Poseł pyta o podwyżki w podmiotach leczniczych

Posiedzenie plenarne sejmu w dniu 14 września 2022 roku.

Poseł Zbigniew Ziejewski:

Dyrektorzy szpitali alarmują, że brak środków na wypłaty wynagrodzeń powoduje zadłużenie polskich szpitali na niespotykaną skalę. Należy pamiętać, że przepisy ustawy nakładają obowiązek przyznania podwyżek medykom oraz pozostałemu personelowi podmiotów leczniczych, w tym administracyjno-technicznemu.

Narodowy Fundusz Zdrowia podkreśla, że ponad 90% szpitali podpisało aneksy do umów. W sposób ewidentny został popełniony błąd w kalkulacji niezbędnych środków na pokrycie kosztów funkcjonowania szpitali, a winą za to obarczani są zarządzający szpitalami. Dyrektorzy podpisali aneksy do umów, żeby przynajmniej częściowo zrealizować podwyżki dla personelu zatrudnionego na umowy u pracę. Nie powinni, ale działali w trosce o pracowników. Poza tym środki zostały rozdzielone nietransparentnie.

Wzrost kontraktów na skutek tej ustawy i sposobu jej realizacji wynosi od 13%, głównie w szpitalach powiatowych, takich jak np. Szpital Powiatowy w Nowym Mieście Lubawskim – 13,2%, do 25% w szpitalach wojewódzkich. Przyznane środki finansowe nie starczą na realizację podwyżek, a nie ma ich w ogóle na zrównoważenie inflacji – wzrost cen wszystkich usług i towarów o więcej, niż wynosi wartość inflacji. Żywienie – 80%, energia elektryczna – 500%, energia cieplna – 50%.

Panie Ministrze! Przywołam przykład Szpitala Powiatowego w Nowym Mieście Lubawskim. Kontrakt tego szpitala, realizującego świadczenia zdrowotne z zakresu interny, chirurgii, pediatrii i ginekologii z położnictwem, w roku 2015 wynosił 18 mln, a w roku 2022 – 26,6 mln. Przy tych samych zakresach i ilościach realizowanych świadczeń zdrowotnych wzrost nakładów ze strony NFZ wyniósł 48%.

W tym samym okresie budżet NFZ wzrósł z 68 mld w 2015 r. do 128 mld w roku 2022. To wzrost o 88 mln. Skąd wynikają takie dysproporcje?

Czy są to celowe działania na niekorzyść szpitali? Czy te działania zmierzają do likwidacji szpitali powiatowych?

Czy znany jest panu zakres realizacji przez Narodowy Fundusz Zdrowia ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych i zakres skutków tej realizacji? Proszę o odpowiedź na te pytania.

Lekarze i pielęgniarki, w poprzednich latach, przekroczyli poziom minimalnego wynagrodzenia zapisany w ustawie

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Zdrowia Maciej Miłkowski:

Szanowna Pani Przewodnicząca! Szanowny Panie Pośle! Bardzo dziękuję za to pytanie. W związku ze zmianą ustawy dotyczącej ustalania najniższego wynagrodzenia w ochronie zdrowia od 1 lipca, tak jak pan poseł powiedział, bardzo mocno wzrosły najniższe wynagrodzenia personelu medycznego. Podmioty lecznicze nie mogą dać pracownikom mniej. W związku z tym musiały otrzymać środki finansowe na realizację tych zadań.

Do tej pory od 2015 r., od pierwszego porozumienia pana ministra Zembali były przekazywane części personelu medycznego dodatki w formie dodatku dla etatu pielęgniarskiego. Później zostały zawarte w tym kierunku kolejne porozumienia z ratownikami, z lekarzami. Część grup była w tym zakresie pominięta, chociaż od 2018 r. działała ustawa o minimalnym wynagrodzeniu w ochronie zdrowia. Wiele grup personelu, w szczególności lekarze, pielęgniarki, przekraczało poziom minimalnego wynagrodzenia, w związku z czym tych grup przeważnie nie obejmował ten skokowy wzrost co roku, żeby dobić do docelowych wynagrodzeń (siatki płac – przypis pielegniarki.info.pl).

Dopiero od ubiegłego roku i w bieżącym roku nastąpił bardzo istotny wzrost kosztów wynagrodzeń pracowników ochrony zdrowia.

W związku z tym, żeby dojść do sytuacji, w której Narodowy Fundusz Zdrowia płaci za świadczenia zdrowotne, gdzie jest jednolita wycena dla całego systemu ochrony zdrowia, gdzie jest porównywalność świadczeń ochrony zdrowia pomiędzy różnymi rodzajami, przyjęto założenie, że NFZ powinien płacić za świadczenie zdrowotne i to świadczenie zdrowotne zostało właśnie przeszacowane przez Agencję Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji i jeśli chodzi o wszystkie dodatki, które do tej pory były wypłacane odrębnie, odrębnym strumieniem, w ubiegłym roku to się trochę zmieniło, nie było płacone za etat co 3 miesiące, tylko została ustalona jedna stawka ryczałtowa i te dodatkowe elementy zostały włączone w wyceny świadczeń zdrowotnych.

Dodatkowo, żeby pokryć wzrost wynagrodzeń w systemie ochrony zdrowia, agencja przeszacowała wzrost świadczeń zdrowotnych. Przeszacowała to na podstawie danych zebranych od podmiotów leczniczych. Na przełomie marca i kwietnia zbierała dane.

Informacje o ok. 55% wynagrodzeń poszczególnych pracowników zostały przekazane do Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji, w tym również dane dotyczące szpitali I i II poziomu referencyjnego, tj. 380 szpitali, z czego 215 szpitali to były szpitale właśnie powiatowe.

NFZ czy AOTMiT przyporządkował to do 48 grup, uwzględniając koszty wyceny pracy, koszty pracochłonności poszczególnych rodzajów świadczeń od podstawowej opieki zdrowotnej, nocnej i świątecznej pomocy lekarskiej poprzez ambulatoryjną opiekę specjalistyczną czy świadczenia kosztochłonne, jak również właśnie ryczałt w szpitalach. I ta cena w poszczególnych zakresach jest jednakowa.

W związku z tym każdy podmiot leczniczy ma identyczne wynagrodzenie w Polsce i to wynagrodzenie, jeśli chodzi o cenę jednostki rozliczeniowej, zostało przyjęte w wysokości 1,59 w ryczałcie szpitalnym oraz w poszczególnych innych zakresach odpowiednio inaczej, 1,44 w niektórych zakresach, a w przypadku świadczeń pozaryczałtowych Agencja Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji przyjęła założenie, ponieważ jeśli chodzi o kontrakty w poszczególnych oddziałach NFZ i w poszczególnych okresach, to było to kontraktowane i te ceny były bardzo zróżnicowane, żeby w przypadku tych podmiotów, które mają najniższą cenę, wypłacić minimalne wynagrodzenia po tej najniższej cenie, bo one mogą sobie nie poradzić. W związku z tym przyjęto, że na samym wstępie ta cena świadczeń zdrowotnych zostanie podniesiona do szóstego decyla. I do tej wartości wszystkie ceny świadczeń zostały podniesione, a później dodatkowo odpowiedni wzrost wynagrodzeń.

Faktycznie jeszcze później agencja przeanalizowała to i dodatkowo o 3 gr przeszacowała cenę punktu dla świadczeń ryczałtowych we wszystkich szpitalach sieciowych oraz o 2% podniosła wynagrodzenia w szpitalach I i II poziomu referencyjnego, ponieważ te szpitale podstawowego poziomu miały dodatkowy wskaźnik korygujący jak za realizację swoich świadczeń zdrowotnych. To zostało zrobione od 1 sierpnia.

Ostatnio pan minister przedstawił jeszcze plan zmian, który został też uzgodniony z komisją wspólną rządu, bo są jeszcze bardzo istotne oczekiwania właśnie w stosunku do I i II poziomu referencyjnego, tj. nocna i świąteczna pomoc lekarska, SOR i izby przyjęć. Te zmiany będą od 1 października, a docelowo od 1 stycznia przyszłego roku.

Śródtytuły i linki pochodzą od redakcji pielegniarki.info.pl

źródło: sejm.gov.pl