konsultacji foniatry i odmówiono transportu.

W dniach 28 czerwca 29 czerwca przeprowadzono u powoda badanie mikrobiologiczne, w których ujawniono, iż z pobranej próbki wyhodowano staphylococcus koagulazoujemny (gronkowiec złocisty) — zatem wskazać należy, że powód w dniu przyjęcia już był nosicielem gronkowca. Nie może zatem zasadnie twierdzić, iż do zakażenia doszło u pozwanego. Jak wynika z karty odleżynowej, powód został przyjęty na oddział bez odleżyn. Jedyna odleżyna jaka pojawiła się na jego ciele w dniu 2 lipca 2014 roku na lewym pośladku, zastosowano wtedy materac antyodleżynowy i odpowiednią maść. Przez cały pobyt nie skarżył się na odleżynę na pięcie, nie zgłaszał takiej dolegliwości. Jak wynika z historii choroby, przedłożonej przez powoda, zgłosił się on również do poradni chirurgicznej przy (…) SA w T. w dniu 8 sierpnia. W trakcie wizyty również nie skarżył się na odleżynę pięty. Dopiero z wypisu ze Szpitala w (…) sp. z o.o. można wywnioskować, że w dniu 12 września, powód zgłosił się do szpitala z odleżyną pięty prawej. Nie sposób zatem przyjąć, że powód nabawił się odleżyny pięty prawej u pozwanego. (…)

Czy Sąd Okręgowy przyznał pacjentowi odszkodowanie? O tym w kolejnych artykułach na Ogólnopolskim Portalu Pielęgniarek i Położnych.

źródło: orzeczenia.ms.gov.pl