Interpelacja do ministra zdrowia w sprawie środków przeznaczonych na podwyżki wynagrodzeń zawodów medycznych

Szanowny Panie Ministrze,

zgodnie z przyjętą ustawą o minimalnych wynagrodzeniach w ochronie zdrowia wzrosną płace szerokiej grupy pracowników medycznych i niemedycznych.

W związku z pojawiającymi się na przestrzeni poprzedniego roku wątpliwościami, które powstawały przy podziale środków i szeregowaniu pracownic i pracowników do poszczególnych grup proszę o odpowiedź na następujące pytania:

1. Czy Ministerstwo Zdrowia lub Narodowy Fundusz Zdrowia dysponuje wyliczeniami lub szacunkami ile jest pracownic i pracowników w poszczególnych grupach zgodnie z załącznikiem do ustawy o minimalnych wynagrodzeniach? Jakie to liczby?
2. Czy Ministerstwo Zdrowia lub Narodowy Fundusz Zdrowia dysponuje dokładnym wyliczeniem lub szacunkami jakie środki pochłoną podwyżki wynagrodzeń tych osób? Jeżeli tak, jakie to środki?
3. Czy dodatkowe środki skierowane do podmiotów mających umowy z NFZ przeznaczone na podwyżki będą środkami znaczonymi? W jakim trybie odbędzie się zwiększenie środków dla szpitali w związku z przyjęciem nowych przeliczników w ustawie o minimalnych wynagrodzeniach?

Z wyrazami szacunku
Marcelina Zawisza

Wiceminister zdrowia: pracodawca może dać więcej niż wynika z siatki płac

Warszawa, 11 lipca 2022 r.

DSW.050.69.2022.PJ

Pani
Elżbieta Witek
Marszałek Sejmu RP

Szanowna Pani Marszałek,

W odpowiedzi na interpelację nr 34248 Pani Poseł Marceliny Zawiszy „w sprawie środków przeznaczonych na podwyżki wynagrodzeń zawodów medycznych” uprzejmie proszę o przyjęcie poniższych wyjaśnień.

W kwestii liczebności grup zawodowych objętych regulacjami ustawy z dnia 26 maja 2022 r. o zmianie ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1352) należy przywołać dane szacunkowe zawarte w ocenie skutków regulacji towarzyszącej projektowi przedmiotowej ustawy w przedłożeniu rządowym. W dokumencie tym wskazano, że liczba osób wykonujących zawody medyczne oraz osób tzw. działalności podstawowej zatrudnionych na podstawie stosunku pracy w podmiotach leczniczych wynosi ponad 567 tys., przy czym liczbę pracowników działalności podstawowej, na których bezpośrednio oddziaływać będzie przedmiotowa regulacja, określono na ok. 460 tys. osób.

W odniesieniu do kwestii kosztów realizacji ustawy z dnia 26 maja 2022 r. należy ponownie przywołać ocenę skutków regulacji, gdzie wskazano, że wejście w życie ustawy może spowodować wydatki po stronie NFZ oraz budżetu państwa na szacowanym poziomie ok. 7 201 mln zł w drugim półroczu 2022 r. Jednocześnie informuję, że w oparciu o przepisy art. 5 wyżej wymienionej ustawy z dnia 26 maja 2022 r. Prezes Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji wyda rekomendację wraz z raportem w sprawie zmiany sposobu lub poziomu finansowania świadczeń opieki zdrowotnej, na podstawie której realizowana będzie procedura
przekazywania świadczeniodawcom środków na pokrycie kosztu ustawy. Rekomendacja ta będzie oparta na szczegółowych danych zebranych przez Agencję dotyczących wielkości zatrudnienia i aktualnych wynagrodzeń osób zatrudnionych w podmiotach leczniczych.

Wzrost wartości kontraktów zawieranych przez NFZ ze świadczeniodawcami wynikający ze wzrostu wyceny świadczeń uwzględniać będzie podwyżki wynagrodzeń dokonanych w oparciu o przywołane przepisy ustawy z dnia 26 maja 2022 r.

Jednocześnie należy wskazać, że ustawa z dnia 8 czerwca 2017 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych określając najniższe prawnie gwarantowane wartości wynagrodzeń zasadniczych stanowi gwarancję podwyższenia wynagrodzeń pracowników do poziomów z niej wynikających. Przepisy w tym zakresie mają bowiem charakter norm ochronnych prawa pracy, jednostronnie bezwzględnie obowiązujących. Skutkuje to tym, że pracodawca może pracownikowi ustalić wynagrodzenie zasadnicze w wysokości wyższej niż wynikające z załącznika do ustawy, nie może natomiast w żadnym wypadku ustalić wynagrodzenia zasadniczego na poziomie niższym niż
gwarantowany w ustawie.

W przypadku, gdyby doszło do sytuacji, że pracodawca ustali wynagrodzenie zasadnicze na poziomie niższym niż gwarantowany ustawą, albo wypłaci wynagrodzenie poniżej poziomu gwarantowanego, pracodawca naraża się na zarzut popełnienia wykroczenia przeciwko prawu pracy z artykułu 282 paragraf 1 Kodeksu pracy.

Z godnie z artykułem 4 ustawy kontrolę wykonania obowiązków wynikających z ustawy
przeprowadza Państwowa Inspekcja Pracy.

Podsekretarz Stanu

źródło: sejm.gov.pl