Ochrona zdrowia w pandemii

Poniżej publikujemy fragmenty dokumentu pt. Rekomendacje wypracowane przez doraźny Zespół problemowy ds. ochrony zdrowia RDS dla Rady Dialogu Społecznego w okresie: luty 2021 r. – lipiec 2021 r. w zakresie problemów ochrony zdrowia w czasie pandemii

Doraźny Zespół problemowy ds. ochrony zdrowia Rady Dialogu Społecznego został powołany Uchwałą nr 46 Rady Dialogu Społecznego z dnia 28 grudnia 2020 r. Uchwała w § 2 stanowi, że do zadań doraźnego Zespołu należy w szczególności:

a) wypracowywanie stanowisk, opinii i zaleceń w sprawach dotyczących polityki zdrowotnej państwa oraz w obszarze dostępu pacjentów do usług zdrowotnych w okresie pandemii COVID-19 i po jej zakończeniu;

b) dokonywanie analiz i ocen funkcjonowania polityki finansowania całości lub wybranej części sektora ochrony zdrowia oraz podejmowanie inicjatyw w tym zakresie;

c) analiza i ocena polityki zdrowotnej państwa w zakresie zabezpieczenia właściwego poziomu kadrowego pracowników ochrony zdrowia oraz kadr współuczestniczących przy wykonywaniu świadczeń opieki zdrowotnej. Wypracowywanie stanowisk, opinii i zaleceń w zakresie pożądanych rozwiązań systemowych dotyczących m.in. zatrudniania i wynagradzania pracowników ochrony zdrowia oraz osób współuczestniczących przy wykonywaniu świadczeń opieki zdrowotnej;

d) wypracowywanie stanowisk, opinii i zaleceń w zakresie koniecznych rozwiązań i stworzenia zabezpieczeń systemowych obowiązujących w okresie trwania i po zakończeniu pandemii COVID-19.

Niniejsze Rekomendacje doraźnego Zespołu problemowego ds. ochrony zdrowia RDS są efektem wielomiesięcznej dyskusji podjętej w ramach prac Zespołu, w okresie od 4 lutego do 15 lipca 2021 roku (9 posiedzeń), dotyczącej problematyki zagadnień związanych z bieżącymi problemami i obszarami funkcjonowania systemu ochrony zdrowia w okresie pandemii.

Problematyka poruszana na posiedzeniach często wykraczała poza zaplanowany porządek obrad, odnosząc się do pilnego rozwiązywania bieżących problemów wskazywanych przez członków Zespołu, jak np. modyfikacja zasad przyznawania tzw. dodatku covidowego dla grup zawodowych nim nie objętych, bieżące konsultacje nad wypracowaniem modelu rehabilitacji pocovidowej czy kontraktowanie świadczeń zdrowotnych w 2021 roku. Choć wskazane przykłady zagadnień merytorycznych były wyjaśniane w czasie prac Zespołu, Rekomendacje niniejsze będą do nich także nawiązywać. (…)

Problematyka dotycząca kadr medycznych i sytuacji pracowniczej w ochronie zdrowia:

Punkt widzenia pielęgniarek i położnych – problemy i wnioski:

• wieloletnie zaniedbania płacowe w stosunku do kwalifikacji i odpowiedzialności zawodowej oraz uciążliwych warunków pracy spowodowały brak zainteresowania wykonywaniem zawodu, co jest powodem występowania luki pokoleniowej i braku zastępowalności w zawodzie – stale wzrasta średnia wieku;

• nabywanie praw emerytalnych: w roku 2020 prawa emerytalne nabyło 10 tys. osób – w kolejnych latach liczba ta będzie systematycznie rosła, co przy małej liczbie absolwentów wchodzących do systemu (na poziomie 2,8 tys. osób w roku 2020) jest zagrożeniem dla prawidłowego funkcjonowania systemu ochrony zdrowia;

• ogromne trudności kadrowe występujące w podmiotach leczniczych wpływające na brak możliwości ułożenia harmonogramów pracy i zabezpieczenia osób do wykonania świadczeń zdrowotnych. Podkreślić należy występujące powszechne zjawisko wieloetatowości w grupie medyków lub pracę na umowach cywilnoprawnych (nawet po 300 godz. w miesiącu); przykładowo, na 250 tys. zatrudnionych pielęgniarek, na 2 etatach pracuje 60 tys. a na 3 etatach – 11 tys.;

• ,,starzejący zawód” (średnia wieku 53 lata) i nadumieralność wynikająca m. in. z ciężkich warunków pracy: pielęgniarka żyje średnio 62 lata, podczas gdy przeciętna Polka – 82;

• nadal duże zainteresowanie emigracją zarobkową, pomimo malejącej liczby wydawanych zaświadczeń do pracy za granicą. Studenci wydziałów pielęgniarskich deklarują wyjazd bezpośrednio po studiach, szczególnie, jeśli sami finansują swoje wykształcenie.

• ogromne niezadowolenie z stale pogarszających się warunków pracy i płacy, zwłaszcza w placówkach szpitalnych, ze względu na braki kadrowe i zawieszone normy zatrudnienia;

• po lipcowej nowelizacji ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia, płace dla pielęgniarek po liceach medycznych i studium zawodowym (około 150 tys. osób ) z dużym doświadczeniem zawodowym. utrzymane są na poziomie niższym niż absolwentów studiów licencjackich bez doświadczenia zawodowego. Taka sytuacja nie motywuje do kontynuowania pracy po uzyskaniu uprawnień emerytalnych -w okresie pandemii zmalała liczba osób deklarujących kontynuację pracy po przejściu na emeryturę. (…)

Za doraźny Zespół problemowy ds. ochrony zdrowia Rady Dialogu Społecznego
Krystyna Ptok
Przewodnicząca
Warszawa, 23 sierpnia 2021 r.

źródło: rds.gov.pl